Alþýðublaðið - 08.12.1925, Blaðsíða 3

KCPYBVViSKBIB
—■■ - n ma
Verkamenu! Verkakonur! Verzlið Við Kaupfeiagið!
Veggfóðrið
nlður sett.
10% afslátt
freium wið á öliu vegsrióðrl, sem
ver'iunin h«fir, meðan birgðlr
endaat. — Yfir hundrað tsgundlr
að velja úr. Elnnig höium við
afganga á( veggfóðri, 3 til 6
rúllur, íyrir kálfvirði og minna.
Notið tekifsriðl
Hf.rafmf Hiti&Ljós,
JLaugaTegi 20 B. — Hími 830.
B»kur tll SÖlu
6 afgreiðalu Álþýðublaðslns,
gefnár út af Alþýðufloklrnum:
Söngvar jafnaðirmanna |kr. 0,60
Bylting og íhald — 1,00
Höfuðóvinurinn — 1,00
Deilt um jafnaðarstefnuna — 1,50
Bækur þessar f&st emnig hj& útuölu-
mönnum blaðsins úti um land. Enn
fremur f&st eftirtaldar bœkur & af-
Verzluia ,G0Öaf0SS‘
Laugat egl 0.
Siml 436.
heiir tengið feikna'firval af
kiikföngum.
Siíí kjðr hafa ekki fiekst
i borginni síðan fjrir stríð.
T. d. iirfiðnr frá 25 :aurum til 10,25.
Komið ð meðan fir nðgu er að vélja!
Ríttur, IX. &rg., kr.“ 4,60 fyrir áskrifendur — 4,00 Bréf til L&ru — 6,00 Allar Tarzaus-sögurnar, sem út eru komnar, — 20,00 Byltingin í Rússlandi — 8,00 ^Verzliö Viö Vikar! Það verður notadrýgat. Guöia. B. Vikar, Lauga- vegi 21. (Beint á móti Hiti & Ljós.) Sími 658. Vlðgerðir á grammóíónum og varahíntlr til þeirra í örkinnl hans Nóa, Laugavegi 20 A. — Síml 1271.
leikhæfileika en flest þau leikrit, er hér hafa verið sýnd áður. Pað er ekki um nein stórvægileg ytri atvik á leiksviðinu að ræða, en skilningur leikendanna og list verður að birtast í samtölun- um, — í áherzium og svipbrigð- um. Aðalefni leiksins er í stuttu máli petta: Ung stúlka, er sett hefir verið í fangelsi fyrir pað að kæfa barn sitt, ræðst sem stofuþerna til March rithöfundar, er tekur hana á heimilið í óþökk konu sinnar. Fjölskyldan kemur sér saman um að reyna að bjarga stúlkunni frá glötuninni, en örð- ugleikarnir í því efni eru bæði
Xdgar Rice Burroughs,: Vilti Teriae. Þegar Smith-Oldwick snéri sér við og fór að rannsaka j skotið að baki sér, fann hann fyrir sér tréhurð læsta slagbrandi Hann tók hljóðlega burt brandinn og ýtti á hurðina. Lét hún undan og opnaðist út i myrkrið. Hann Hann mjakaði nú hlemmnum frá, svo að hann gat séð út á þakið, Sá hann engan i nánd. Skauzt hann þvi upp úr gatinu og lét hlemminn yfir. Beint í suðri hækkaði húsið og var þar nokkrar hæðir. I vesturátt sá hann blaktandi götuljós. Hann gekk á þau.
þreifaði fyrir sér meö höndum og fótum og komst út
úr skotinu og lokaði hurðinni á eftir sér.
Hann fann, að hann var i þröngum gangi. Gekk
hann skamt eftir honnm, áðnr en hann rakst á stiga.
Þreifaði hann fyrir sér og fann að veggur var bak við
stigann og endaði ganginn. Hann varð þvi að farn upp
stigann eöa snúa aftur og valdi fyrri kostinn. Læddist
hann npp þrepin með skammbyssu sina tilbúna.
Hann var kominn á þriðjn tröppu, er hann rak höfuöið
upp undir, svo að hann kendi til. Hann þuklaði um
loftið og fann fallhlemm. Lyfti hann honum nokkra
þumlunga og sá út i stjörnnbjarta nóttina.
Hann horfði út af þakbrúninni á kvöldlif borgarbúa.
Qann sá menn, konur og börn og Ijón, < g anðséð var
á öllu, aö Ijónin ein voru með fullu viti. Hann þekti
áttirnar af stjörnnnum og réð þar af, að gatan, sem
hann sá, var hin sama og þan Berta komu eftir um
daginn.
Hann bjóst við að komast óséður að borgarhliðinu,
ef hann kæmist ofan á götuna. Hann var hættur að
hugsa um að royna að finna Bertn, þvi að hann vissi,
að gagnslanst var fyrir sig að reyna að standast heilan
herskara, þótí hann hefði nokkur skammbyssuskot.
Hann efaðist um að komast lifs af undan ljónunum