Úrval - 01.12.1957, Page 87
FLYGILLINN OG STÚLKAN
Ú R V A L
búinn. Þá gat vaknað hjá henni
þrá eftir því að sjá flygilinn
aftur á sínum stað, sjá hendur
hans gæla við nóturnar og töfra
fram lagið þeirra, sem nú var
glatað.
Come to me, my melancholy
baby.
En hann kom ekki.
líenni tókst að ná í grammó-
fónplötuna: Glen Miller and his
orchestra. Móðursystir hennar
átti gamlan grammófón, sem
hún notaði ekki lengur. Lilja
fékk hann lánaðan, hún dró
hann upp og lét plötuna á.
Og það var eins og Lalli væri
kominn aftur, hún slökkti á
lampanum, lagðist aftur á bak
í rúmið og hlustaði. Hann hafði
næstum verið búinn að ná lag-
inu — næstum, en ekki alveg.
Þegar Lilja reis aftur á fæt-
ur fannst henni herbergið und-
arlega tómt og kalt, flygillinn
hafði látið eftir sig gapandi
tóm. Víst saknaði hún hans,
hann var hið eina sem hún hafði
hlotið í arf.
Nú átti hún aðeins eitt lag
eftir.
Og Lilja fór fram í eldhús
og hitaði kaffi og bauð móður-
systur sinni sopa. Á meðan þær
drukku spilaði hún plötuna
sína, en móðursystir hennar
þoldi ekki að hlusta á lagið.
Módel-hringar og hálsmen,
14 kt„ guH með
„ROÐASTEINUM“
NÝ SENDING
FRANCH MICHELSEN H.F.
LAUGAVEG 39
85