Úrval - 01.04.1953, Side 76

74
tJR VAL
-og menningarmálin eru þeim mikii
aivörumál.
Sp.: Komuð þér mikið í leikhús?
Sv.: Eins mikið og ég gat. Leik-
húsin voru alltaf fullsetin og það
var mjög erfitt að ná í aðgöngu-
miða.
Sp.: Var þar einnig mikill áróður?
Sv.: Svona sinn helmingurinn af
hvoru. Á að gizka helmingurinn var
sígild verk, af leikritum, óperum og
ballettum. Hitt var áróður, t. d.
Æskuár Stalins, Lenin sem drengur
o. s. frv. Um þriðjungur leikritanna
var and-amerískur.
Sp.: Hverskonar fólk sækir leik-
Jiúsin ?
Sv.: Allskonar fólk, tötraklætt
jafnt og veizlubúið.
Sp.: Fá flokksmenn sérstök kjör
eða afslátt?
Sv.: E'g geri ráð fyrir að auðveld-
ara sé fyrir þá að ná í miða, og á
það jafnt við um flokksmenn, em-
bættismenn og erlendar sendinefnd-
ir.
Sp.: Er hœgt að sjá það á manni
lwort hann er flokksmaður eða
ekki ?
Sv.: Nei.
Sp.: Af hverju eru ekki allir
Ríissar í Kommúnistaflokknum?
Sv.: Af því að það er viðurkenning
é. verðleikum að fá inngöngu.
Sp.: Geiur ekki hver sem er orðiö
flokksfélagi? Er flokkurinn eins og
lokaður klúböur?
Sv.: Já. Það skýrir „hreinsanirnar"
sem stundum eru í flokknum. Þær
eru til þess að losna við óþægilega
félaga og síðan er hafinn áróður fyr-
ir öflun nýrra félaga.
Sp.: Eru þá ekki allir starfsmenn
ríkisins floklcsfélagar?
Sv.: Nei.
Sp.: Vodga mun vera hœttulegur
drykkur ?
Sv.: Já, og það er mikið drukkið.
Þó er ekki hægt að segja að Moskva
sé drykkjumannaborg. Það er miklu
meira drukkið í vestrænum borgum.
Maður sér aldrei konur drekka
brennivín. Raunar sitja konur aldrei
á veitingahúsum, hjón fara bersýni-
lega aldrei út saman til að borða
Það sjást aðeins karlmenn i veit-
ingahúsum.
Sp.: Sjást áldrei ölvaðir menn á
götunum ?
Sv.: Það er einmitt athyglisvert
að maður sér tiltölulega fáa seni
drekka brennivín, en þeir sem drekka
það eru þeim mun stórtækari og
virðast sækjast eftir að drekka sig
,,dauða“. Það er skýringin á stofn-
unum sem nefnast vytrezvitel og sem
orðabækur gefa aðeins eina þýðingu
á: „afölfunarstöð". Þessar stöðvar
eru einskonar tyrknesk böð og hafa
bersýnilega tíðkast í Rússlandi um
langan aldur. Enginn okkar hefur
komið inn í svona stöð, en það var ein
skammt frá þar sem ég bjó, og gegn-
um gluggana, og grindaskjáina mátti
sjá að þar var kynnt nótt og dag
— jafnvel heitustu sumarmánuðina.
Sp.: Eru nokkrar vœndiskonur i
Moskvu?
Sv.: Nei, engar. Rússar eru mjög
siðsamir. Og kossa og faðmlög S
kvikmyndahúsum og lystigörðum
sér maður heldur ekki.
Sp.: Er það bannað með lögum?
Sv.: Eg hef að minnsta kosti