Alþýðublaðið - 11.11.1925, Page 2

4
Spegiimpdir.
Sjálfsagt he6r flsirum ®ri mér
komið í hug, við að 5asa gr@in
ÓSafs Thórs í »Mgb},« á iaugar-
daglnn var, aaga Einars Hjör-
leihsonar Kvarans, >A.lt aí að
tapa«, — um bói danu, s?im alt
at tapaðl, þangað til hann var
orðinn ríkur. Aanars vsit Ólatur
Thórs vei, að almonningnr hefir
®kki rekstrarraikninga »Kve d-
úlís< í hðadum. Þísi vegna verða
vinnuaalar og íuíiteúar þeirra að
setja dæmin upp ®£tir elgin
þskkingu á tfli og tiikottnaði.
Og tii Irckari biðbeiningar ora
»ávextlrnir« sem hiutir útgerðar-
innar þekkjast á, @ins og ann
ara. — hin eýnlbgu merki þess,
hvert peningarnir safnast.
Hius er þó ekkl síður að gæta
f kaupmáium, hvaðá kaup verka
menn, bæðl á ajó og landl, þurfa
að fá tii þœss að geta iifað ssemi-
iega góðu íjöiakyldulífi Þess er
og að mlmsBst, hvernig vinnan er,
og hver áhætta iySgir henni,
engu sfður fyrir iíf og iimi verka-
mannanua, heidur eo pyngjur
vinnukaupendanna.
öll alþýða manna þarf að
leggja sér á hjarta, hvart kaup-
gjaldið myndi vera nú, ef engin
aamtök væru eða hefðu átt sér
stað hjá sjómöanum eða öðru
verkafólki. Nokkuð má þar um
ráða af kaupi því, sem >Kveid-
úlfur< úthlutaði a. 1. vor á Korp-
úiísstöðum þelm mönnum, sem
engan atéttarfélagaskap hö'ðu
sfn á milii Þar um mun Ó. Th.
vera vel kunnugt. Eða hvers
vegna voru þsir verkamenn, sem
samtfmls unnu hjá sama féi?gi á
LégafolSi og höfðu »Dagsbrúnar«-
kaup, látnir hætta vinau svo
skyndilega? Var það af ótta vlð,
að r.ugu lágkaups verkamann-
anna opnuðust, og þeir kyanu
að verða óánsegðir ? Fróðlegt
væri fyrir aðra verkamenn &ð
vlta, hvað þeir h.ta haft afgangs,
þegar vinnuanl var Sokið. Þá
gffitu þeir séð í spegii, hvarþeir
sjáifir væru stsddir, ef engin
verkaiýðátéíög væru til hér á
landi, félög, aem leggja kapp á
að haida uppi kauplnu.
Til þnss að skiija annan mann er
bnzta ráðið &ð reyna að setjá sig f
*■£ PVR
Heriuf Olauaeny
Síd I 39.
Verkasnaðssrism,
bl&ð verklýðsfélaji anna & Norðurlandi,
flytur gleggstar fr íttir að norðan.
Kostar 5 kr. &:< fangurinn.
Gerist kaup«j dur nú þegar. —
áskriftum veitt nóttaka & afgreiðslu
Alþýðublaðsins.
HjartaáS'Smjðrlíkið
er S>ezt.
Ásgtrður.
I
kemnr út k fevarjaw. sírkura dag-i,
Afgroiöala
í Alþýðuhúsiau nýja — opin dag-
lega frá ki. # árd. til kl. 7 »iðd.
®krif*tofa
í Alþýðuhúsinn nýja — opin U.
9»/»-lOV* árd. og 8—9 dðd.
S í ns a r;
®S3: prantsmiðja,
988: afgreiðsla.
1S94: rítí.tióra.
;y a r ð i a g:
Aekriftarverð kr. 1,0C á minuSL
Auglýsingaverð kr. 0,1B mm.sind.
10 ára starfssaga
Sjðmaanatðlagsins
fæst á afgr. Alþ.bl.
Verzliö ViÖ Vikarl Paö veröur
notadrýgst. öuöm. B. Tikar, Lauga-
vegi 21. (Beint á móti Hiti &
Ljóa) Sfmi 668.
OthreiðlB HlþýðuhlefiiS
hvae mn þlfi erufi ug
hvart aem þlfi turlfi!
Rjól (B. B) bitinn kr. 11,00
í Kaupféiaginu.
»por hans, Vlljt t. d. Olafur
Thóra rpyna að skilja, hvera
vrgna hvorki sjómenn né aðrir
verk%menn vilj i kauplækkun, þá
þarf hann að reyna f dnlægni
að láta sig 6 eyma um atund
lfkt og Suej; iu-Halll forðum,
þ-qrar hann dei dl við Elnar flugu,
að itann sé f. ílur maður annár
en hanu er. Li >»ur þá beint við,
ef haun vlil játfur æfa sig (
aannglml, að lann hugsi sér f
bilf. ».fl h’nn s } unpur sjóm»ður,
t d. háaeti á eiuhvetjum >Kveid»
últs«-togaranum, aonur fátæks
eyrarvinnumanns, sem berst f
bökkum og fær jafnvel ekki »ð
njóta feeimUis síns í friði nokkurn
nunoudag t árlnn, heldnr vinnur
sýknt og hwilagt þegar vlnnu
er ?ð fá, og býst við, að ef
hnnn neitar að afferma togara á
heígidegl, þá fál hann varla
vlnnu hjá sama félaginu næatn
daga, TogaiinD, sem maðnr þassl
er á, — v!ð getum tl! hægðar-
auka k»llað hann Olaf —, hafir
< komið lun miflvikudagskvöidið