Landsfundur Sjálfstæðisflokksins - 01.12.1967, Blaðsíða 81

»
löndum. En hins vegar, og það skiptir höfuð-
máli, þá leiðir tollastefna Efnahagsbandalags-
ins og Fríverzlunarbandalagsins til þess, að
við verðum með einhverjum hætti að ná samn-
ingum við þessi bandalög um veruleg tollfríð-
indi fyrir útflutningsframleiðslu okkar, ef við
eigum að geta reynzt samkeppnisfærir í þess-
um löndum, án þess að neyðast til að lækka
verulega verð útflutningsframleiðslunnar, sem
hlyti að leiða til beinnar kjaraskerðingar fyr-
ir alla þjóðina. Slíkum samningum er vitan-
lega útilokað að ná nema veita þjóðum þessum
gagnkvæm fríðindi varðandi framleiðslu
þeirra, sem fyrst og fremst er iðnaðarvarning-
ur. Þetta er mál, sem ríkisstj órnin hefur haft
í rækilegri athugun síðustu árin, lagt ríka á-
herzlu á að kynna málstað okkar, bæði Efna-
hagsbandalagslöndunum og EFTA-löndunum
og gerzt aðili að alþjóðatollamálastofnuninni
til þess að geta betur komið sjónarmiðum okk-
ar á framfæri. Er hér um að ræða eitt mesta
vandamál á efnahagssviðinu, sem við stöndum
nú andspænis.
Kerfisbundnari aðgerðir hafa verið gerðar
nú síðustu árin en áður, til þess að uppræta
ólöglegan innflutning. Engar ákveðnar reglur
höfðu verið til um tollfrjálsan innflutning
ferðamanna og farmanna, þannig að í reynd
var sérhver slíkur innflutningur löglaus, en
hafði þó þróazt um langt skeið meira og minna
kerfislaust. Var því leitað lagaheimildar hjá
Alþingi til þess að heimila slíkan innflutning
í samræmi við alþjóðareglur, og síðan sett
reglugerð, sem þó er í ýmsum greinum rýmri
en annars staðar, til þess að ekki þyrfti um of
að skerða þau fríðindi, sem áður höfðu verið
látin viðgangast hjá ýmsum aðilum í þessu
sambandi. Þvi er ekki að leyna, að reglur þess-
ar ollu vissri óánægju, en ég vona þó, að við
nánari ihugun geri allir sér grein fyrir þvi,
að útilokað var með öllu að láta slíkan inn-
flutning þróast með þeim hætti, sem gerzt
hafði og setja varð samræmdar reglur, sem
ekki verða séð nein skynsamleg rök fyrir að
ætlast til að séu miklum mun rýmri en tíðkast
hjá öðrum þjóðum. Stóraukin sala Áfengis-
og tóbaksverzlunar ríkisins síðastliðið ár þyk-
ir ótvirætt benda í þá átt, að við tilkomu reglu-
gerðar þessarar hafi verulega dregið úr ólög-
legum innflutningi á áfengi og tóbaki. Lögð
hefur verið mikil óherzla á það, að styrkja og
efla tollgæzluna og koma betri skipan á inn-
heimtu tolla, sem því miður hafði verið í nokkr-
um ólestri sums staðar á landinu.
Traustur hagur ríkissjóðs.
Þegar litið er á tímabilið frá 1959 í heild,
má segja, að fjárhagur ríkissjóðs hafi verið
traustur allt þetta tímabil, þótt á því séu
nokkrar sveiflur frá ári til árs, svo sem óhjá-
kvæmilegt er. Stjórnarandstæðingar hafa
mjög haldið á lofti mikilli hækkun fjárlaga
þessi ár. Er það að vísu rétt, að krónulega hafa
fjárlög aldrei hækkað jafn mikið, en hlutfalls-
lega er þó ekki um meiri hækkun að ræða frá
ári til árs en oft áður, heldur hefur hækkun-
in oft verið mun meiri. Þróunin í verðlags-
og kaupgjaldsmálum hefur leitt af sér stór-
felldan útgjaldaauka fyrir ríkissjóð, sem óum-
flýjanlegt hefur verið að mæta. Ymis fram-
faralöggjöf á þessu tímabili hefur leitt til
nýrra útgjalda, en einna mestar hækkanir hafa
þó orðið á þeim greinum fjárlaga, þar sem
um er að ræða fé, sem veitt er aftur út til
þjóðfélagsborgaranna, en gengur ekki til þarfa
ríkisins í þrengri merkingu, en það eru annars
vegar greiðslur vegna félagsmála og almanna-
trygginga og hins vegar vegna niðurgreiðslna á
vöruverði og útflutningsbóta, Ef það skal meta,
hvort um óeðlilega hækkun hafi verið að ræða á
útgjöldum ríkisins, sem að sjálfsögðu er veiga-
mikið að gera sér grein fyrir, þá verður fyrst og
fremst að gera sér grein fyrir því, hvort álög-
urnar á þjóðfélagsborgarana hafa hlutfalls-
lega þyngzt miðað við þjóðartekjur og
greiðslugetu þeirra. Kemur þá ótvírætt í Ijós,
að svo er ekki. Eg hefi áður á það minnt, að
þungi beinna skatta hefur beinlínis minnkað.
Söluskattur hefur hins vegar komið til skjal-
anna í vaxandi mæli, en þannig er þó ástatt
í dag, að söluskattur er lægstur á Islandi af
öllum Norðurlöndunum, og þótt víðar sé leitað.
Tolltekjur hafa vaxið, en það er fyrst og
fremst vegna stóraukinna viðskipta og inn-
flutnings, en ekki vegna hækkunar tolla, held-
ur hafa tollar á fjölmörgum vörutegundum
beinlínis verið lækkaðir. Ríkisbáknið, en svo
nefna menn gjarnan stjórnsýslu rikisins og
starfsmannahald, hefur síður en svo aukizt
óeðlilega, og margvíslegar ráðstafanir hafa
beinlínis verið gerðar til þess að spyrna fót-
um við allri útþenslu þess, sem nokkur leið
er að komast hjá. Hins vegar verður ríkið
79