Goðasteinn - 01.09.1969, Side 54

vonzkuhret, svo ég fór þegar að huga að fénu og vantaði þá eina
rolluna. Hún var ung, gulhyrnd og auðkennileg. Sjóarhætt var á
þessum slóðum.
Þegar ég fór að leita að ánni var rosi og sjóargangur og stór-
straumur mikill. Ég fór um svokallað Straumnes í landareigninni,
rétt við sjóinn. Lá upp á nesið og bullandi straumur eins og hver
inn í fjarðarmynnið. Flæðisker er fram af Straumnesi og kletta-
hólmar. Nú var ég staddur þar, sem vel sá um Nesið og sá þá,
að kindin var að bíta þar á grund, en þarabunkar voru fyrir neð-
an hana. Örstutt var á milli okkar. Hætti hún brátt að naga og
góndi á mig og ég á hana. Varð mér fyrst fyrir að komast vel
á svig við hana til að varna því, að hún hlypi fram á flæðisker,
en skammt hafði ég farið, er ég varð þess vís, að kindin var með
öllu horfin. Hugði ég, að hún hefði kannski farið inn með fjör-
um og fór þá á blettinn, þar sem ég hafði séð hana síðast. Með
mér var hundur og fór hann að krafsa í hrönnina þarna neðan við,
og kom þá kindarlöpp í ljós, og þarna var þá sú gulhyrnda löngu
dauð og stirðnuð.
Hclgi Guðmundsson frá Svínanesi í Barðastrandarsýslu sagði Þ. T. 1968.
52
Goðasteinn