Bænavikan - 11.11.1961, Blaðsíða 26

Bænavikan - 11.11.1961, Blaðsíða 26
24 Enn skýrari er þð myndin, sera Páll dregur upp aí' þeim, sem lifa nunu á hinun "örðugu tíöun5' síðustu daga. Lýsingi hans í 2. Tín.3: 1-5 felur í sár flesta af ríkjandi löstun þessa tína. Stórkostleg tákn eru ná aö gerast á vettvangi triánálanna. Heiðin tráarbrögð eru nú í örun vexti. Miíhaneöstráin vinnur neira á víða í Afriku en kristin trií, og einskonar vakning virðist • fara um hin nálægu ..usturlönd. Búddatriíin er fjarri þvi að vera á undanhaldi - hún sendir nú trúboða til kristinna landa. Heiönin herðir takið á þein, sen hejrrt hafa fagnaðarerindið en haf-iaö því. Enn . mikilvægari er sameiningarhreyfing kirknanna. Kirkjudeildir ndtmælenda, sem hafa stranglega gætt séreinkenna sinna, eru nú rneira og raeira að renna sanan í von un aö þaö veiti þeim aukinn styrk. Þessi saneinaoa nátnælendakirkja yfirvegar nú sameiningu viö Rán, og útlitið er gottj Boðskapur Opinberuannarbákarinnar, 13. kapítula er vissulegar lýsing á nútínaviðburöun. Uppfylling hans gerist fyrir augum okkar. Alvarlegasta táknið. Alvarlegasta táknið er þá nær okkur en Rán. Við lifum á hinu svonefnda Laodikeutínabili kirkjusögunnar. Og ef við keppun ekki stöðugt aö því að vaxa upp úr einkennum þessa tínabils munun við aátast af áviröingun þess. Hver okkar getur með öllu hreinsað sig af dáni þein, er felst í eftirfarandi orðun: "Söfnuöur Guðs, sem segist trúa sannleikanum, er ekki á veroi: Meðlinir hans eru að auðgast og eignast fjársjáði á jöröu, en eru ekki ríkir í Guði. Þeir trúa því ekki að tíminn sá stuttur,að endir allra hluta sá í nánd, að Kristur sá fyrir dyrun. Þeir hafa viðbúnað að verða kyrrir í þessun heini. Þeir bæta húsi við hús og landi við land og eru borgarar þesaa heims. 2.Test.l96, Hver þorir að neita nákvænni þessarar nyndar? Væri hún ekki sönn, nyndi söfnuðurinn hafa frankvænt miklu neira verk. En sá, sen opinberar fátækt Laodikeusafnaðarins, hefur og ráö til aö auðga hann. Hann sýnir okkur þörfina, svo aö við leitun þeirrar hjálpar, er hann hefur fyrirbúið. Af honun getun við koypt■ gull, klæöi, augnsnyrsl og þannig orðið fær um að næta honum, sen stendur viö dyrnar og knýr á, Hliðstæður kærleiksríkur tilgangur er að baki öllun spádámum, er opinbera nálægð endalokanna. Þeir eru ekki gefnir til að fræða hinn forvitna um viðburði sögunnar fyrirfran, heldur til þess að örva söfnuð Guðs til að hafa viðbúnað fyrir komu hans. Uppfylling þessara spádána fyllir heiminn átta. Hinum trúaða er fylling spádánanna fyrirboði eilífðarinnar, og örvar hann til að vera viðbúinn nesta viðburði, sen gerast nun í heini þessum - endurkonu Krists, Vegna þeirra veit hann að Guðs ríki er í nánd - fyrir dyrun. Vegna þeirra spyr hann sjálfan sig: "Ef ág viðbúinn?" Vorið þár og viðbúnir. Þegar við spyrjun okkur sjálf þessarar spurningar í einlÆgni, hugsuxi við eins og Kristur ætlast til að við gerun. C

x

Bænavikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bænavikan
https://timarit.is/publication/1870

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.