Goðasteinn - 01.09.1969, Síða 39

vol'u hafði ég unnið allt sumarið. Fékk ég mig lausan frá vinn-
unni og bjó mig til ferðar. Labbaði ég mig niður á Ferðaskrif-
stofu. Náði ég í áætlunarbifreið að Hvolsvelli, tapaði af Víkur-
bílnum, sem farið hafði klukkan 9 árdegis. Nú var komið að
Hvolsvelli. Bcið ég þar drjúga stund og hugðist ná í bíl áfram
austur. En þegar mér tók að leiðast biðin og var að verða úr-
kula vonar, datt mér í hug að ná fundi einhvers í plássinu, sem
ég þekkti. Var þar aðeins um tvo aðila að ræða, skólastjóra-
hjónin Trúmann Kristiansen og Birnu Frímannsdóttur, en þau
höfðu verið með mér í Kennaraskólanum fyrir nokkrum árum.
Hélt ég nú gangandi að heimili þeirra skammt fyrir ofan þorpið.
En þegar ég var kominn að bústað hjónanna, voru þau ekki
heima, höfðu brugðið sér til Reykjavíkur á Sjómannadagskabar-
ettinn. Móðir skólastjórans, öldruð kona, Matthea að nafni, tók á
móti mér mjög höfðinglega. Beið ég nú fram á kvöld hjá Mattheu
og ræddi við hana og þáði veitingar. Skólastjórahjónin komu nú
heim. Urðu fagnaðarfundir, því að við höfðum ekki sézt í nokk-
ur ár. Hittist nú svo á, að dansleikur var að hefjast í Hvolsskóla.
Borgaði Trúmann fyrir mig inn á ballið, ég held 15 krónur, en
ckki undum við lengi þarna, en héldum í bifreið á ball að Heima-
landi. Var þar óhemju fjör, svo að manni þótti næstum nóg um.
Þótti mér sem för mín hefði tekið allmikið hliðarspor, er ég var
kominn á ball í stað þess að líta á væntanlegan kcnnslustað. En
að skemmtuninni lokinni var haldið heim að Hvoli. Þar tók ég
síðan á mig náðir, og svaf fram á næsta dag - að vonum. Sunnu-
dagurinn 25. október bauð ckki beint af sér góðan þokka: rign-
ing og slydda öðru hverju. Þótti mér Rangárþing ekki bcint
yndislegt á að líta. En ckki skyldi til baka snúið. Vissi, að Rangár-
þing ætti tii fegurri ásjónu. Eins og áður er getið, var ferðinni
heitið að Drangshlíð undir Austur-Eyjafjöllum. Ég var bíllaus
sem fyrr, en vonaðist til að ná í eitthvcrt farartæki fyrir kvöldið.
En það brást. Nú leit ekki beint vel út. Þá er það, að Trúmann
skólastjóri fær mann með mig í bifrcið undir kvöldið. Sá, sem ók
farartækinu og átti yfir því að ráða, var Alexander Sigursteins-
son frá Djúpadal, verzlunarmaður hjá Kf. Rangæinga á Hvols-
velli. Trúmann varð okkur samferða. Að Drangshlíð var nú komið
Goðasteinn
37