Skýrsla Jóns Baldvinssonar - 31.10.1937, Blaðsíða 11
9
sem þeir urðu fyrir vegna aflaleysis síöast liðinn vetur.
f>ó verður vitanlega að játa það, að slík framlög til
atvinnuveganna, svo sesm skuldaskilasjóður vélbáta-
eigenda og lög um Kreppulánasjóð, eru vafasamar
Jleiðir til björgunar.
Þá hafa verið sett lög um atvinnu við sigiingar,
sem veita ýmsar nýjar réttarbætur.
Lög um varnir gegn því, að skipum sé leiðbeint
viö ólöglegar veiðar, hafa verið sett. Eru öllum kunnir
atburðir þeir., sem urðu tii að knýja fram þá löggjöf.
Mörg lög hafa einnig verið sett, sem snerta sérstak-
lega síidarútveginn. Hefi ég áður minst á bráðabirgða-
lögin um síldarsölusamlagið, sem stjórnin gaf út
skömmu eftir að hún kom til valda.
Þá voru á Alþingi 1934 samþykt lög um síldarút-
vegsnefnd, sem voru hliðstæð lögunum um fiskimála-
nefnd. Hefir sú nefnd, svo sem áður er getið, haft
með höndum alla sölu á matjessíld. Einnig hefir hún
haft markaðsleit með höndum, veitt söltunarleyfi, á-
kveðið veiðitíma skipa og fleira, og hefir hún leyst af
hendi mikið starf.
Þá var og samþykt 1934, að lækka útflutningsgjald
af síld og endurgreiða sjómönnum tollmismun frá
sumrinu áður. En eins og menn sjálfsagt muna, þá
var tollur af síld það ár alt að því fjórði til fimti
hluti af andvirði hrásíldarinnar í hverja tunnu, — og
langsamlega hærri en af öðrum fiskafurðum. Upphæð
sú, sem sjómönnum var endurgreidd samkvæmt þessum
lögum, nam 120 þúsundum króna.
Þá voru samþyktar breytingar á lögum um i'ekstiM'
*ildarverksmiðja ríkisins, aðalLega með það fyrir aug-