Alþýðublaðið - 23.10.1925, Blaðsíða 3

mCVVB>;R*:XSIP
Minning.
Guöflnna Sigurfiardóttir frá Gest-
húsum á Álftanesi var fædd 25.
apríl 1827. Fluttist Guöflnna aö
austan meö foreldrum sinum suð
ur á Álftanes í Gullbringusýslu.
Þaðan giftust þær systur; Vilborg,
hór í Reykjavik. rúmlega áttræð,
giftist Guðmundi Guðmundssyni á
Álftanesi; Ásta, sem áttí Jón
Einarsson frá Skildinganesi, en þau
hjón voru foreldrar Sigurðar bónda
Jónssonar f Görðum við Skerja-
fjörð. Guðfinna átti og þrjá bræö-
ur, sem kunnir urðu, Jón, Svein
og Grím.
Árið 1853 giftist Guðflnna Jóni
Jónssyni frá Deild á Álftanesi.
Voru þau sam&n 51 ár. Þau eign
uðust 11 börn. Sex þeirra dóu í
æsku. En þessi komust á fullorð-
insár: Sígurður bóndi frá Deild,
dáinn 1909, Jón yngri frá Deild,
dáinn 1922, greindur maður vel,
guðspekinemi og jafnaðarmaður,
Oddný, dó ógift, Guðflnna, dáin
1910, kona Ól»fs Bjarnasonar að
Gesthúsum á Álftímesi, og Sig-
rlður, kona Jónasar Jónssonar frá
Hliði á Alftanesi Lifa þau cnn.
Þeirra sonur er Kristján Jónasson,
lögreglumaður í Reykjavík.
Guðfinna var merk kona og
starfeöm. Siðustu tuttugu árin var
Guðfinna hjá tengdasyni sínum,
Óiafl bónda Bjarnasyni að Gest-
húsum, og þar andaðist hún.
Guðflnna sáluga fylgdist vel með
tímanum og hafði ráð og rænu
fram að s ðustu stundum. Hún
hafði sjón, þótt komin væri að
tíræðu. Jarðarför hennar fór fram
17 þ. m. að Besí'aBtöðum á Álfta
Rjömabflssmjör,
kæia,
ostar,
egg,
bvitkál
nýkomið.
Kanptfllagið.
17. Iilní, 3. tbl. 3. árg.,
kemur með Gullfossi 2gí okt.
Meðal snnara graih um próf.
Finn Jónwson (með mynd) aítir
dr. Sigtús Blönd íl o. m. fl. —
17. júní er bezt allra blaða að
frégangl og efr i.
Á Vestargðtn 25 B, uppi á lofti,
geta nokkrir menn fengið fæði
fyrír einar 20 kr. um vikuna. Á
sama stað eru pressuð föt fyrir
3 krónur.
nesi. Fjölmenni var mikið eftir
þvl, sem þar gerist. Sóra Arni í
Görðum flutti ræður, en Sæmund-
ur Gíslason lögregluœaður úr Rvík
söng eiasCng i kirkjunni
Rállgrímur Jbnsson,
Auðvaldsbiöðin og verðlagið.
>Danski Moggi« ssndi í gær A1
þýðublaðinu kveðju sína og tog-
araeigenda rneð venjulegri orð
prýði þeirra. Er Alþýðublaðið sak-
að um að hafa ekki skift sór af

VerkamaÖDrmn,
blað verklýðsfélaganna & Norðnrlandi,
flytur gleggstar fréttir að norðan.
Kostar 6 kr, árgangurinn.
Gerist kaupendur nú þegar. —
áskriftum veitt móttaka 6 afgreiðsln
Alþýðublaðsini.
Krjstalssápa,
50 au. Va kg.
Sólsklnsnápa,
8o au. stöngin.
Pevsll, Fllk Flak.
Carbolsápa. Bonevax.
Twlnk
í
brauðverðinu. Alþýðublaðið heflr
ekki t.ekiðj það út úr, heldur með
í kröfum sínum um minkun dýr-
tíðarinnar. Það hefir kraflst, að ált
verðlag lœkkaði, því að það heflr
verið og er alt saman of hátt, ekkl
fremur brauðverð en annað, Ann-
ars heflr Alþýðubrauðgerðin lengi
undanfarið selt brauð 7 % lægra
en önnur brauðgórðarhús, og ef
menn vilja fá brauðverðið lækkað
meira, þá er ekki annað fyrir al-
menning en færa brauðkaup sín til
Alþýöubrauðgerðarinnar; því fleiri
brauð sem hún selur, því lægra
getur hún selt þau, og af íhalds-
stjórninni geta menn heimtað, að
Xdgsr Rice Burroughs: Vilti Tarzan.
Og að hún yrði að deyja — fyrir hans hendi, — það
var of óttalegt! Það var ótrúlegt, óhugsandi! Ef hann
kveið áður örlögunum, var hann nú örvita.
„Ég held, ég gæti það ekki, Berta!“ sagði hann.
„Ekki einu Binni til þess að bjarga mér frá öðru
verra?“ mælti hún.
Hann hristi höfuöið mæðulega. ,Ég gæti þaö
aldrei.“
Gatan varð alt i einu breið trjágöng, og fram undan
þeim lá stórt stöðuvatn. Speglaðist himinninn i spegil-
ilóttum vatnsfletinum. Umhverfið gerbreyttist. Húsin
voru stærri og miklu meiri still 1 gerð þeirra og ikreyt-
ing töluverð. Gatan var lögð lituðum steinflisum; húsin
voru lituðj og viða skein á gullinn málm. Alls staðar blöstu
við páfuglamyndir og viða ljöns-eða apa-Iikneski.
Þau voru leidd meö.fram vatninú og inn um dyr á
einu húsinu við vegginn. Rótt innan við dyrnar var
stórt herbergi. Þar voru bekkir og borð; voru skornar
á þau myndir af fyrrnefndum dýrum.
Viö eitt borðið sat maður, sem var nauðalíkur hinum
öðrum karlmönnum, er fangarnir höfðu séð. Frammi
fyrir þessum manni var staðnæmst, og einn karlmann-
anna virtist gefa honum skýrslu. Ekki vissu þau, hvort
þetta var dómari, herf< ringi eða aðalsmaður, en auðséð
var, að hann var höfðingi, þvi að þegar hann hafði hlustað
á frásögnina, reyndi hann að tala við fangana, en er
það varð árangurs aust, talaði hann til fangavarðanna.
HHHSHHHHHEaSHBHSBJSE
Kaupló Tarnaa-BÖgupnarl