Landsfundur Sjálfstæðisflokksins - 01.12.1967, Qupperneq 76

að fá 40% af kostnaði við vegagerðina erlendis
frá. Hvernig fjár verður að öðru leyti aflað
er á valdi ríkisstjórnar og Alþingis. Verði
verkið boðið út í einu lagi mun það verða unn-
ið á skömmum tíma. Þess gerist þörf og er í
samræmi við anda vegalaganna og þá stefnu
sem vinna þarf eftir, þegar fyllstu hagsýni er
gætt.
Kjör almennings hafa stórbatnað.
Það var ánægjulegt á þingslitadaginn að
heyra í Einari Olgeirssyni, þegar hann ræddi
við fréttamann Ríkisútvarpsins. Hann sagðist
hafa haft mesta ánægju af því á undanförn-
um árum að taka þátt í baráttunni fyrir bætt-
um kjörum fyrir verkalýðinn, fyrir alþýðuna.
Það væri ánægjulegt að hafa séð hvernig
verkalýðurinn komst frá örbirgð og umkomu-
leysi til þess að verða velmegandi og bjarg-
álna. Það var vissulega mikils virði að fá þá
viðurkenningu frá þessum verkalýðsfrömuði
að íslenzk alþýða væri nú bjargálna og byggi
við velmegun. Það neitar því enginn, að kjör
almennings hafa stórum batnað á síðustu 7
árum. Almenningur hefur fengið stærri hlut-
deild í þjóðartekjunum en áður og þjóðartekj-
urnar hafa vaxið í krafti tækni og aukinna
atvinnutækja, sem aflað var með breyttri
stjómarstefnu og stærri sjónarmiðum en áður
voru fyrir hendi. Það er ekki aðeins kaup-
gjaldshækkunin, sem hefur bætt kjör almenn-
ings, það er einnig margs konar löggjöf sem
kemur til aðstoðar í þessum efnum. Það mætti
minnast á almannatryggingar, sem hafa verið
stórauknar. Landið hefur verið gert að einu
verðlagssvæði og þeir sem búa í sveitum og
kauptúnum, fá nú ekki minni bætur en
kaupstaðabúar. Elli- og örorkulífeyrir hefur
nærri fimmfaldazt. Fjölskyldubætur miðað við
3 börn eru nífalt hærri en 1958. Sjúkrabætur
hafa hækkað mjög mikið. Tryggingarlöggjöfin
þarf eigi að síður endurskoðunar við og úrbóta
á ýmsum sviðum þrátt fyrir þær leiðréttingar,
sem gerðar hafa verið. Það er margyfirlýst
stefna Sjálfstæðisflokksins að tryggja alla ís-
lendinga gegn skorti, en það verður bezt gert
með því að endurbæta tryggingarlöggjöfina
og stuðla að því að tryggingar miðist við að-
stæður hverju sinni. Aðbúnaður almennings
er allt annar en áður var hvað húsnæði og öll
þægindi snertir. íbúðirnar eru stærri og betur
frá þeim gengið en nokkru sinni fyrr. Húsnæð-
islánin hafa verið aukin mjög mikið, enda
hefur aldrei verið byggt eins mikið af glæsi-
legum íbúðum og seinni árin.
A valdatíma vinstri stjórnarinnar 1958
voru íbúðalán 48.769.000.00 kr., en 1966
350.364.000.00 kr. Hafa lán til íbúðabygginga
á þessu tímabili því meir en sjöfaldazt, en bygg-
ingavísitalan hefur hækkað á þessum tíma
um 92%.
Glæsilegasta framfaratímabil
í sögu þjóðarinnar.
Ég hef drepið á nokkur atriði, sem sýna öra
og jákvæða þróun á valdatíma núverandi rík-
isstjórnar. Þarf ekki blöðum um það að fletta
að þjóðin hefur gengið fram til bættra lífs-
kjara. Með uppbyggingu atvinnuveganna og
öflun margs konar tækja var lagður grund-
völlur að framleiðsluaukningu og efnalegu
sjálfstæði. Síðustu 7 árin eru óumdeilanlega
glæsilegasta framfaratímabil í sögu þjóðar-
innar. Framfarir þurfa að halda áfram en
það getur því aðeins orðið að efnahagsmálun-
um verði stjórnað á réttan hátt. Verðhækkanir
hafa orðið á þessu stjórnartímabili og kaup-
gjaldshækkanir eins og atvinnuvegirnir hafa
þolað. Ýmsir hafa haldið því fram að verð-
stöðvunin hafi átt að koma fyrr, því að verð-
bólguna hefði þurft að stöðva. Verðstöðvunar-
lögin voru ekki framkvæmanleg fyrr en nú.
Meðan útflutningsvörurnar hækkuðu í verði og
atvinnuvegirnir gátu borið kauphækkanir sbr.
frystihúsin 1964 og 1965, en þau hafa aldrei
haft betri afkomu en þá, var vonlaust að
verðstöðvun væri framkvæmanleg. Verðstöðv-
un og kaupgjaldsstöðvun verða að fylgjast að
til þess að gagn verði að þeim ráðstöfunum.
Það er hvort tveggja að óframkvæmanlegt var
að stöðva kauphækkanir á meðan hækkandi
verð var á útflutningsframleiðslunni, um leið
og það var ranglátt að láta ekki launþega fá
hlutdeild í þeim hagnaði, sem af verðhækk-
unum leiddi. Það er virðingarvert að verð-
stöðvunarlögunum hefur verið vel tekið og ber
það vott um aukinn skilning almennings og
verkalýðsforustunnar á því, hvernig hagsmunir
verkalýðsins verði bezt tryggðir.
Látum dómgreindina ráða.
Eftir fáar vikur verður gengið til kosninga.
Enginn veit hvernig þær kosningar fara. I
lýðræðisþjóðfélagi á það þannig að vera að
74