Alþýðublaðið - 04.12.1925, Side 3

%EaPY»v!«'e!Ktfg0
L
Verkamenu! Verkakonor! Verzliö ViD KjoptélagiD!
Hreins-
stangasápa
•r seld i pökkum og
eiastökam stykkjum
hjá ölium kaupmönn-
um. Engin alv®g cins
gód.
Heildsölu-
blrgðir hefir
Ðríkur
Leifsson,
Reykjavík.
Frá Alþýðubraiiðnerðinni.
/ Framvegls verðar
n ý m j ó 1 k

seld t búðinni á Laigavegi 61.
Samningnr
milll Féiags íslenzkra botn-
vorpnskipaeigenda snnars reg
ar og SJémannafélags Keykja-
víkur og Sjémannafélags Hafn-
arfjarðar hlns vegar.
Félag íslenzkra botnvörpuskipa-
algenda annars vegar og Sjó-
mannafélag Reykjavlkur og Sjó
mannafélag Hafnarfjarðar hias
vegar gará með aér eftlrfarandl
samning um ráðningarkjör há-
seta, matveina, aðsteðarmanna f
vél og kyndara á botnvörpu
sklpurn þeim, sem eru í fyrr
nefndu féiagi, eo gildlr samnlog-
urinn þó að eias, þsgar framan
grelnd skip stunda (s- oða saft
fisksveiðar. Um kaup á þeim
tfma, er skipin stunda síidveiðar,
komi til sérstakur samningur.
1. gr. Samnkigur milli Féiags
fsienzkra botnvBrpuskipaeigendá
og SjómannaféUgs Reykjavíkur,
dagsettur í Rey rjavík i. október
1924, glldi óbreyttur til 31. d*z
embsr 1925
2. gr. Frá 1 janúar 1926 til
31. dezsmber 1926 skal mánað-
arkaup vera: hfcaetar (lágm«rks-
kaup) kr. 235 0© — tvö hundruð
þrjátfu og fimm krónur —, mat-
aveinar kr. 309,00 — þrjú hundr-
uð og nfu krónur —, aðstoðar-
maður í vél kr 360 00 — þrjú
hundruð og sextíu krónur —,
j kyndarl kr. ,136 00 — þr jú
hundruð þrjátfu og sex krónur —,
hafi hann stundað þá atvinnu
samtais í sox mánuði. Kanp
óvaos kyndara skat vera kr.
300 00 — þrjú hundruð krónur —.
3. gr. Stuodí skip sattfisks
veiðar eða fsfisksvelðar eg stgii
með afla sinn tll útlanda, sksi
frá 1. janúar 1926 til 31. d#z-
ember 1926 greiða auk mánað- (
arkanpsins aukaþóknun, sem
miðuð sé vlð, hversu mörg föt
lifrar raœfast flutt á land úr
sklpinu (sbr. 4 gr I Aukaþóknun
þet si, skal vera kr. 2 8 00 — tutt-
ugu og átta króour —, fyrir
hvert íult fat Fatlð reiknaat fult
með 4 þumlunga borði. Anka-
þóknun þeasi skiftist jafnt milli
sklpsíjóra, stýrlmanna, báts-
manns, háseta og m&Uveins á
skipinu.
4 gr. Leggl ískipið afla sinn
hér á land, skal lifrln mæld að
vlðstöddum umboðsmanni Sjó-
mannafélagsins. Skal hann út-
nefndur af Sjómannafélaginu, en
samþyfetur af Félagi (slenzkra
botnvörpuakipaeigenda, enda
greiði útgerðarmenn laun hans
með 25 — tuttugu og fimm —
aurum fyrir hvert fat llfrar, sem
Edgar Rice Burroughs: WIHi Tarann.
Rétt i þessu heyr&i hann barið ákaflega á ytri dyrnar.
Stúlkan stökk á fætur, tók i handlegg Bretans og dró
hann með sór að höfðalagi legubekkjarins. Hún svifti
tjaldi til hliðar og benti honum inn i dálitið skot, sem
hann gat hulist i fyrir augum þeirra, er voru i fremra
herberginu.
Smith-Oldwiek heyrði hana opna hurðina og rödd
hennar blandast saman við karlmannsmálróm. Hljóm-
fallið i röddunum var eðlilegt, svo að þvi var likast, að
Jbann heyrði framandi mál talað. Hann bjóst þó viö að
heyrá einhver vitfirringsóp innan skamms, svo var
hann orðinn sliku vanur um daginn.
Hann varö þess var, að þau voru komin inn i lok-
rekkjuna. Hann vildi forvitnast um, hvernig þessi nýi
andstæðingur liti út, og gægðist með fram tjaldinu.
Þau sátu með handleggina hvort utan um annað. Sama
meinleysis-brosið var nú á andliti stúlkunnar og þegar
hann sá hana fyrst. Bretinn gat auðveldlega séð allar
hreyfingar þeirra án þess að sjást.
Hann sá, að stúlkan þrákysti komumann, sem var
miklu yngri en sá, sem hann hafði drepið. Alt i einu
hætti hún kossunum, eins og hún mintist einhvers