AVS. Arkitektúr verktækni skipulag - 01.08.1997, Síða 42

Dælustöð við Faxaskjól. Mynd tekin í okt. ‘94.
FRÁVEITUKERFIÐ satnamálastjúr! |!|
Hreinsun strandlengjunnar
Loftmyndakort. Fráveitukerfið.
endilöngu Austurstræti og henni ætlaö aö flytja allt
skolp og leysingavatn austur í læk. Á þessu vildi þó
veröa misbrestur. Hallinn var lítill og rennan var
ekki hreinsuð nema stöku sinnum, og þá ef til vill
ekki af mikilli vandvirkni. „Þeir, sem á seinastliðn-
um vetri áttu aö hreinsa þessa rennu, þóttust aldrei
betur fullnægja skyldu sinni viö bæinn en þegar
þeim tókst aö dyngja sem mestum óhroöa og for-
arhaugum upp aö húsum manna," sagöi Hannes
kennari Árnason í ágúst 1858, er hann kæröi fyrir
bæjarstjórn, aö rennan væri bæði hættuleg og
daunill. Gengu svo kvartanir um þessa rennu í
mörg ár, ýmist fyrir þaö, hvaö illur daunn væri af
henni, eöa þá fyrir þaö, aö hún stíflaðist í frostum
á vetrum. Bæjarstjórn lét byrgja rennuna (og aörar
rennur) með fjölum, svo aö þær væru ekki hættu-
legar fótgangandi mönnum. En daunninn varö
hinn sami. Þá kom bæjarstjórn það eitt sinn til hug-
ar, aö láta lækinn hreinsa rennuna í Austurstræti,
veita honum upp í hana og láta strauminn skola
rennuna aö endilöngu. Þetta var hið mesta snjall-
ræöi, en því miður reyndist þaö óframkvæmanlegt.
Undir aldamótin var svo gerö ný renna í Austur-
stræti norðanmegin, miklu stærri en hin var. Átti
hún aö geta tekið við öllu leysingavatni og flóðum.
Varö þetta til talsverðra bóta, en almenningi var yf-
irleitt illa viö rennuna vegna þess, hvað hún haföi
orðið dýr og kallaði hana „gullrennuna" í gremju
sinni."
40