Landsfundur Sjálfstæðisflokksins - 01.12.1967, Síða 65

ir, en forustan var engu að síður í liöndum
Sjálfstæðismanna. Þetta kemur berlega í ljós,
þegar athuguð er ályktun 11. flokksþings
Framsóknarflokksins 1956, en þar er lýst við-
horfi Framsóknarflokksins til ákvarðananna í
húsnæðismálum 1953, en í samræmi við þær
var húsnæðismálalöggjöfin sett 1955. í álykt-
un flokksþingsins segir:
„1 sambandi við nýja stjórnarmyndun undir
forustu Sjálfstæðisflokksins haustið 1953,
gerði sá flokkur það mál að meginatriði, er
hann hafði haft efst á baugi í kosningunum
að afnema sem allra örast fjárfestingaeftir-
litið. Var ekki hjá því komizt, að þetta sjónar-
mið yrði mjög ráðandi, ef samstarf átti að
takast um þau framfaramál, er Framsóknar-
flokkurinn taldi nauðsynlegt, að fram gengju.“
Við skulum ekki gleyma því, að Framsókn-
arflokkurinn lét sem sagt kaupa sig til að
vera með, þegar grundvöllurinn var lagðurað
húsnæðismálalöggjöfinni og aukið frelsi til
íbúðabygginga á þessum tíma.
Meginstefna viðreisnar.
1 stjórnarsamstarfi Sjálfstæðisflokksins og
Alþýðuflokksins á undanförnum árum hefur
í húsnæðismálum verið lögð megináherzla á
ef tirfarandi:
1. Að styðja og efla sem mest íbúðabyggingar
einstaklinga í landinu.
2. Að auka stórlega opinber lán til íbúða-
bygginga.
3. Að létta efnalitlum fjölskyldum að eign-
ast íbúðir.
4. Að leita úrræða til þess að lækka bygging-
arkostnað.
Lánveitingar stöðugt farið vaxandi.
Á viðreisnartímabilinu hafa opinberar lán-
veitingar til íbúðabygginga aukizt meira en
nokkru sinni áður. Heildarupphæð lánveitinga
á vegum Húsnæðismálastofnunar ríkisins hef-
ur margfaldazt og upphæð einstakra lána
sömuleiðis, hvort tveggja hlutfallslega miklu
meir en nemur hækkun byggingarkostnaðar.
Á árinu 1955 var heimilað í lögum, að Hús-
næðismálastofnun ríkisins veitti efnalitlum
meðlimum verkalýðsfélaga sérstök lán til við-
bótar hinum almennu lánum stofnunarinnar.
Skal árlega varið 15 til 20 millj. króna af
tekjum Byggingarsjóðs ríkisins í þessu skyni.
Húsnæðismálatjórn ákveður lán þessi að
fengnum tillögum stjórnar viðkomandi verka-
lýðsfélaga. Upphæð viðbótarlána þessara má
nema allt að 75.000 krónum, en þá er miðað
við upphæð almennra lána 280—300 þús. kr.
Á árinu 1966 var aðilum veitt slíkt viðbótar-
lán samtals að fjárhæð nær 20 millj. króna.
Hlutfall opinberra lána í byggingarkostnaði
íbúða hefur hækkað mjög mikið á undanförn-
um árum. Samkvæmt athugun, sem á þessu
hefur verið gerð í Reykjavík, var hlutfall
þeirra komið upp í 28,4% árið 1964, en var
8,6% árið 1958, þegar vinstri stjórnin var við
völd, og má reikna með, að hlutfallið hafi ver-
ið svipað annars staðar á landinu. Síðan hafa
opinberar lánveitingar til íbúðabygginga al-
mennt hækkað mjög mikið, svo að víst má
telja, að þetta hlutfall hafi enn hækkað, auk
þess sem vissum hópum húsbyggjenda hefur
með lögum verið tryggt enn hærra hlutfall,
eins og áður hefur verið gerð grein fyrir.
Mikill hluti húsbyggjenda nýtur nú orðið einn-
ig lána úr sérstökum lífeyrissjóðum, svo að
stór hluti þeirra fær a.m.k. 50% byggingar-
kostnaðar í föstum lánum.
Það hefur verið eitt af hinum mikilsverð-
ustu verkefnum ríkisstjórnarinnar á undan-
förnum árum að afla fjár til hinna stórauknu
íbúðalána.
Byggingaráætlun láglaunafólks.
Eins og kunnugt er, er nú hafinn mikill
undirbúningur og framkvæmdir við áætlun um
byggingu 1250 íbúða á 5 árum í samvinnu við
Reykjavíkurborg samkvæmt lögum, sem sett
voru á árinu 1965 og heimiluðu ríkisstjórn-
inni að láta byggja hagkvæmar, ódýrar íbúðir
í fjölbýlishúsum í samvinnu við hlutaðeigandi
sveitarfélög og skyldi láglaunafólk í verka-
lýðsfélögum hafa forkaupsrétt að íbúðum
þessum og heimilað að veita meðlimum verka-
lýðsfélaga lán til kaupa á íbúðum, sem nemur
Yn hlutum af verðmæti íbúðanna, eða 80%.
Hér er gerð tilraun til þess að byggja í stór-
um stíl hús af sömu gerð og allt við það mið-
að, að byggingarkostnaður geti verið sem
lægstur. í samræmi við það var ákveðið að
fella niður tolla af hlutum til íbúðarhúsa á sl.
ári. Ekki verður spáð um það, hvernig þessi
tilraun takist, en gera verður ráð fyrir, að
með henni fáist úr því skorið fyrir alvöru,
hvort hægt sé að lækka byggingarkostnað til
63