Landsfundur Sjálfstæðisflokksins - 01.12.1967, Blaðsíða 79

hafi haft mismunandi aðstöðu til þess að koma
þeim sjónarmiðum fram, jafnvel þótt hann hafi
átt aðild að ríkisstjórn. Til þess að ná því
grundvallarstefnumiði að tryggja efnahagslegt
öryggi og sjálfstæði allra þjóðfélagsborgara
hefur flokkurinn viljað marka efnahagsmála-
stefnu, er stuðlaði að festu og jafnvægi, sem
forsenda frjálsra viðskipta, og eðlilegum vaxt-
ar- og starfsskilyrðum heilbrigðs atvinnu-
rekstrar í þjóðfélaginu og fylgja þeirri stefnu
í fjármálum ríkis- og sveitarfélaga, að borgur-
unum og atvinnufyrirtækjum þeirra væri ekki
ofþyngt í opinberum gjöldum, en jafnframt séð
fyrir því, að ríki og sveitarfélög gætu haldið
uppi nauðsynlegri þjónustu við þjóðfélags-
borgarana, svo sem nútima menningarþjóðfélag
krefst, stuðlað að menningu og verklegum
framförum og síðast en ekki sízt tryggt efna-
hagslega afkomu þeirra, sem ekki hafa sjálfir
aðstöðu til að sjá sér farborða.
Allt frá því Sjálfstæðisflokkurinn var kvadd-
ur til þess að eiga aðild að ríkisstjórn árið
1939, hefur hann haft forustu um eða tekið
jákvæða afstöðu til sérhverrar viðleitni í þá
átt að tryggja heilbrigða þróun efnahags- og
fjármála þjóðarinnar. Því miður hefur ár-
angur ekki ætíð orðið, eins og að var stefnt,
og sumar hinar fjármálalegu aðgerðir ekki
verið með þeim hætti, sem flokkurinn hefði tal-
ið æskilegt, en þrotlaust hefur þó verið að því
unnið að skapa þjóðinni sem víðtækastan skiln-
ing á gildi þeirrar grundvallarstefnu, sem
Sjálfstæðisflokkurinn telur farsælasta í efna-
hags- og fjármálum.
Sjálfstæðisflokkurinn hefur nú samfellt á
áttunda ár haft forustu í ríkisstjórn og þar
með stjórn fjármála og efnahagsmála. Á þessu
tímabili hefur það gerzt, sem er sérstök ástæða
til að gleðjast yfir, að efnahagskerfið hefur
þróazt mjög í þá átt, sem við höfum ætíð talið
happasælast að stefna í, og í annan stað er
fengin ótvíræð staðfesting og reynsla fyrir því,
að rétt er stefnt í meginefnum. Með hófsam-
legri skattheimtu, frelsi í viðskiptum og fram-
kvæmdum, samhliða nauðsynlegu aðhaldi í pen-
ingamálum til tryggingar viðskiptafrelsinu og
trausti þjóðarinnar út á við, hefur þjóðin stig-
ið, síðustu árin, stærri skref á framfarabraut
sinni en nokkru sinni áður. Mun ég hér á eftir
draga fram þær staðreyndir, er höfuðmáli
skipta til skýringar á þessari ánægjulegu þró-
un.
Skattakerfið hvetur til fjármunamyndunar
í fyrirtækjum.
Skattamálin hafa löngum verið í miklum
ólestri og í senn virkað lamandi á framtak
og framkvæmdir og leitt af sér stórfellda spill-
ingu. Yar þegar, eftir að Sjálfstæðisflokkurinn
tók við fjármálastjórninni 1959, hafizt handa
um víðtækar endurbætur á skattakerfinu. Hef-
ur í áföngum verið unnið að þessum umbótum
og er óhætt að fullyrða, að í dag er orðin ger-
breyting til batnaðar í þessum efnum, þannig
að skattheimta ríkisins fyrst og fremst og
raunar einnig sveitarfélaganna er miklum
mun hófsamlegri en áður. Skattakerfið allt
hefur verið gert stórum einfaldara, gerbreyt-
ing hefur orðið á stjórn og skipulagi skatt-
heimtunnar, semtryggir aukið samræmi og rétt-
læti og markvisst hefur verið unnið að því
síðustu árin að útrýma skattsvikaspillingunni.
Forsenda þess, að auðið væri með virkum hætti
og almennum skilningi borgaranna að hefja
kerfisbundnar aðgerðir gegn skattsvikum, var
breyting skattheimtunnar í hófsamlegra horf,
því að áður átti þjóðfélagið sjálft með óhóf-
legri og ósanngjarnri skattheimtu beinlínis
ríkan þátt í því að neyða marga þjóðfélags-
borgara til skattsvika, ekki sizt, þegar um ein-
hvern atvinnurekstur var að ræða. Nú eru
skattaálögur með þeim hætti, að engin afsökun
er lengur fyrir því að tíunda ekki rétt til
skatts, og hafa skattabreytingar síðustu árin
ekki hvað sízt haft í för með sér stórfelldar
hagsbætur fyrir atvinnureksturinn og skatta-
kerfið beinlínis hvetur til fjármunamyndunar
í fyrirtækjum, sem er hin brýnasta nauðsyn.
Skattlagning einstaklinga er einnig það hóf-
samleg nú, að hún á ekki að draga úr vinnu-
áhuga manna, eins og áður var, og mikilvægar
umbætur hafa orðið i sambandi við skatt-
greiðslur hjóna og á mörgum öðrum sviðum.
Þótt þess sé víst aldrei að vænta, að menn
séu ánægðir með að greiða skatta, þá hygg ég
mega ótvirætt fullyrða, að núgildandi skatta-
löggjöf stefni öll í jákvæða átt, stuðli að auknu
framtaki og vinnusemi og sá dagur nálgist
einnig óðum, að spilling skattsvikanna sé úr
sögunni og þar með þau rangindi, sem þe:m
hljóta ætíð að fylgja fyrir aðra skattborgara.
Beinir skattar hér á landi, miðað við þjóðar-
framleiðslu, eru nú mildum mun lægri en hjá
flestum eða öllum hinum svokölluðu háþróuðu
iðnaðarlöndum.
77