Rökkur - 01.12.1930, Síða 68

R O K K L' U
Eg gæti best trúað því, aft nokkrir sveitasmií'ir kannisl viíS þessa lýsiugui
og þarf ekki sveitasmið til. f>á er varla b:egt afi kalla þa?S óislenskt; a®
..Kta skínancli skyr,
skamtað í velbenta aska.
vitja um vel barinn fisk
og viðbi! i skíðbjúgnm i>skjum.“
Eða þegar
„Heim rann á Hamr’emla ból
iijörðin með racldgóðum smala”, og
„margur á skjólubotn skall
skter l>ogi mjólknr úr spena."
Og eins þetta:
„I'eysan var mórauð af molcl,
því mikils lil þröng voru gcingín,
að bera um skínandi sk>r.“
Eða þegar sá „snjóhvíti, ágæti klerkur", sem marghreldur og arniæðuí
fullur tók Þórðarl>ænir,
„sem lágu hátt tipp á hillu,
hjónarúmsgaflinum yfir,
tindósum hollenskum hjá,
sem Iireggviðs i sterbúi fundusl".
til þess að sefa raunir sinar og sáran kvíða, sem heldur ekki var neiú
vanþörf, eins og hinn sanni lesandi rímunnar mun komast að rttún umj
Það er nú ekki meining mín að þylja hér upp albt bókina. Þó get eg
ekki stilt mig tnn að bentla á enn eina ;tf þessum háíslensktt myiidum
Þegar fyrsti gesturinn reið í blaðið:
. „Þys heyrðist allmikill úti,
ætitlu þá himdar til tlyra,
frekir og framgjarnir mjög,
því frísað og hringlað i beislum
heyrðu og liólatak,
er liestar um stéttina gengu.“
Mér var það sönn ánægja og óven.julega hressandi, að lesti rinmna, og
trúi eg vart öðru. en að svo muni íleirum finnast, og ekki sist vegntt
þess, hversu þar úir og grúir af þessum ramislensku gamaldags niynd'
um, sem eru eins'og fáséðar listasmíðar grafnar upp úr íslenskri mohl.
Ríkarður Jónsson í Vísi, 27. maí 1924.
FJEUGSPRENTSMIWAf’