Úrval - 01.04.1944, Page 126

Úrval - 01.04.1944, Page 126
124 ÚRVAL, í raun og veru góður heimur, þar sem réttlætið sigrar jafnan, og þar er hið kynferðislega sið- ferði allra, jafnvel svakalegustu glæpamanna, í stakasta lagi. „Það er svo margt í nútíma- bókmenntum, sem er svo spillt og rotið, að það veldur mér líkamlegum viðbjóði", sagði hann einu sinni. „Þess vegna geri ég mig ánægðan með að skrifa sögur, þar sem ekki er annað Ijótara á ferð en nokkur sakleysisleg morð“. Árum saman hafði hann verið að skrifa leikrit, en aldrei tekizt að fá leikhússtjóra i London til að taka þau til sýn- ingar. Eitt leikrit, sem hann setti sjálfur á svið á eigin kostnað, hlaut þann vafasama heiður, að vera minnst sótta leikrit leikársins. En loks tókst honum að semja ágætt og vel byggt glæpaleikrit. Það hét „The Ringer“ og var frumsýnt á Wyndham-leikhúsinu 1. maí 1926. Þrjátíu ár voru þá liðin, síðan Arthur Roberts söng gamanvísur hans. Allan þann tíma hafði hann dreymt um að verða frægur leikritahöfundur. Það leiðir því af líkum, að þessi sigur færði honum meiri ánægju en flest annað á lífsleiðinni. „The Ringer“ var leikið í heilt ár, og upp frá þessu var hann orðinn viðurkenndur leikrita- höfundur. Næstu sex árin samdi hann hvorki meira né minna en 17 leikrit, og tókst meira en helmingur þeirra mjög vel. Eitt skipti hafði hann þrjú leikrit í gangi samtímis í London, og hélt hann upp á þann atburð með ríkmannlegri veizlu fyrir alla leikendurna, á Carlton hó- telinu. Árið 1929 ferðaðist Edgar Wallace til Ameríku, og stóðu þá bófastríðin sem hæst. Skrapp hann þá til Chicago til að kynn- ast glæpamannahópum, sem voru miklu ægilegri en hið hroðalegasta í skáldsögum hans. Hinir gífurlegu glæpir Banda- ríkjamannanna fengu mjög á hann, og eyddi hann firnm dög- um á leiðinni heim í athafna- litla dagdrauma, sem venjulega voru undanfari mikilla afkasta. Þegar hann kom aftur til Lon- don, sagði hann einkaritara sínum, að hann hefði tilbúið nýtt leikrit, sem hann hefði sam- ið á leiðinni út í ystu æsar. Hann tók þegar að starfa að leikriti þessu, sem nefndist „On the Spot“ (Á staðnum), og las hann það fyrir svo að segja
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.