Úrval - 01.01.1979, Blaðsíða 86

84
ÚRVAL
hópsins, sem verið var að leita hjá, á
hundinn og spurði svo: ,,Er þetta
Jógi?” Shearn játti því. ,,Þá er þetta
tilgangslaust,” sagði maðurinn, og
sýndi lögreglunni hvar efnin voru
falin.
Seinna það sama ár voru Jógi og
Shearn staddir á Lundúnaflugvelli í
leit að fxkniefnum, sem talin voru
vera þar í vöruafgreiðslunni. Það liðu
ekki nema fáar mínútur áður en Jógi
hafði fundið það sem hann var að
leita að. Þar með sneru hundur og
maður aftur áleiðis að bíl Shearns,
fram hjá flugvél, sem var að koma
með farþega frá einu landanna fyrir
botni Miðjarðarhafs. Allt í einu fann
Shearn, að það stríkkaði á taumnum
hjájóga, meðan þeir gengu fram hjá
farþegastraumnum úr vélinni. Hann
sleppti hundinum lausum, og Jógi
stökk beint að konu, sem var að koma
úr vélinni. Konan varð alveg æf.
Shearn varð að gera það upp við sig á
stundinni, hvort hann ætti að treysta.
þefvísi Jóga og láta leita á konunni,
eða afsaka hegðun dýrsins sem æsing
vegna hávaðans á flugvellinum.
Shearn valdi þann kostinn að treysta á
hundinn, og í brjósthöldum kon-
unnar fundu lögreglukonurnar tvær,
sem kallaðar voru til leitar, svo mikið
af fíkniefnum að það hefði dugað
öllum fíkniefnasölum í London í
nokkrar vikur.
Hæfíleikijóga til að finna minnstu
lúsarögn af maríjúana og öðrum
fíkniefnum unnum úr jurtum, var
jafn stórkosdegur og afkastageta
hans. Árið 1971 fékk fíkniefnadeildin
vísbendingu frá njósnara í Bombey
um að stór sending af ópíum væri á
leið til London með vöru-
flutningaskipi. Þegar skipið kom, var
Jógi sóttur, en leit hans kom fyrir
ekki. Þegar þeir vom að fara aftur,
benti sá, sem leitinni stjórnaði, á
stafla af póstpokum inni í tollskýlinu.
,,Það tekur 15 menn tíu tíma að
yfírfara þessa póstpoka,” sagði hann.
,,Hvað væri hundurinn þinn lengi að
því?” ,,Tíu mínútur,” svaraði
Shearn.
Póstpokarnir voru lagðir í tvær
samhliða raðir. Shearn losaði tauminn
af Jógi, strauk hendinni yfir trýni
hans til að ganga úr skugga um að
það væri rakt og kalt, eins og vera
ber, og þrýsti síðan að bringu hans —
en það var merki til hundsins um að
hann ætti að „fínna”. Jógi rauk af
stað og snasaði af hverjum poka. Allt
í einu nam hann staðar og byrjaði að
klóra í einn pokann, og gelti ákaflega
um leið. Pokinn var opnaður, Hver
pakki úr honum var lagður fyrir Jóga,
sem fann ópíumpakkann undir eins.
Þessi dæmalausi hundur ,,gekk í
lögregluna” árið 1966, þá leikfullur
14 mánaða hvolpur, ári eftir að bretar
tóku að þjálfa hunda til fíkniefna-
leitar, en það var liður í baráttunni
við sívaxandi fíkniefnavanda. Margar
tegundir hunda höfðu verið prófaðar,
með þeirri niðurstöðu að labrador-
hundar væru bestir — þeir eru
geðgóðir, mjög þefvísir, forvitnir að
upplagi og hafa ótrúlega einbeitingu.