Alþýðublaðið - 20.10.1925, Blaðsíða 3

ÍQ8r«nna. Er hann nndlr atjó n
Sjálandsbhkup; án þess, að hana
þurfi tó að geta ríkimi grein
tyrlr, hvemig {é u ev vsrið. í
umræðaoum nra þetta mál i
dönskam blöðum fe .fir niargt
ófagnrt komlst upp urn með'erð
þessa fj-r og rnn ý.rma g iíti ga
hö ðiogj-t, s m að þessu standa.
>Seciaí-Deajokraten< í Kaup-
mannahötn hBfir flett ali óþyrml-
lega ofan af ýmsu háttalagi
þessara kirkjuhöfðingja og m. a,
sýjt fram á það, sð í staðinn
fyrir að nota fé tU stækkana eða
bygglnga kirkna hefir því suma
staðar verið varið tU þess að
byggja skrauthýsi yfir prestma.
At fé, sem satnað var tH að
stækka Timotheus-kirkjuna 1 Val
by, notaði íókosrpre»turirn 30
þús. kr. < byvrgingu handa sjáif-
um sér. (Hann var einn af aöal-
stjórnendum ktrkjasjóðsins.) Aon-
ar prestur safnaði 7000 kr. til að
koma upp ungbarna%to u, en það
fé notaði hann tií viðgerðar á
aóknarkirkju slnni. (Frh.)
Or.
Msnæðismálið
i bæjarstjórn.
Eftlr nær fjðgurra stunda um
ræÖur um húsnæðismálið á síð
asta bæjarstjórnarfundi voru stm-
þyktar tillögur fátækraneindar um
kaup á húsi, byggingu bráðabirgð-
arskýla með 12 íbúðum og aðrar
ráðstafanir til að bæta úr bráð-
ustu vandræðunum vegna hús-
næðisleysis.
•••-v
I>að er margfaldur
hagnaður að því
að kaupes Hreins-
stangasápu; hún »r
fljót að vlnna og
akemmir hvorki
þvotta né hacdur.
Bækup til sölu
á afgreiðsln Áiþýðnbiaðsins,
geínar út Áiþýðulíokfenam:
Söngvar jafnaðarmanna kr, 0,50
Bylting og íhald — 1,00
Höfuðóvinurinn — 1,00
Deilt um jafnaðarstefnuna — 1,60
Bækur þessar fást emmg hjá útsölu-
mönnum blaðsins úti um land. Enn
fremur fást eftirtaldar bækur á af-
greiðslu blaðsins:
Réttur, IX. árg., kr. 4,60
fyrir áskrifendur — 4,00.
Bréf til Láru — ö,00
lllar Tarzans-sögurnar, sem
út eru komnar, — 20,00
Byltingin í Rússlandi — 8,00
Það ei „Þövf»,
Hveifisgetu 56,
sem selur vandaðar leir- og
postuiinsvörur ótrúlega ódýrt.
Tíllaga meiri hluta húsnæðis-
nefndar um, að farið væri fiam á
það við iaudsstjórnina, að húsa-
leigulögin yrðu ftfnumin með kon-
unglegri tilskipun, var feld að
viðhöfðu nafnakalli með 8:3 at-
kvæðum. Með tillögunni voiu
Björn Ólafsaon, Pótur Halldórsson
og fórður Bjarnason, en móti
Alþýðuflokksfulltrúamir, borgar
stjóri, forseti (P. Magn.) eg Sig.
Jónsion. Gunul. C’aessen greiddi
ekki atkvæöi. Aðrir bæjarfulltrúar
voru ekki á fnndi.
Enn fremur var samþykt með
6 : 3 atkvæðum svo hljóðandi til
laga frá öunnl. ClaesseD: >Fjár-
hagsuefndinni er falið að leggja
hið fyrstá fyrir bæjarstjórn áætlun
um fyrirkomulag og kostnað við
byggiog á hundrað vönduðum
ibúðum og gera tillögu um, hvernig
útvega má bæjarsjóði hagfeldast
lán til slíkra bygginga.< I tillög-
unni var lagt til - um fimmtiu
íbúðir, en samþykt með 7 :1 atkv.
að breyta því t hundrað eftir til-
lögu Ól. Fr.
£á var og samþykt með 5: 3
atkv. svo hljóðandi tillaga frá
Stefáni Jóh Stefánssyni; >Bæjar-
stjórnin felur bæjarlaganefnd að
semja og leggja siðan fyrir bæj-
arstjórnina frumvarp til laga um
heimild fyrir bæjarstjórnir kaup-
staðanna til þess að setja reglu-
gerðir, er fyrirskipa lannsóknir á
húsnæðismálum, svo sem um tölu
og ástand ibúða og hlutfall milli
:búa 1 og íbúða og leiguupphæðir í
kaupstöðum landsins.<
Frumrarp sama bæjarfullt: úa
til reglugeiðar uro húsnæði í
Reykjavík var vísað til 2. um-
Bdgar Rice fiurroughs: Vlltl Taraan.
greip þaó og stóð nu örugg með hið hárbeitta vopn
yfir Bretanum.
Hún var djarfleg; rifin reiðföt hennar og ógreitt
hárið drógu ekkert úr, Sá, er hún feldi, skreið skjótt á
fætur, en gerbreyttist. Hann tók að hlæja ógurlega
upp úr bræðinni. Berta var ekki vis um, hvort var
ógurlegra. Félagar hans horfðu glottandi á, en hann
ætlaði hreint að springa af hlátri. Berta var nú ekki i
Vafa um, að þau voru i höndum andlegra vesalinga.
Hún fann það alt i einu, hve hjálparlaus hún var í
raun og veru, grýtti sverðiuu frá sér og kraup niður
hjá Bretanum,
„Þetta var vel af sór vikið,“ mælti hann, „en þú
hefðir ekki átt að gera það. Sýndu þeim engan mót-
þróa. Ég hygg, að þeir séu allir brjálaðir, og þú veizt,
að aldrei má andmæla vitfirringi.“
Hún hristi höfuðið. „Ég gat ekki horft á hann
drepa þig.“
Glampa hrá fyrir i augum mannsins, er hann greip
um hönd stúlkunnar. „Er þór ekki sama um mig?“
spurði hann. „Geturðu ekki sagt, að þór þyki ofurlitið
vænt um mig?“
Hun dró ekki höndina að sér, en hún hristi höfuðið
mæðulega. „Minstu ekki á það núna,“ mælti hún. „Mér
þykir leitt, að mér fellur hara vel við þið.“
Glampinn hvarf, og Bretinn slepti hendinni. „Fyrir-
gefðu," tautaði hann. „Ég hafði ætlað mér að þegja,
unz við værum komin úr klipunni, og þú værir meðal
fólks þins. En atburðirnir áðan trufluðu mig. Ég gat
SP§r Allir kaupa og lesa Alþýðubiaðið, því að það er blað framtíðarinnar.