Alþýðublaðið - 03.11.1925, Blaðsíða 3

*"*rp»»wwr«»fp n
—. > ..... •
s
Verkameaul Verka&onur! verziið Við í'Cauplélagið!
getlð, að nanmsst verði hægt að
framkvæma þetta atrlði álltaias
af ýmsam ástæðum. Aftur ræðar
hún til þesa að skipa sérataka
nefnd, er sé heimilað að rann-
iska möguleika þess að velta
hjálp til iðnaððríyrhtækjsi, sem
elga örðugt uppdráttar, svo að
þau geti haldtð átram vinnu og
aukið vlð slg vinnukrattl.
Ráðuneytlð haíði tund með
sér í gær um þessi má! og ósk-
aðl að leggja frumvarp þetta
fyrlr þingið á morgun (15, okt-
óber).
Til fjáröfluDar tll þesta heim
ilast fjármáiaráðherranum að gefa
út rfkissku dabréf f yrir 8 millj.
kr. með 5% vöxtum, sem greið-
ist á 30 árurn. £kkl er rfkis-
skuldunum ætlað að vex\ með
þessu, þar sem bæjunum er ætl-
að að greiða vexti a( láninu og
borga það upp á 30 áram.
Porf. Kr.
>
Olafur Thórs á safnaðar-
fundinum.
Um síöuatu alþingiskosningar
var jafnaöarmönnum brugöiö um
trúleysi. þaö var blygðunarlaust
boriö fram af fulltrúum íhalds-
flokksins, aö þeir vildu útrýma
öllu, sem við kæmi kirkju og
kristindómi. feir voru dæmdir svo
bæöi í ræöu og riti, aÖ heföi satt
veriö, þá mátti segja þaö íullkom
lega aö veröleikum.
Slöastl. miövikudag var haldinn
safnaöarfundur, sameiginlegur fyrir
báöa söfnuöi, fríkirkjunnar og dóm
Hrelai-
stang asápa
er seld i jökkum og
einstökum stykkjum
hjá ölium kíupmönn-
um. Engir alveg elns
gSð.
kirkjunnar; Á íundi þessum var
samþykt í einu hljóöi, svo sem
vera bar í kris nu landi, tillaga
þess efnis aö a cora á Alþingi aö
takmarka svo t em unt væri álla
helgidagavinnu. og vilja fundar-
ins verö óg aö telja þaö, aö tak-
mörkun sú ætti sér staö bæöi á
sjó og landi.
Á ettir atkvæöagreiöslu stóð
Olafur Thórs úr sæti sínu og lýsti
skoðun sinni á málinu Hann tal-
aði, svo sem vænta mátti, frá
sjónarmiði stórútgerðatmanna og
taldi þaö óbætanlegan hnekki fyrir
togaraútveginn, ef helgidagamir
yröu ftiöaöir. Sem dæmi mintist
hann á, aö páskahelgin ein væri
sama sem tveggja mánaöa Btööv-
un á togurunum á öörum tíma
ára. Hann mintist á, aö hór yröi
að afgreiöa skipin jafnóöum og
Glpsmyndlv,
brotnar og óhreioar, gerðar sem
nýjar. Ódýrt. Langavegi 18
(inngangur írá Vegamótestíg).
H’ertur Bj0rns8on.
Yeggmyndlr, fallegar og ódýr-
ar, Freyjugötu 11. Innrömmun á
sama stað.
25 aura smásögurnar fást &
Bergstaða»træti 19.
Haustrlgning&r og Spánekar
□ætur fáet í Bókaverzkm Þorst.
Gísiasonar og Bókabúðinnl á
Laugavegi 46
þau kæmu vegna hafnarinnar;
hún væri svol lítil 0. s, frv. í
fæstum orðum sagt hélt hann þvl
fram, að það yröi að fara varlega
í takmörkun helgidagavinnunnar
vegna t,o?araútgeröarinnar; þ ið var
eins og Olafl Thóra heföi fundist,
aö drottinn heföi gleymt Kveld-
úlfs-togurunum, þegar hann gaf út
lögmálið á Sínaí, því að í þvi
stóð: >Minstu að halda hvíldar-
daginn heilagan.< Eöa voru þau
aö koma þarna í ijós, sannindin
gömlu orðanna: >Enginn kann
tveimur herrum að þjóna<?
Eins og óg tók fram í byrjun,
segja forkólfar íhaldsins, þar á
meðal Ólafur, að >bolsar< vilji
lítilsvirða trúarbrögöin. Er Ólafur
Thórs þá »(Rússa-)bol*i<?
Ég get ekki látiö vera aö lýsa
andstygö minni á því aö ganga
Sdgar Rics Burroughs: Vlltl Tarzan.
„Veslings barnl Veslings barn!“ tautaði gamla konan.
„Betra hefði þór verið að deyja en láta þá flytja þig
hingað lifandi. í fyrstu hefði óg getað fyrirfarið mér,
en vonin var til fyrirstööu. Alt af bjóst óg við, að ein-
hver myndi bjarga mér, en enginn kom. Segðu mór,
hvernig þeir tóku þig.“
Berta sagði sögu siua i fáum dráttum.
„Þá er karlmaður með þér 1 borginni?“ spurði
kerlingin.
r.Já,“ mælti stúlkan, „en ég veit ekki, hvar hann en
eða hvað þeir ætla að gera við hann. Ég veit einu sinni
Okki, hvað þeir ætla að gera við mig.“
„Enginn getur getið sér þess til,“ sagði gamla konan.
„Þeir vita ekki sjálfir stundinni lengur, hvað þeir vilja,
en óg þori að ábyrgjast, að þú sérð vin þinn aldrei
framar.u
„En þeir hafa ekki drepið þig. Þó hefirðu verið fangi
þeirra i sextiu ár.“
„Nei; þeir hafa ekki drepið mig, og þeir drepa þig
ekki heldur, þótt guð viti, að þú biður þá þess áður en
langt liður.K
„Hverjir eru þeir —“ spurði Berta, „hvers konar
menn? Þeir eru ólikir öllum mönnum, sem óg hefi séð,
Segðu mér, hvernig þú komst hingaö.“
„Það er laugt siöan,“ sagði gamla konan og róri sér,