Alþýðublaðið - 25.11.1925, Blaðsíða 4

4
Sýning
Fiims Jórassoiiar.
Sýning þes« er ein af fáum
ijóaglætum í íslenzku Iistai fi ÞaS
er hressandi, þegar, listamaöur
kemur frain á sjónarsviðið, sem
þoiir að sýna ooa eitthvsö nýtt,
— og þótt. það væii ekki neœa
til þsss eias ; ð hrella broddborg
ara, drumba og vánga-veltara.
Finnur Jön-sou ei á þroskaskeiði
( uEmir listamenn eiu það raunar
a!la æfi) og rýaingin í heild ber
vott um, að hann ieitar enn fyiir
sér. En þó er í œyndum hans sd
festa og viiji, sem sýna, að til*
raunir hans eru ekki fálm út f
loftið, en bornar af kurmátiu og
gáfurn.
Formþekking hans og ieikni í
að móta hið sórkeDnilega á eiii"
faidan hátt kernur bezt í Ijós í
mannamyndunuiE.Landslögin virð-
ast vera hónucu minnaáhugaefni.En
>koGopositionirnar< eru tilraunir
í tízkum. óefniskendum stíl, mjög
litíagrar og taka um margt fram
flðstu, sem ég hefi séð af því
tagi. En það uggir mig, að haldi
hann áfram á þssaari biaut, lendi
hann í kyrstöðu og endurtekningu
á gjálfum sér.
Ég hefl heyrt því fleygt, að
þessar >kompoútiomr< væru e?tir
líkingar á þýzkri lfst. Ef svo er,
þá list hvera? Það er ekki eftir
liking, sem stendur fyrinnyndÍDni
fraixiar. Er skki megnið af ísienzkri
list slæm eftirliking á slæmum,
dönskum málurum og þeim sjálf-
um litt frumlegum og listin þannig
komin til íalands í œargnotuðum
eintökum? Ég trúi þvi, sð þeir,
sem hafa sogið undanreuDupela
Kaupinhafnar-iistaklíku þeirrar, er
lifir á gatslitnum >formaiisma< og
misskildum frönskum »slagorðum«,
kunni þvi iila, aö germanskur
smekkur birtist í sumum myijdum
F. J. En það er lítil fróun í því,
að gaspra eftir listaskoðanir þess
höfuðstaðar, sem er snauðastur
allra evrópiskra að sjálfstæðri
listmenningu. í*á heldur Biússel,
Amsterdam eða jafnvel Sofia!
Finnur hefir með sýningu þess-
ari auðgað íslenzka liat, ekki að
eins um nýjungar og iilbreytni,
heldur og um listgildi frjóvgað af
heilbrigðum kraiti æskunnar.
—ln.
_alþ;yð jblaðiet
liidagæi o| Teginn,
Tlfttalíítíja! ?ála tannlaskais r r
kl. 10—4.
Ifetarlssfcni er í nótt Jón
Krbtjánason, A' ðatræti 3 A, Sím-
ar 506 og 686.
66 ára er hósfiú E>ur(ður
Gunn1augr,dón! , Giettbgötn 36,
( dag.
JHÍuaðanm maíélag í'dands.
Fundl esr fiept- i tll töstud. gsog
varður þá í 16 ;ó uppl.
Ungmeíinafé’sgar utan at
landl (»Far',ugi ir<) halda fuod (
kvö!d ki. 8 f Míió. ÞáDgað eru
a'Iir utanbgejarrálfgar vdfeomnir.
Yeðiið Hlt? mestur 2 st. (( j
V«*tnn.«#yjocn)1 minstur 11 st.
(á Grímsst) 1 st. í Rv k. Att ;
»u tíæg á Su iuríandi. Hsegur, 2
VíJurspS: Br ytlleg vinddaða ]
fyrat, síðan no ðlaeg átt á Norð-
ur- og V«stur--andí. Mjög óstöð* j
ugt á No>ður- og Auatur landl.
Hætt við noMan hvassvlðrl og j
snjókomu á É orðurlsndi selnni
pnrtlnn 1 dig nóit.
Botnía kom ( nótt frá ótlönd-
um.
Isfisfessala. Bán seldi afla sinn
í Englandi í gær fyrir 860 sterl-
lingspund.
Drepsótt geisar í Vestur-
Grænlandi líkis spænsku sýkinni.
Margir éru dáui>.
Víðvarpsnot únda félsg var
stofnað hór í b num í gærkveldi.
42 menn gengv. í félagið.
Stífit’igarðnr rafveitunnar heflr
sprungið á all iöngu svæði, Er
verið að gera vsð það.
Utvarpfð • g ráðherrann;
Danska blsði 5 »Köb«nhavn<
h-fir að þv(, er seglr ( tllkyno
io u frá sendiherra Dana, talið
það vliíu hjá aér, að Magnós
Guðmundsson atvinnumálaráð-
horra sé í ótv® psfélaginu, held
ur veitl hann því sérleyfi sem
ráðherra,
Cfin seöla'
ijyJKJ yeski
500bir
ór ágætu iskinni, handa
körfum og konvm. Vand-
»ður tVáer»ngur. AUer
gerðir frá kr 1.00, 1.25,
1.50, 2 00 o. s, frv. upp
í kr. 38 00. — Sé keypt
mikið erlendis, er hægt
að sæta »vo hagkvæmum
ksupurn, að fsert/ *r að
s«lja svona ódýrt.
Lsegsta vesð, sem hér
þefefeist.
LeðorTOrodeild
Hlj óðiærahússins.
V e g g f ö ð r'i ð
niður sett.
10% aslátt
gefum við á öliu veggfóðri. sem
vsr/iunin hcfir, meðan blrgðlr
endaat, — Yfir hundrað tegundir
nð velja ór. Einnig höfum vlð
afganga áf veggfóðii, 3 til 6
róihir, fyvlr kftlfvlrði og minna.
Nottð tæfeifasriðl
Hf.rafmf.fiiti&Ljös,
Laúgavegl 20 B. — Síiai 830.
Hvað yrði þá sagt?
í siðaata >Lögbirtlngab!aðí<
er auglýst eftir týndum hestf.
Þess er getið til auðkennis, að
hsnn hafi snæriatar í tungu. —
Hvað myndi vera aagt um Ólat
Friðrlksson, «1 hann ætti skapnnr
með þv( merki?
Quðm. B. Olafs8on
ór Grindavfk.
Ritstjóri og ibyrgðarmaður:
HaUbjörn Halldórsson.
PreDtsm. Hallgr. Benediktssona?
^orgstaðaitrcti 1»,