Úrval - 01.12.1957, Side 57

STÓRFELLDASTA SEÐLAFÖLSUN SEM ÞEKKZT HEFUR
urval
mjmdu drepa þá, til þess að
koma í veg fyrir að bandamenn
fengju vitneskju um starfsemi
þeirra, ef þeir sigruðu. Eftir að
kom fram í febrúar var seðla-
framleiðslan sama og engin.
Seint í þeim mánuði kom Krú-
ger enn með slæmar fréttir:
„Hann kom óvænt,“ sagði
Solly seinna, „og sagði öllum
að búa sig til brottflutnings.
Öllu var vandlega pakkað . . .
I marz fórum við til Maut-
hausen . . . þar var öllum vél-
unum komið fyrir í geymslu á
stöðinni . . . við vorum allir
afklæddir og vandlega skoðaðir
til þess að ganga úr skugga
um að enginn væri með tæki
eða pappír á sér . . . Hefði eitt-
hvað fundizt við leitina, mund-
um við allir hafa verið drepn-
ir.“
Mennirnir voru hafðir í
fangabúðum í Mauthausen í
mánuð. Ekkert var hreyft við
vélunum. Þá kom skipun frá
Berlín um að flytja allt til Redl-
Zipf, vígisins í Alpafjöllum þar
sem ofstækisfyllstu nazistarn-
ir ætluðu að búast til síðustu
varnar. I Redl-Zipf voru allar
plöturnar og pappírinn eyðilögð
í ofnum, sem hrófað var upp
í skyndi. Um 12 milljónir
punda af lélegum brezkum seðl-
um voru einnig brenndar. Tæki-
færið til að varpa þeim yfir
England var nú gengið um
garð. Það var ekki lengur hægt
að vinna stríðið með pappír.
Að kvöldi hins 23. apríl kom
Krúger til Redl-Zipf og ljós-
hærð stúlka í fylgd með honum.
Mercedesbíllinn hans var hlað-
inn farangri og ofurstinn bætti
við hann nokkrum þúsundum af
1. flokks brezkum seðlum. Hann
fór án þess að kveðja samverka-
menn sína og hélt í suður.
Seinna um kvöldið kom Kurt
Werner aðstoðarmaður Krúg-
ers, til fyrirliða fanganna með
nýjar fréttir:
„Hann vakti okkur með þeim
ömurlegu tíðindum, að við yrð-
um að vera ferðbúnir snemma
næsta morgun,“ sagði Solly
seinna. „Af hegðun hans og
svip réðum við að nú væri síð-
asta stund okkar runnin upp
. . . Morguninn eftir settum
við kassana með seðlunum á 15
vörubíla og aftanívagna, og
síðan vorum við settir á þrjá
vörubíla og haldið í átt til Eb-
ensee, fangabúðaútibús frá
Mauthausen, þar sem átti að
koma okkur fyrir kattarnef.“
Aðeins tveir bílanna komust
til Ebensee. Farið var með
mennina á þessum bílum, þeirra
á meðal Solly, í baðklefa SS-
bragganna til þess að bíða eftir
þriðja bílnum. Margir tímar
liðu. Yfirmaður Ebenseefanga-
búðanna, sem hafði ströng fyr-
irmæli um að drepa fangana
í öllum þrem bílunum, vissi
ekki hvoit hann ætti heldur
að bíða til þess að geta tekið
alla af lífi í einu, eða afgreiða
tvo bílfarmana strax. Um nótt-
ina kom SS-liðsforingi með
55