Skýrsla Jóns Baldvinssonar - 31.10.1937, Blaðsíða 36
84
bæði að því er snertir tekjur ríkissjóðs og útgjðid
þau, sem honum eru lögð á herðar með fjárlögum.
Ég vil minnast hér á eina grein atvínnuveganna, sem
miklum ágreiningi hefir valdið innan Alþingis, máske
innan allra flokka þingsins. En það er sá vísir til
dragnótaveiða, sem komið hefir verið upp á siðustu
árum og reynist að vera hagkvæmur, ódýr og þó
arðsamur atvinnuvegur. Að minu áliti verður fljótt að
rýmka svo til, að landsmenn geti stundað þennan at-
vinnuveg, sérstaklega yfir vor-, sumar- og haust-má»-
uðina, með því að breyta löggjöfinni um þetta efni.
En það hefir verið mjög viðkvæmt mál á þingi undan-
farið. Og flestir flokkar hafa verið sundraðir í mál-
ínu. En ég tel þetta eitt af mjög stó'rum fjárhagsmáium
þjóðarinnar. Og ég er sannfærður um það, að í fram-
tiðinni mun þetta skapa mjög arðsaman, tiltölulega á-
hættulítinn atvinnuveg, sem fjöldi manna geti haft
lifsframfæri sitt af.
Alþýðuflokkurinn mun hafa í huga að auka beinar
framkvæmdir ríldsins, að styrkja og efla bæjarfélögin
í landinu til þess að koma sér upp atvinnutækjum, ef
það reynist nauðsynlegt sökum þess að einstaklingS-
framtakið bregst til þess að h'alda uppi atvinnu. Við
höfum dæmln af þvi, að einstaklingar eru ógjarnir á
það að halda uppi atvinnurekstri þegar óálitlegt er, og
má kannske telja slíkt vonlegt. En þá ber aftur á móti
hinu opinbera skylda til að hlaupa undir bagga og
hefja framkvæmdir, þegar einstaklingurinn bilar. Mönn-
um er það kannske ekki alveg Ijóst, og því þykir mér
rétt að rifja það upp, að það er ríkið, sem fyrst hóí
▼erulega myndarlega starfsemi að því er snertir imt-