Úrval - 01.02.1949, Page 111

Úrval - 01.02.1949, Page 111
FRÆÐSLA 1 FEIMNISMÁLUM 109 í akurmoldinni hljóta að hafa verið skýr og greinileg. Ef ég ■ hefði staðið kyrr og jafnað mig, hefði ég aðeins þurft að líta nið- ur og fylgja sporum mínum til baka til götunnar og halda síð- an mína leið. Nú spyr ég ykkur, hvort það hefði ekki verið meiri vemd fyrir mig, ef mér hefði verið sagt að gera það — ef það hef- ur verið vernd, sem frænka mín ætlaði að veita mér — heldur en að gera mig svo hrædda við villuna, að ég varð viti mínu fjær, þegar ég hélt að ég væri orðin villt? Og auk þess var þessi akur- skiki ekki eins stór og hún vildi vera láta. Og hún vissi, að hann var það ekki. Hann var ekki stærri en stórt tún. Ég var lagleg stúlka, sextán ára gömul, og eins há og ég er nú. Ef mér hefði ekki tekizt að finna götuna, hefði ég að- eins þurft að ganga fram með einni kornaxaröð— beint afaug- um — og ég hefði verið komin út af akrinum eftir tíu mínút- ur. I hæsta lagi eftir stund- arfjórðung. Ef til vill hefði ég ekki komið þar út af akrinum, sem ég ætlaði mér. En að minnsta kosti heil á húfi og til siðaðra manna." Hún þagnaði, eins og hún hefði lokið máli sínu. En þegar hún sá spurningarsvipinn á andlitum okkar, hélt hún á- fram: „Já, hvers vegna er stúlkum ekki kennt — og drengjum líka, fyrir guðs muni gleymið því ekki, að þeir þarfn- ast þess engu síður en stúlk- urnar — eitthvað í þessum dúr um samband karls og konu ? Ef þið komið þeirri hugmynd inn hjá þeim — alveg sama, hvort þið segið þeim frá stað- reyndum eða ekki — að þetta sé svo hræðilegt, að ef þau stígi eitt skref út í það, þá komi eitthvað svo óttalegt fyrir þau, að þið blygðist ykkar fyrir að segja þeim frá því — ja, þá missa þau stjórn á sér og æða um eins og fávitar í fyrsta skipti sem þeim verður á að stíga eitt skref út af brautinni. Því að þau fara að reyna brautirnar, verið vissar. Þið getið ekki komið í veg fyrir það. Og það er líka gott. Hvernig gætu þau með öðru móti kom- izt að raun um, hvernig þær eru ? Þegar piltur og stúlka fara að vera saman, þá eru þau á braut yfir eitt hornið á þroska-
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.