Alþýðublaðið - 05.12.1925, Síða 2

5
$!S£B■ E 3
Slysatryigingar.
----- (Frh)
fað @r skilyrði fyrir tryggingar-
sky'du þeirra, sern að ofan eru
nefndir, að starflð, sem þeir vinna
við, só rekið fyrir reikning ríkis
eða sveitafélags eða þá einstak-
lings eða félags, sem heflr það að
atvinnu.
Mun flest eða alt það sem taliö
er undir d-lið, falla undir ríki og
sveitarfólög En starfsgreinarnar,
sem taldar eru undir a- og b-lið,
eru flestar reknar fyrir reíkning
einstakra manna eða félaga, sem
hafa það að atvinnu. fannig verð
ur það talið atvinna gufuskipafé
laganna hór í Reykjavík að ferma
og afíerma vöruflutningaskipin, og
ber þeim því skylda til þess að
tryggja þá verkamenn gegn slys-
um, sem að þessu vinna.
Hjá afgreiðslum eimskipafólag-
anna úti um land gildir bið sama og
eins hjá kaupmönnum og kaupfé
lögum þar, sem láta flytja vörur
í land eða út í skipin. því að það
tilheyrir atvinnu þeirra, verzlun-
inni, að nálgast vörurnar eða koma
þeim frá sói Og verkamenn þeir,
sem að þessu vinna, eiga að vera
tryggðir gegn slysum þann tíma,
sem ferming eða afferming fer
fram, hvort sem það er einu sinni
á ári eins og við sandana á Suð-
urlandi eða einu sinni í mánuði,
svo sem er á flestum höfnum um-
hverfis landið.
Yinna við uppskipun og útskip
un er talsvert hættusamt starf,
sérstaklega þar, sem hafnleysur
eru og brimasamt, svo sem t. d.
í Vestmannaeyjum, Vík í Mýrdal,
Blönduösi, Skagaströnd, Sandi, Ól-
afsvík og víðar, og hin mesta þörf
á því, að þeír menn séu tryggðir
gegn slysum, sem leggja sjáifa sig
í þá hættu, sem þessari vinnu er
■amfara.
í*á er það og atvinna þeirra
útgerðarfélaga eða einstakra manna,
sem flskveiðar reka, að flytja afl-
ann í land. T. d. ber botnvöipu-
skipafélögunum, eða þeim, «em
taka að sér uppskipun fyrir þau,
skylda til að tryggja verkamenn-
ina, sem að því vinna.
Tilraun var gerð í þing’nu til
þeas að spilla þvf, að verkamenn,
sem vinna að uppsk'pun á flski
úr botnvörpuskipunum, yröu
Alls konar sjö- og brona-
vátryggingar.
Síina^ 542, B09 (f'r»mkv»>md»r8tiórn) og 254
(br«n»t ygg'nga ) —Símne nl: insnrance.
VátpyggSÖ hjá þessa alinnlenda félagll
Þá fer vel um hag yðar.
Frá Alþýfc abrauðfferðlniií.
Normalbrauöin
margviðurk >ndu, úr ameríska rúgsigtimjölinu, fást í aðalbúðum
Alþýðubrau igerðarinnar á Laugavegi 61 og Baldursgfttu 14.
Einnig fásl þau í öllum útsölustöðum Alþýðubrauðgerðarinnar.
Kaupiö
©ingöngu ísle zka kaffibætlon
>Sóley<. Þe r, ssm nota hann,
áííta h*nn ©íds góðan og jafnvel
betri ®n hinn itlenda;
Látið ekki íleypidóma aftra
! ykkur frá að r «yna og nota
i íslenzka kaffibastinn
| Tegg fiðríb
nlðu > sett.
10 % ifelátt
gafum við á ö u veggfóðri, sem
ver'Iunin hefii meðan birgðlr
endast. — Yfir hnndrað tegnndir
»ð velja úr. I innig hörum vlð
afganga a( v ggfóðil, 3 tll 6
rúUur. fyrir k lívirði og minna.
Notfð tekifærið!
Hf.rafmf Hiti&Ljðs,
t.jBtignveg! 8. Míml 830
s
Alþýdublaðlð
kemur nt & hverium virkum dsgi.
Afg r«ið ela
i Alþýðuhúsinu nýja — opin dsg-
lega frl kl. 9 fcrd. tíl kl. 7 eíðd.
Skrifitofs
í Alþýðuhúsinu nýjs — opin kl,
9«/,-10»/í Ird. og 8—9 s!Sd.
8 í m s r:
988: sfgrsiðils.
1294: rititjðrn.
Ysrðlsg:
Aikriftarverð kr. 1,0C á mánuði.
Auglýiingaverð kr. 0,16 mm.emd.
uaeafmeexa
Mðlning. Teggfáðor.
Málningavörur alls kenar.
Peneiar o. fl.
Veggfóður trá 40 áurum rúllan,
ensk stærð.
Verðið iágt. — Vörurnar góðar.
„Málarinnt*
Bankastraeti 7. Sími '1498.
tryggftirgegn »! r«um við þá vinnu,
me8 þvi a8 ge a þi8 aB *kilyr8i.
»8 skipin not.i iu vélavindur vi8
upV . Ipunina 0 a8 vinnan stæ8i
yflr a8 minsta koi«ti hálfan dag.
En nu munu fa <tir botnvörpungar
npta vélavindu vi8 affermiiig á
flski og hei8i Þ-í vinna vi8 þá
eigi ot8,8 trygi ingarskyld að lög-
um Og ef hitt heí8i komist í lögin,
a8 uppsk’punarvinna stæBi yflr að
minsta kosti halfan dag, þá myndi
vinna vi8 fermiDgu e8a aflfermingu
á flesr.unum höfnum úti um land
einnig hafa falli8 undan trygging-
arskyldu.
V18 hi'mbyggingar er skylda aö
tryggja menn gegn slysum, þótt,