Úrval - 01.10.1947, Síða 120

Úrval - 01.10.1947, Síða 120
118 TÍRVALi lánað honum herbergið, án þess að mér væri kunnugt um hvað til stæði. Þá væri ég frjáls mað- ur í dag. Það getur að vísu haft sína þýðingu, að ég er hér. Það er mín skoðun, að ég hafi af- rekað eitthvað með því, ef til vill miklu meira en áður. Ég kem að því aftur, sem ég byrjaði á. Þú segir, að ég hafi ekki brugðizt vonum þínum. Elsku mamma, farðu nú ekki að hrósa sjálfri þér, því að ég veit vel, hvaðan ég hefi erft ævin- týraþrána eða lífsþrána ... Ég veit, að þér finnst þetta heldur ekki hrósvert. Það er indælt, en við breytum svona, af því að við getum ekki breytt öðruvísi, og vegna þess að það gerir okkur hamingjusöm; því í rauninni er- um við ákaflega eigingjörn og breytum einungis eftir boðum hjartans. Við getum ekki þakk- að okkur það, þó að við höfum verið svo heppin að öðlast hrein hjörtu. Þinn sonur. P. s. Þið eruð enn á þeirri skoðun, að það sé eitthvað stór- kostlegt við þetta. Það er ekki rétt. Það er rétt eins og að koma úr einu herbergi í annað, þar sem húsgögnin eru öðruvísi. Það er óþarfi að kenna í brjósti um mann, þó að hann hafi skipt um húsgögn. Þú segir, að mig skorti eitt, til þess að komast áfram. Ég hefi ekki minnstu. hugmynd um hvað „áfram“ þýðir. Ég hefi oft velt þessari spurningu fyrir mér: „Hjvað ætlar þú þér að verða, hvaða stöðu í þjóðfé- laginu getur þú hreppt?“ Og ég get engu svarað, nema þá flakk- ari eða ævintýramaður. Ég hélt löngum áður, að ég gæti orðið rithöfundur, en ég er kom- inn á þá skoðun, að ég sé allt of laus í rásinni og muni verða það um mörg ókomin ár. Ég er vandræðabarnið, sem ekki þráir neitt sérstakt, og vill ekki leggja neitt fyrir sig nema það, sem því dettur í hug þá stundina ... Veslings Hanna, munu margir hugsa, en ég held, að hún hafi sætt sig við þessa hörmung. Vestra fangelsi 21. jan. 1945. (smyglað út). Elsku Hanna, ég var einmitt að hugsa um, hve yndisleg kona þú værir, það er svo margt, sem ég kann að meta og elska í fari þínu, þegar við höfum verið að- skilin um stund. Þú ert svo laus við að láta það hafa áhrif á þig,
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.