Heimili og skóli - 01.04.1963, Qupperneq 28

Til gamans
HINIR tveir frægu synir Englands Bernard Shaw
og G. K. Chesterton voru óþreytandi að gera mein-
fýsnar athugasemdir hvor við annan, hverju sinni
sem þeir hittust, og venjulega var það þá eitthvað
um útlit þeirra hvors um sig. Shaw var hár maður
og grannur, en Chesterton var stuttur og hnellinn.
Einn dag sagði Chesterton: „Shaw, ókunnugir
menn, sem sjá þig, gætu haldið að það væri hung-
ursneyð í landinu.“
„Og þegar þeir sjá þig,“ svaraði Shaw úm hæl,
munu þeir ekki vera í vafa um hvers vegna sú
hungursneyð ríkir.“
■—x—
SÁLFRÆÐINGUR einn gaf móður, sem kom með
barn til hans, eftirfarandi ráðleggingu: „Eg skal
líta á drenginn í næsta mánuði aftur, en þér þarfn-
ist sjálf hjálpar. Þér hafið allt of miklar áhyggjur
af barninu, og þess vegna vil ég ráðleggja yður
til að taka eina af þessum róandi töflum á dag,
þangað til við sjáumst aftur.“
Mánuði síðar kom hún aftur með son sinn.
„Jæja, hvernig líður drengnum?" spurði sál-
fræðingurinn.
Móðirin svaraði: „Hvað í ósköpunum kemur
J)að mér við?“
—x—
FYRIR KOSNINGAR. — Þingmaður nokkur var
spurður, hvað hann ætlaði nú að gera ef hann
yrði kosinn.
„Það er alls ekkert vandamál“, svaraði þing-
mannsefnið. „Eg hef meiri áhyggjur af því, hvað
ég á að gera, ef ég verð ekki kosinn."
—X—
KONA nokkur vel búin kom inn í eina af stór-
verzlunum borgarinnar og bað um hálsgjörð handa
hundinum sínum. Og hún átti að vera sett perlum.
Afgreiðslumaðurinn sýndi henni glæsilegustu háls-
gjarðirnar, sem á boðstólum voru, og spurðist
fyrir um hvaða stærð hundurinn myndi þurfa.
„Það veit ég alls ekki,“ svaraði konan.
„Vilduð þér þá ekki taka mál af hálsi hunds-
ins?“ spurði afgreiðslumaðurinn.
„Nei, það get ég ómögulega," sagði hefðarkon-
an vandræðalega. „Þetta á nefnilega að vera af-
mælisgjöf handa honum og hún verður þvi að
koma algjörlega óvænt.“
—x—
HINN ameríski geimfræðingur, Shapiró, þurfti að
mæta á alþjóðlegum þingum vísindamanna í
Japan, Rússlandi og Indlandi. Áður en hann fór
sagði hann með nokkru stolti við sex ára dóttur
sína:
„Nú ætla ég að ferðast alveg kringum jörðina.“
„Hve marga hringi?" spurði sú litla um hæl.
—x—-
ÍÐJUHÖLDURINN, milljónamæringurinn og
mannvinurinn Andrew Carnegie hafði gaman af
að ferðast á milli stáliðjuvera sinna í Suðurríkj-
um Bandaríkjanna og á þessum ferðalögum var
hann oft við guðsþjónustur í negrakirkjum. Dag
einn varð hann svo hrifinn af prédikun prestsins,
að hann lagði óvenjulega stóran pening á sam-
skotadiskinn eftir guðsþjónustu. Presturinn horfði
lengi á upphæðina, sem inn hafði komið, og taldi
peningana mörgum sinnum. Loksins sneri hann
sér að söfnuðinum og mælti: I dag hafa komið
inn 2 dollarar og 31 sent, en ef þessi seðill, sem
hér liggur, er ósvikinn, þá hafa tekjurnar orðið
eitt hundrað og tveir dollarar og þrjátíu og eitt
sent.
48 HEIMILI OG SKÓLI