Úrval - 01.06.1947, Page 96

Úrval - 01.06.1947, Page 96
94 tJRVAL, sagt að ná tali af kjarnorkusér- fræðingum í New York, til þess að fá upplýsingar um þær orsak- ir, sem líklegastar voru taldar að hafa valdið sprengingunni. Ég minntist nú, að ailir sérfræð- ingarnir álitu að sprengingin myndi ekki valda tjóni í meira en nokkur hundruð mílna f jar- lægð. En ég hafði það á tilfinn- ingunni, að þeir leyndu mig ein- hverju. Það var eins og þeir byggju yfir leyndarmáli, sem þeir voru hræddir við að skýra frá. Þegar ég spurði þá að því, hvort gammageislar gætu gert menn ófrjóa, svöruðu þeir engu, eða bentu á, með varfærnisleg- um orðum, að geislavirk efni gæfu ekki frá sér gammageisla nema „tiltölulega stuttan síma.“ Nú fór ég til fundar við Felix Pell. Ég fór til hans vegna þess, að hann hafði rætt minnst um Mississippisprenginguna af öll- um þeim kjarnorkusérfræðing- um, sem eftir lifðu, enda þótt ég væri viss um, að hann hefði frá mestu að segja. Pell spurði mig, hvort ég væri enn að hugsa um Mississippi- sprenginguna. „Nei,“ svaraði ég, „ég er ekki að hugsa um hana. En það lít- ur út fyrir, að Mississippi- sprengingin hafi gert mannkyn- ið ófrjótt.“ Pell var ekki tilfinninganæm- ur maður, það mátti hann eiga. „Þetta er skrítin staðhæfing,“ sagði hann. „Mér er ekki kunn- ugt um, að mannkynið sé orðið ófrjótt.“ „Það kemur af því, að þér getið ekki lesið dagblöð morgun- dagsins," sagði ég. „Er yður alvara?“ „Já, bláköld alvara. Eftir því sem við höfum komizt næst, hef- ir ekkert barn verið getið á jörð- inni síðan Mississippi-spreng- ingin varð.“ Pell fór að blaða í skjala- bunka, sem merktur var leynd- armál. „Allt frá því er spreng- ingin varð,“ sagði hann, „höfum við verið að velta því fyrir okk- ur, hvort svo mikið magn geisla- virkra efna gæti ekkiveriðskað- legt fyrir lífið á jörðinni. Hér er álitsgerð mín, sem ég er í þann veginn að senda Rannsóknar- nefnd ríkisins.“ „Og að hvaða niðurstöðu. komuzt þér?,“ spurði ég. „Ég komst að þeirri niður- stöðu, að slík sprenging sendi frá sér allskonar geisla með hraða Ijóssins umhverfis jörðina. Ég
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.