Alþýðublaðið - 12.10.1925, Blaðsíða 2

2
S t a r
tíl Aí'ca Sigarðssonar
frífeirkjaprests.
Orðsísnding yð r sá ég íyrat,
er ég kom tii bæjarins síöast
!!ðinn sunnudag. Og ég bi3 yður
F.feökunar á, að ég hefi ©kkl
komist tii &ð svara henni fyrr
en þatta.
Spfritiatinn, sam ég sagði að
þér hefðnð farið helm tll, er
Ilaraidur prófessor Níelsson.
Heimlídir mínar /yrir þeasari
frásögn eru í raun og veru tvenns
konar. í fyrsta I5gi eru þær
mjög útbreiddur aímannarósnur.
Sagan hefir genglð ataflaust hér
um aiia Reykjavík og nokkuð
vfðfe útl um iand, alía tfð síðan
þetta af öknaar?tvlk á að hafa
átt sér stað. Ég má eg gætl i
nefnt yður nötn margra slfkra
heimiidarmanna. En ég hrfi vitan-
laga aidrei iagt mikið upp úr
þess konar belmlldum, þótt ég
aigi samt mjög erfitt njeð að
skilja, að jafn-ótvíræður almanna-
fómur hafi fengið fætur að til-
hæfulausn. Ég aé enga ástæðu
tli að nafngreinn nelnar slfkar
helmildir, fyrir þvf að þær ®ru
avo alkunnar, en hafa of Iftið
sönnuaargiidi,
í öðru lagi eru helmiidlr mfnar
mjög áireiðaniegir og orðvarir
menn, s«m hafa meira og minna
umgengist Hsrald prófesaor Nfels-
son og eru honum að ýmsu leytl
andlega tengdir. Þessir heimildar
menn mfnir segjast hafa fenglð
vltneskjuna um för yðar heim til
prófessorsins svo að aegja >frá
fyrstu hendU. Og einn þeirra
þykist hafa heyrt sjálfan Haraid
prófessor Níelason segja þessa
sögu í nokkurra manna viður-
vlst alvsg eins eða mjög svipað
og ég hefi aagt hana f bréfi
mfnu tii yðar. Og ég skai taka það
frsm, að þassl maður er spfritisti
og vinveittur prófes'or Haraldi,
ef einhver skyldi freistast til að
halda, að hann hetði [oglð þes’u
á hann af trúarhatri.
Bréf mitt tii yðar var akrifað
vestur á ísafiiði, en heimiidar-
m®nn mfnir voru hér 1 Reykja-
vfk. Þ?ss vegn’ va|ð mér sú
ónærgætQÍ á að gera vitnisburð
SCP¥StiKESBI W
Haustrigning ir og Spánskar
nætur fást f Békaveiztun Þerst.
Gfsiasonar og Bókabúðinni á
Laugavegl 46.
Skóviðgerðir á
Laugavegl 38.
BxaueuetieoetieMOucaoMietietR
$ Stefán Jóhann Stetánsson |
{ & l
J - Ásgeir Guðmundsson |
löííimðlngar S
Austurstræti l.Sbrifstofutími )
kl 10 — 6. 1
Sími 1277. — Póathólf 662 l
L,

MesBlngrúm,
Trérúm frá 32 50.
Járniúm, ágæt, frá 29,00
Rúmfatnaðui* ails konar.
þeirra heyrlnkur nan án þess að
lelta hjá þelm :jyfis nm. Á því
bið ég þá afsör unar. Undir elns
og ég las erðsending yðar,
hugði ég að sa na málstað minn
rneð þvf að b rta nöfn þeasara
heimitdarmanna minna. En þá
kröfðust þe'r þess, að ég iéti
ukki nafnð. þeirra getið. Og
□ndir þá kröfti tel ég siðferði-
legs skyldu mk-ii að beygja mlg,
úr þvi að ég birti vltnlsburð
þeirra þeim að ornspurðu. Þess
vegna get ég með ongu mótl
gert yður náuari grein fyrlr
heimiidarmönnum mfnum. En
trúa megið þér þvf, að þeir eru
svo árelðanlegir og ráðvandir
mann. sem frskast verðnr á
kosið. Og því er yður einnig
akyit sð trúa, að frásögn mfn um
för yðar heim tii spfritistans er f
alla staði oins o * heimiídarmenn
rrMr sögdu mér þesai tfðindl
eui f fyrlr löigu. Þér hafið
| enga átyiiu til ð væna mig um
rógburð eða álygar, hvorki á
sjálfao yður né aðrá.
Þá var ouðvitsð sjáifðagt að
tara heinimis heim til Haralds
prófessors Nfeissonar til þess að
fá staðfestan vitnisburð heimiid-
armanna mlnna. Reyndar fanst
mér, að ég gæti búist við því,
að honum yrðl óljúft að gefa mér
yfirlýsingn þess efnls, að iærl-
sveinn hana og stéttarbi óðir hetði
gert sér ferð heim tll hant f
þelm eriadagerðum að biðja haon
afsöknnar á þvf, sena hann hatðl
sagt söteuði sínum úr predikun-
arstólnum. En at þvf að ég
þekti frá íoruu fari einurð og
hielnskilni Harolds prótessors,
þá afréð ég að fara þessa lelð-
ina.
Ég kom heim tli prófessors
Haralds að aihalíandi hádegi
Ég tjáði honum aita málavöxtu.
Ég sagði, að mjög ákveðinn og
og útbreiddur almannarómur
bæri hann fyrlr þessari aögu.
Enn fremnr sagðl ég honum,
að heimildarmenn mfnir, sem ég
hefði hatt frásögn mfna eftir,
segðust hata vitnisbnrð sinn eftir
honum og svo að aegja >fré
fyrstu hendlc Og um einn þeirra
bættl ég því við, að hann segð-
ist hafa h»yrt sjáifan ptófesser