Landsfundur Sjálfstæðisflokksins - 01.12.1967, Qupperneq 64

eyríssjóði, yfirleitt ekki rétt til sams konar
bóta frá lífeyristryggingum.
6. Réttur ekkna til lífeyris hefur þegar verið
aukinn verulega.
7. Mæðralaun, sem greidd eru ekkjum, ógift-
um mæðrum og fráskildum konum eru nú
greidd móður með einu barni yngra en 16
ára, og full mæðralaun eru nú greidd móð-
ur með 3 börnum eða fleirum. Áður fengu
einstæðar mæður ekki full mæðralaun,
nema þær hefðu að minnsta kosti tvö börn
á framfæri sínu, og full mæðralaun voru
ekki greidd, fyrr en börnin voru 4 eða
fleiri.
8. Slysadagpeningar og sjúkradagpeningar
eru nú greiddir í 52 vikur í stað 24 vikna
áður.
Enda þótt hér hafi átt sér stað verulegar
umbætur á undanförnum árum, þarf enn
að huga vel að endurskipun tryggingarlög-
gjafarinnar, og að mínum dómi höfum við Is-
lendingar gert allt of mikið úr því, hversu
langt við værum komnir á þessu sviði. Sjúkra-
tryggingarnar þurfa að endurskoðast, einnig
örorkutryggingar, ákvæði um slysadagpeninga
og sjúkradagpeninga og fjölmargt fleira, sem
of langt yrði að fara út í nú, en stefna ber að
alhliða endurbótum á tryggingakerfinu hverju
sinni.
Lífeyrissjóður allra landsmanna.
Eitt veigamesta atriðið á þessu sviði er, að
nú er unnið að undirbúningi löggjafar um
lífeyrissjóð fyrir alla landsmenn. Ríkisstjórn-
in efndi til gaumgæfilegrar athugunar þess
máls og vann Haraldur Guðmundsson, fyrrv.
ráðherra, að undirbúningsathugun. En nú er
verið að vinna að því að undirbúa frumvarp,
sem við fyrstu hentugleika yrði síðan lagt
fyrir Alþingi.
Húsnæðismál.
Á síðasta Landsfundi vék ég nokkuð almennt
að húsnæðismálunum, þróun þeirra, og þá
einkum og sér í lagi lánsfjármálunum í sam-
bandi við byggingu íbúðarhúsnæðis. Hér er
um að ræða einn allra veigamesta þátt félags-
legrar löggjafar, sem hvað víðtækust áhrif
hefur á borgarana almennt og fjölskyldulíf
þeirra. Það hefur því ætíð verið eitt höfuð-
stefnumál okkar Sjálfstæðismanna að vinna
sem bezt að þessum málum á hverjum tíma
út frá því meginsjónarmiði, að einstakling-
unum í þjóðfélaginu yrði gert kleift að eign-
ast sínar eigin íbúðir.
Forustuhlutverk Sjálfstæðismanna.
Enda þótt félagsmálin hafi ekki fallið undir
ráðuneyti Sjálfstæðismanna, hefur það þó at-
vikazt svo, að þeir hafa átt sinn verulega
þátt í þeirri þróun, sem átt hefur sér stað á
sviði þessara mála á undanförnum árum og
beinlínis haft forustuna um að leggja grund-
völlinn að húsnæðismálalöggjöfinni, sem nú er
í aðalatriðum byggt á. Forustuhlutverk Sjálf-
stæðismanna hlaut einnig að vera að því leyti
stærra, sem haft er í huga, að þeir hafa alltaf
haft meirihlutaaðstöðu í höfuðborginnni,
Reykjavík, en þar hafa húsnæðismálin og hin-
ar gífurlegu íbúðabyggingar allt frá stríðs-
árunum verið hvað mest áberandi af eðlileg-
um ástæðum, vegna þess hvað fólksstraumur-
inn hefur legið ört til Reykjavíkur og fólks-
fjölgun þar almennt og í umhverfi veriðmikil.
Ég vil enn minna á, að þegar Ólafur Thors
myndaði samsteypustjórn Sjálfstæðisflokksins
og Framsóknarflokksins eftir Alþingiskosn-
ingarnar 1953, voru þessi mál fyrst tekin
föstum tökum.
Við Sjálfstæðismenn höfum lagt meginá-
herzlu á eftirfarandi í kosningabaráttunni:
„Það, sem mest skortir nú á í lánsfjármál-
um til íbúðabygginga, er að samræma láns-
fjárgetu þjóðarinnar og gæta réttlætis og
jafnvægis í byggingarmálum til sjávar og
sveita og milli þegnanna innbyrðis."
Við stjórnarmyndunina eftir kosningar var
eftirfarandi eitt meginatriði stjórnarsamn-
ingsins:
„Tryggt verði aukið fjármagn til íbúða-
bygginga í kaupstöðum og þorpum, lögð á-
herzla á að greiða fyrir byggingu íbúðarhúsa,
sem nú eru í smíðum, og lagður grundvöllur
að því að leysa þetta vandamál til frambúð-
ar.“
Jafnframt var þá samið um að Fjárhagsráð
skyldi lagt niður og sigldi í kjölfar þeirrar
ákvörðunar stóraukið byggingarfrelsi.
Framsókn neyddist til að vera með.
Framsóknarmenn höfðu að vísu félagsmálin
í sínum höndum, sem húsnæðismálin falla und-
62