Þjóðólfur - 01.12.1947, Blaðsíða 23

23
í draumi var ég kominn suour á
Keflavíkurflugvöll og brunaði léttur í
lundu inn í braggaþyrpingarnar. íbúar
bragganna ýmist sváfu svefni réttlátra, |
eða voru að drekka iaorgtmbitter. Eina
skepnan á ferli var höfuðpaurinn "Sloppy !
Joe," með hringaö skott og tilheyrandi.
Ég ákvað að lítast um þarna á heið-
inni, sjá barinn, þar sem wiskýsjussarnir
kosta kronu, flugvélarnar og fleiri
nátturuundur, áður en ég gengi á fund
mannsins sem stjornar þessu öllu, og
ameríkanarnir kalla "boss". Ég þekki nefn-
ilega "bcssinn" og er alltaf að brjota
heilann um það hvort ég eigi ekki að, þéra
hann . Eftir að hafa spígsporað um géða
stund, sa ég að fyrstu negrarnir voru
farnir að tínast út úr bröggunum svo
að ég segi við sjálfan migs"Nú er bezt
að herða upp hugann og ganga á fund vinar-
ins"» En þa heyri ég glaðan,en hásan
söng fyrir aftan mig, ég lít við og þar
kemur brunandi jeppi og í honum situr
náungi, sem er að minnsta kosti hálf-
bréðir "Sloppy Joe'’s} en þegar-ég gái
betur, se eg að þetta er enginn annar
en sá gamli géði "boss", (Ég ték eftir
því að negrarnir krupu á kné er hann
ék framhjá). Hann stoppar bilinn og ég
vík mér að honum og rek honum rembings-
koss að gömlum íslenzkum sið.Bossinn
rekur upp égurlegt "hyl", grettir sig
(þá varð mér flökurt) og segir "Hééeey,
•what's the big idea?" Mér krossbrá.
Hafði ég verið að kyssa' vitlausen
mann, já , það var staðreynd. Ég hafði
kysst vitlausan manns"bossinn". Svo
þekkti hann roig,elsku'drengurinn, og
bauð mér upp í bílinn. Við keyrðum þegj-
andi heim til hans. Hann^bjé í fínasta
bragganum . fg sagðis "l>ú talar furou
vel íslenzku ennþá boss. Hann sagðis
"Ég er fullur. Ég þarf að þvo mér og
raka mig". Hann ték strokleður upp úr
vasa sínum og strauk um kjálka sína,
Hyungurinn hvarf. Svo hellti hann yfir
andlitið á sér úr bjérkollu og bölvaði
ogurlega (á ensku) og þá var hann hreinn
í framan , Því næst gekk hann út að
glugganum og henti öskubakka í negra,sem
var að bogra fyrir neöan hann."Ég var
að skemmta mér með"ameríkönum" í nott"
ssgði "boss". Tuttugu og fimm gler og
vorum þrír. "Ekki ertu svona hás af
drykkjunni" sagði ég. "Nei "sagði boss,
"maður verður svona af því að tala í
hátalara". Ég sagði, "Ha" ("bossinn" tala
nefnilega mjög bjagaða íslenzku, núorcið)
Boss hrækti út um gluggann á trýnið
a"Sloppy Joe" sem var að væta dekkin a
jeppa "bossins." Þjénn kom inn og kraup
á kné. "Þéknast bossinum að veita tveim
flugmönnum "ádiens" "011 ræt" sagði
bossinn og blakaði hendinni, Tveir ein-
kennisbunir flugmenn géngu inn, heilsuðu
og fruktuðu gíf'urioga. " Þéknast
bossinum að leyfa oss að fljúga í dag?1,1
sagði annar þeirra, " 1 morgun, éf þið
látið mig hafa einn wiský kassa". Þeir
bugtuðu og svínbeyðgu sig, um leið og
þeir féru út. Hegrarnir voru farnir að
syngja úti á götunni. "Hvítu ameríkanarn-
ir verða aldrei fullir fyrr en eftir há-
degi" sagði bossinn, og leit með fyrir-
litningu út tim gluggann, og skellti í
einum'til. "Bossinn" henti sér upp í
rúmið. RÚmið rak upp ép "Bossinn" seild-
ist undir sængurklæðin og dré fram dökk-
hærðan kvennmann, "Bossinn" kynnti.mig
fyrir einkaritars.num, "Bossinn" setti
12 sígarettur í munninn í einu, kveikti
x, og talaði eftir sem áður"það var ég
sem skrifaði á passan hjá Kiljan" drafao
í bossinum. Bossinn var orðinn fullur
framhald á bls. 19*