Þjóðólfur - 01.12.1947, Blaðsíða 8

8
Kvikmynáirnar hafa líkltga nííð meiri
útbreiðslu en nokkurt annað skenmr.itæki
sananhorið við hinn stutta tíma, soni
liðinn er frá uppfyndingu þeirra.
(»að var árið 1895> að hræðurnir Luniére
fundu þær upp). In þo að undarlegt megi
virðastj hafa þær ekki hlotið svo mikla
útbreiðslu sem menningar - og fræðslu-
tski sem skyldi (a.m.k. ekki hér á landi).
iLftur á moti hafa þsr verið njög
notaðar sem áréðurs - og gréðatæki fyrir
einstaka nenn, og þétt einkennilegt sé,
hafa þær átt nestum vinsældun að fagna
á því sviði. Þessi sorglega staðreynd
hefur komið mjög glöggt fram hér á landi.
áréðurs - og reyfaramyndir eru hér
alls ráðandi og hafa, eins og gefur að
skilja, mikil áhrif á hugarfar blautgeðja
barna og unglinga, sem gína yfir slíkun
kvikmyndun, Eitt helzta viðfangsefni
þessara. kvikmynda eru glæpamenn og morð-
ingjar, sem eru sveipaðir ævintýralegum
blæ, og fyllast því unglingar( sem einna
helzt leggja leið sína á lcviknyndahúsin)
löngun til að líkjast þessháttar lýð»
Það er því augljést, að með því
að kona allskonar kjánalegum hugmyndum
að hjá unglingunun vinna. kvikmyndirnar
égagn, öfugt við ]bað, sem þær ættu og
geta gert, því það hefur sýnt sig að
kvikmyndir geta orðið hreinasta listaverk0
En slíkt er alltof sjaldgaft, svo
sjaldgæft, að það er hægt að telja það
til merkisviðburða.,. ef slík kvikmynd
slæðist hingað með ruslinu.
En þegar svo vill til, að slíkar
kvikmyndir villist hingað, þá eru þær
gerðar afturreka eftir eina eða tvær
sýningaro
Guðni kemur inn í 3 og sér
'þá skrípamynd teiknaða á töfl-
una, af Jéni Böðvarssyni form.
Bindindisdeildarinnar,
"Er þetta fornmaður eða nútima-
ma ður " 9
(Brá þá Guðna þar eð Jon sat
honum næstur).
Bindindisdeildar formaður