Úrval - 01.10.1947, Page 124

Úrval - 01.10.1947, Page 124
122 TjRVALi Því var eins varið með Jesú. I sama bili og Júdas kyssti hann á kinnina, hefir hann endur- heimt sálarró sína og yfirburði. Svo hefir hann borizt áfram í voldugri bylgju, sem að lokum bar hann út í dauðann. Hún hef- ir risið svo máttug í huga hans, að hann hefir aldrei bifast eða svignað þaðan í frá. Þegar hann stóð andspænis böðlum sínum, var hann ekki lengur af þessum heimi. Honum hefir fundizt hann vera svo frjáls og upphafinn, að hann hefir ekki getað séð þá með mannlegum augum, heldur hefir hann litið þá með ósegjanlegri yfirburðar- kennd og umburðarlyndi, sem ávalt er því samfara, þegar maður getur eygt hin þröngu sjónarmið, sem aðrir hafa og breyta eftir. Maður sér heiminn frá nýju sjónarmiði, hátt hafinn yfir það sem nefnt er þjáningar og ótti. Maður getur ekki heldur hatað. Þeir, sem eru manni nákomnir, eru f jarri á slíkum augnablikum og maður getur aðeins hugsað hlýlega til þeirra í svip, en helgustu hugsjónir vaxa, sálin og hugsjónirnar verða eitt. Jesú fann gervallt líf sitt lifa á ný í hinni síðustu, magn- þrungnu einbeitingu alls hins máttugasta, sem í honum bjó. Óttinn kemur innanfrá, og ef maður reynir um of að gera mann óttasleginn, getur svo farið, að hann komist út fyrir takmörk óttans, að sálarástand hans verði þannig að kvalararnir nái ekki til hans. Nú eru páskar, og ég hefi fengið matarböggul frá Nis í dag — það var indælt. Ég skrifaði í gær, að maður væri svo yfir allt hafinn á slík- um augnabiikum, að maður gæti aðeins sent nánustu vinum hlýjar hugsanir í svip, en helg- ustu hugsjónir yxu og yrði öllu ráðandi í sál manns. Þú mátt nú ekki misskilja mig, því að þetta er ekki satt, en varðveittu áhrifin sem þetta hefir haft, og lestu svo áfram og láttu áhrifin renna saman, þá skilst það kannske betur. Á slíku augnabliki er maður eins og stórt, titrandi dýr, sem er algerlega hreint. Það er eng- inn skuggi, ekkerthaturogengin reiði, því að slíkt getur ekki dafnað í algerum hreinleika og einfaldleika. Það er eins og hjartað opnist og lítill, grænn sproti byrjar að vaxa. Á slík- um augnablikum er maður
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.