Alþýðublaðið - 13.10.1925, Page 4
^'EEPIB' iSFXBIB
Landsins beztn
Baömullar-
v ö r u r
iálð Þér bfá Haraldi.
Léreít, yfr 40 tegundir, frá 090 mtr. Sératsklega akal mælt
m@ð ekí .ar iéretti á i.io mtr og 1.30 mtr.
Lakalé?ef , tvibr., frá 2.50 mtr . telnnig hörléreft frá 3.80 mtr.)
Usidirlakf léreft m#ð vaðmálsvend, 185 cm. br., írá 2.95
mtr. 3.70 í takið.
Fiðurhelt léreft frá 1 75 mtr., einnlg margar teguadlr af
óbleigju ium, ódýrum lérettum.
Fiónel, h it og mislit.
Tvistdúkt: r, felkna-úrvai, frá 0.75 rotr,
Fóðarefn ódýr, en góð, ailar tegundír,
Sængurve aefnl, hvit, aérlega falleg.
MorgunkJ 'iaefnl, aldrei ánrað elns úrval,
Verkamai nafata- og skyrta-efnl,
Kek íjuvoðir. — Rúmteppi.
Vfttt-teppi. — Múnteppi.
flandklæí s-, þerrn- og dúta-dreglar úr baðmuii, hálf-hör
og al-hör.
flluggatjaldaefnl.
Efni í legahekkjaábreiður.
Vefjargarn, hvítt, óbl. og mislitt.
áthugið, að allar eldri vörur hafa verlð settar niður f sam-
rærni vlð hinar ódýru, nýju vörur!
Það iiorgai* slg bezt, að verzla vlð
arald
,4
og heiit verk kann fyrir það að
verða 10 sinnum etyttra ea verk
tiisvarandi efnls eitir aðra tón- -
smiði.
E>að, sem þá segir um i«ik
konu minnar, þart ekki mlkiila
ieiðréttinga við. Kunnuglr sögdu
mé“, ?ð þú komst ekki á hljóco-
teikinn fyrr en hún hafði þegSr
ioikið megnlð af hlutverkuoi sin-
um. I>ér mua virðast hin mesta
verkiega kunnátta birt««8t í há-
vaða og pedalnotkun. Eí þú viit
r@yna að dæma at ,kunnáttu um,
hve langt hin >íágr.ða t«knlk<
konu minnar nser, þá mættir þú
ðinhvern tfma hty a hana Saika
t d. Paganini — L;zts Etud®n.
Nú hefi ég sannað m@ð íjórum
atriðum, hve óheiðarieg þín árás
©r. Orsök svars mfns ©r virðíngia
fyrir gáium þíautn. Reyadu nú ,
að heija mannlega eiginleika þfna 1
á sáma stijí! Eila er öli þín
starfseml dauðadæœd í byrjun.
Jón Leifs.
Svar.
Hr. Jón Leifs!
Þú ert ekki spar á að bregða
þeim um illgirni, óheiðarleik, skóla-
og mentunar- leysi, sem leyfir sór
a8 segja kost og löst á tónsmíö-
um þínum.
>Óheiöárleikar< minir munu
þeasir: að ég tei búning þjóðlaga
þinna ekki konaerthæfan, enda
þótt þú hafir Jýst því yfir þrisvar,
að þau væru ekki í konsertbún-
iogi. Að þassari rökfærslu eyði ég
engum orðum; að -ég segi nokkur
frekar vingjarnleg orð um leik
konu þinnár, og heyrði hana þó
ekki leika 8 préludes Ohopín’.j. Ef
þú veizt þett.a, þá muctu eiunig
vita, að óg heyrði alt, sem eftir
var hljómleiksias og ailan
hljónDleikinn í Þ úðvang’, ea
þu reynir að koma þvi svo fyrir,
sem ég dæmi haua án þess að
hafa beyrt til hennar að ráði-
þriðji >óheiðarleikinn< er einnig
þinn en ekki minn, og byggður á
pathologisku misminní eða hallu-
cination (hugsanaiugli) er þú teiur
þig hafa leikið tónsmíðar þínar
fyrir mig í Leipzig. En það kom
aldrei fyrir, og hefl ég því eigi
gatað sagt það peraónulega reynslu
mína, að verk þín væru frumleg.
>Mentunarskorturinn< er sú
skoðun mfn, að tvísðngurinn só
jeifð hinna fornevrópisku Hucbalds- j
quinta, en að rímnakveðskapurinn
eigi rót sína að rekja til barða
eða troubadour-söngsins, — stað-
reyndir, sem eru svo eðlilegar, að
hvorki þú nó Angul Hammerich
geta ósannað þf tr.
TJm óskólað eyra mitt og gildi
þitt ver8U8 Schönberg skal óg eigi
deila. Ea mér þykir ósennilegt, að
jáfnvel honum fyndist ástæða tii
þess að nota efnrrið preludíu þinnar
í 10 sinnum le gra verk. fað er
ekki hægt að þynna út vatn.
Þú ert dugnaðarmaður og fram-
gjarn og lætur þér mjög ant um
að sanna listamannskosti þína. Ea
listin sjálf er innra Jíf, — ekki
básúnublástur og bumbusláttur um
borg og bý í hvert sinn, er örnin
heflr oipið kríueggi. —ln.
ítitstjóri og ábyrgðarmaðurs
Hallbjörn Halldórsson.
Prentsm. Hallgr. Benediktssonar
.Bergstaðastrieti 19,