Úrval - 01.07.1965, Síða 107

dgust Rodin
Stórbrotinn listamaður o<j mannvinur.
Eftir Mervyn Levy.
ETURINN 1917 var með
afbrigðum liarður, og
það var ekkert lát á
hinni blóðugu styrj-
öld, sem geysað liafði
í Evrópu undanfarin ár. Það var
orðinn skortur á matvælum og
eldivið um gervallt Frakkland. í
Villa des Brillants, sem er skammt
frá París, átti sér stað einkenni-
leg giftingarathöfn 29. janúar þetta
ár. Þann dag kvæntist mesti mynd-
höggvari frá því á dögum Michel-
nngelos, aldraðri konu, Rósu Beu-
ret að nafni, en hún hafði verið
tryggur vinur hans og félagi i
fimmtíu ár. Ágúst Rodin var sjö-
tíu og sjö ára gamall og brúðurin
var litlu yngri. Þessar öldruðu
manneskjur sátu skjálfandi af kvíða
meðan hjónavigslan Arar hespuð af.
Tæpum mánuði siðar var frú Rodin
látin, og hinn 16. nóvember 1917
fylgdi Rodin sinni ástkæru eigin-
konu í gröfina. Það er talið vist,
að skorturinn og kuldinn þennan
styrjaldarvetur hafi flýtt fyrir
dauða þeirra.
Allir kannast við meistaraverk
Rodins, að minnsta kosti sum
þeirra. „Hugsuðurinn“, „Borgar-
arnir í Calais“ og „Kossinn“ eru
þekkt og dáð um allan heim. Þó
ollu verk Rodins oft hörðum deil-
um meðan hann var á lifi, því að
hann fór ekki troðnar slóðir fremur
en aðrir snillingar. Hann þver-
braut gamlar venjur og skapaði
höggmyndalistinni nýtt form og
inntak, og þessvegna er hann nú
talinn einn mesti myndhöggvari
allra alda, og er þá jafnvel Michel-
angelo ekki undantekinn. Að sjálf-
sögðu varð þetta til þess að hinir
„lærðu“ menn í listinni snerust
gegn honum og vinnubrögðum hans.
Þeir urðu meira að segja svarnir
óvinir hans og gerðu allt sem þeir
gátu til að niða hann niður.
Rodin var fyrst og fremst mann-
vinur, sem lét sig miklu varða
líf og baráttu mannanna, ekki sizt
sambandið milli kynjanna. Mörg
af merkustu verkum hans lýsa ást
karlmannsins til konunnar, en það
viðfangsefni hefur oft verið mis-
100 Great Modern Lives
105