Úrval - 01.02.1949, Síða 116

Úrval - 01.02.1949, Síða 116
114 ÚRVAL og Malcolm — að hann hafði langa og beina fætur, breiðar herðar, brúnt, hrokkið hár, var flatvaxinn að framan, og að ann- ar vangi hans var snotur. En vitundin um það, að við vorum ein í fyrsta skipti, og að enginn gat séð til okkar, var þó rík- ust í huga mínum. Ég býst við, að hefði hann ekki haft þetta hræðilega ör, myndi hann hafa tekið mig í faðm sér og þrýst mér fast að sér og kysst mig. — Það myndu flestir karlmenn hafa gert. Ég veit nú, hvernig ég hef ver- ið útlits, rjóð og heit, með flaks- andi hár og fráhnepptan kjól- inn. Og af því að hann var vanur stórum maísökrum, þá hefur honum sennilega alls ekki dottið í hug, að ástæð- an fyrir útliti mínu væri sú, að ég hefði skelfzt við að vera ein míns liðs á slíkum akri. Hann hefur kannske haldið — þú veizt, hvað ég á við. Jæja, — ef andlit hans hefði verið óskaddað — þegar hann horfði á mig eins og hann gerði, eins og karlmaður horfir á konu, sem hann þráir, þá myndi ég hafa orðið hrædd — dálítið. Og kannske hefði ég farið að gráta. Og kannske hefði hann kysst mig aftur. Þú veizt, hvernig slíkt og þvílíkt atvikast. Vel gat verið, að ég hefði kom- ið út af akrinum hálftrúlofuð. Því ekki það ? Ég var orðin nógu gömul á þeirrar tíðar mæii- kvarða. Það hefði verið eðlilegt. Og það hefur hann líklega hald- ið í fyrstu. En hvað gerði ég? Ég leit á vesalings afskræmda andlitið hans og hrökk aftur á bak, eins og ég hefði stigið ofan á nöðru. Og svo rak ég upp óp og hljóp í burt. Hvernig heldur þú að hon- um hafi verið innanbrjósts, þegar hann var orðinn einn þarna úti á akrinum ? Hann hlýt- ur að hafa verið viss um, að ég myndi segja öllum, að hann hefði ráðizt á mig. Hann hefur sennilega búizt við að vera af- settur og smáður, þegar hann kæmi út af akrinum. En þungbærast hlýtur það að hafa verið fyrir hann að kom- ast að raun um, á svona hrotta- legan hátt, sem framkoma mín bar vott um — eins og einhver hefði höggvið til hans með exi — að þannig myndi hann líta út í augum hverrar þeirrar konu, sem hann reyndi að nálgast. Það hlýtur að hafa verið —hún
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.