Bænavikan - 11.11.1961, Síða 34

- 32
Tilfinningar hennar og nargra annarra eru tiílkaöar í eftirfarandi
versun:
Hve langt nun, Lausnarinn kæri,
líöa unz kenur þii?
Hjörtu vor nargþreytt næna,
næna í von og trií.
ó, hvenær nun daga, Drottinn
þá dýröleg un víöan gein
konungstign konu þinnar
kallar börnin þín hein.
Lausl. þýtt - J.Hj.J.
Svarið er: !,Guö vor kenur og þegir ekki." Viöburöirnir sen
fylla heininn í dag, eru einaitt þeir, sen hann sagöi aö gæfu
til kynna aö kona hans feeri x hönd. !’Er þár sjáiö allt þetta þá
vitiö aö hann er £ nánd - fyrir dyrun," sagöi hann sjálfur.
Þessi nynd viröist sýna Krist viö dyrnar í þann veginn
aö ljiílca þein upp og kona inn. En hann tefur, Hann stanzar og
bíður. Hann vill kona - en eitthvaö tefur hann. Hvað er þaö?
Það getur einungis veriö ein ástæöa - þetta, aö fólk hans er '
ekki viöbáið. Verkinu, sen hann fól því, er ekki lokið. Margt
bendir til þess aö ef fólk Guðs beföi veriö vakandi og árvakurt
í frankvænd verksins, sen hann f<51 því, heföi Kristur þegar gengiu
inn un dyrnar og opinberast dýrölegur í heini þessun.
Þessvegna er spurningin nikla, sen kenur til hvers Aövent-
ista í þessari bsnaviku, þessi: Er ég vakandi? Vinn ég verk Guðs
eins og nár ber? Andleg vakning nun ávallt sýna sig í andlegu
starfi. Ööruvísi getur þaö ekki verið.
Vonin un konu Krists hlýtur aö vekja okkur,
Endurkonuvmnin haföi djiíp áhrif á andlega forfeður okkar.
Og þaö, sen haföi svo nikil áhrif á líf þeirra, hlýtur aö snerta
við fólki Guös í þessari kynslóo. Guö hefur blessaö fólk sitt
langsanlega franar þeirra vonun, er ruddu boöskapnun braut
í upphafi. Fjárnagniö, sen viö höfun neö höndun árlega og tala
og stærð stofnana okkar hefur allt fariö langt franár því sen
frunherja okkar dreyndi un. Hins vegar var þein vel ljóst aö
efiðleikar njnidu kona yfir heininn, neiri en nokkur dæni eru
til og aö börn Guös yröu kölluö til aö vinna hetjudáöir á slíkun
t'xnun og halda verkinu áfran þrátt fyrir erfiöleika hinna síðustu
daga. Þeir rannsölcuöu spádónana af nikilli kostgsfni, og
þeir opinberuðu þein þessa hluti, Ráö boöbera Drottins geröi
þein opinberun orösins enn gleggri. En þessir nenn reiknuöu ekki
neö þessun nörgu árurx sen eru liöin síöan þeir voru uppi - þeir
véantu þess aö konast hein njög fljótt,
Frá dsmisögunni í Matt. 25. kapítula, un neyjarnar 10 vissu
þeir, aö töf nundi veröa og aö . >þsr allar, vísar og fávísar nundu
sofna. En þeir hóldu ekki aö svefninn tæki svo langan tína. Þeir
væntu þess aö þeir nyndu lifa þaö aö heyra hrópiö "sjá bníöguninn
kernur, gangiö át til nóts viö hann," En bniögunanun hefur dvalist,
Tíninn hefur oröiö langur. 1 guödónsviz.ku sinni hefur Guö sáð aö
bezt var aö bíöa, En bíöin getur ekki oröiö löng ár þessu.