Læknaneminn - 01.07.1979, Blaðsíða 30

inu. Þessi takmörkun la erra felur í sér að svarlitróf
(repertoire) hjálparfrumna mismunandi einstakl-
inga er breytilegt. Vegna þess að svarlitrófiS helg-
ast aS verulegu leyti af sameindum úr flokki I, þá
eru einstaklingar meS mismunandi Ia err einnig
með mismunandi svarlitróf hjálpar-T-lymphocyta.
Ofangreind talcmörkun af sameindum úr flokki I
táknar að fyrir hvern einstakling verða alltaf til
ákveðin antigen, sem viðkomandi hefur enga nema
(receptora ) fyrir eða þá aðeins nema, sem hafa til-
tölulega lélegt svar. Slíkur einstaldingur mundi þá
svara mjög lítið eða ekkert við viðkomandi anti-
geni. Annar einstaklingur með önnur Ia err og þess
vegna annað svarlitróf T-lymphocyta gæti hins vegar
gefið sterkt svar við þessu sama antigeni. Vegna
þess að breytileikinn í svarlitrófi T-lymphocyta
ræðst af antigenum úr flokki I mundi svarið sjálft
virðast vera undir stjórn Ia erranna.
Ofangreind túlkun á H-2 kerfinu gefur eðlilega
skýringu á hinni miklu fjölmyndun innan kerfisins,
sem við ræddum hér að ofan. Ef engin fjölmyndan
væri til staðar innan H-2 kerfisins hefðu allir ein-
staklingar sömu tegundar sama svarlitróf T-lymp-
hocyta. Svarlitróf þeirra allra hefði þá nákvæmlega
hina sömu blindu bletti, þ. e. a. s. það væru til á-
kveðin antigen, sem þeir væru allir ófærir að svara
við. Ef svo vildi til að einhver sýkill kæmi upp, sem
bæri einmitt þetta antigen, gæti komið upp sú staða
að allt íbúakerfið væri varnarlaust. Fjölmyndan
MlHC kerfa er vörn gegn slíkum hrakförum, þar sem
það tryggir að gegn öllum mögulegum antigenum
eru alltaf til staðar innan ibúakerfisins einhverjir
einstaklingar með réttu MHC allelin, sem leiða til
sterks ónæmissvars.
HEIMILDIR:
1 Burnet, M. Cellular Immunology ’71. Book II. Kafli 13.
2 G. M. Edelman. Cold Spring Harbor. Symposia on Quanti-
tative Biology (hér á eftir skammstafað CSHSQB). Vol.
XLI ’77. Part II, bls. 899.
3 H. Cantor & E. A. Boyse. Regulation of Cellular and Hu-
rnoral Immune Responses by T-cell Subclasses. CSHSQB.
Vol. XLI ’77. Part I, bls. 23.
4 D. Snary, et al. Human la Antigens-Purification and Mole-
cular Structure. CSHSQB. Vol. XLI, Part I, bls. 379.
5 L. Stromingar, et al. Structure of HLA-A and B Anti-
gens Isolated frorn Cultured Human Lymphocytes. CSHS-
QB. Vol. XLI. Part I, bls. 323.
6 R. K. Selander & S. Y. Yang. Genetics. Vol. 63 ’69, bls.
653.
7 J. Klein. The Major Histocompatibility Complex of the
Mouse. Science. Vol. 203 ’79, bls. 516.
8 R. M. Zinkernagel & P. C. Doherty. Nature. Vol. 251 ’74,
bls. 547.
Betafrumuœxli
Framh. af bls. 19.
18 Marks, V. Progress report: Diagnosis o finsulinoma. Gut.
12:835. 1971.
19 McCarity, W. C.. Brantley, J. W. Surgical approac.h to
insulinomas. Am. J. Surg. 119:705. 1970.
20 Mengoli, L., Le Quesne, L. P. Blind pancreatic resection
for suspected insulinoma: A review o fthe proolem. Brit.
J. Surg. 54:749. 1967.
21 Montgomery, D. A. D., Welbourn, R. B. Medical and sur-
gical endocrinology. London, Beccles and Colchester,
Wiliams Clowes & Sons Ltd. 397-416. 1975.
22 Robins, J. M., Bookstein, J. J., Oberman, H. A. and Fa-
jan, S. S. Selective Angiography in Localizing Islet-Cell
Tumors of the Pancreas. A Further Appraisal. Radiology
106:525. 1973.
23 Sadoff, L. Control o fhypglycemia with L-Asparaginase
in a patient with islet cell cancer. J. Clin. Endocr. Metab.
36:334. 1973.
24 Sanderson, R .G., Snedecor, P. A., Peterson, C. G. Islet
cell adenomas. Northwest. Med. 64: 36. 1965.
25 Schein, P. S., De Lelles, R. A., Kahn, Cr., Gorden, .P.,
Kraft, A. R. Islet cell tumours: Current concepts and
management. Ann. Int. Med. 79:239. 1973.
26 Schlicke, C. P., Berghan, R. Hypoglycemia due to islet
cell tumour o fthe pancreas. Amer. Surgeon 36:646. 1970.
27 Schmidt, W. M. I., Levey, G. S., Mintz, D. H. Various
tests in the evaluation of islet cell adenomas. J. Florida
M. A. 60:21. 1973.
28 Schreibman, P. H., Goransky de, K. L., Arky, R. A. Meta-
static insulinoma treated with streptozotocin. Ann. Int.
Med. 74:399. 1971.
29 Shatney, C. H., Grage, T. B. Diagnostic and surgical
aspects of insulinoma: A review of twenty-seven cases.
Am. J. Surg. 127:174. 1974.
30 Stefanini, P., Carboni, M., Patrassi, N., Basoli, A. The
surgical treatment ofoccult insulinomas: A review of the
problem. B. J. Surg. 61:1. 1974.
31 Stefanini, P„ Carboni, M., Patrassi, N., Basoli, A. Beta
islet cell tumours of the pancreas: Results o fa study on
1067 cases. Surgery 75:597. 1974.
32 Turner, R. C., Harris, E. Diagnosis of insulinomas by
supression tests. Lancet. 2:188. 1974.
33 Wliite, T. T., Kavlie, H. Hormone producing islet cell
tumours and hyperplasia. Acta Chir. scand. 138:809. 1972.
26
LÆKNANEMINN