Úrval - 01.12.1980, Side 66

Úrval - 01.12.1980, Side 66
64 ÚRVAL Ég stend í botni og með erflðis- munum rétti ég kolkrabbann upp yfír höfuð mér. ,,Sjáðu, Sergei, hvaða skepnu ég hefí veitt!” Gildir fálmararnir lafa niður um mig máttlausir. Sergei grípur gildan staf og hleypur niður að sjónum. ,,Bíddu, Sergei, vertu kyrr.” Ég er að hugsa um dýrið. Sjálfur er ég með þykka hanska, en Sergei er berhentur, snerting hans myndi verka á kolkrabbann eins og heitt járn . . . Ég set Bjarnarhúninn niður í sjóinn og beini honum í átt til sjávar. Hann syndir hægt nálægt yfírborðinu. Við fylgjum honum með augunum þar til dýrið verður að dökkum díl, sem hverfurí djúpið. í gær, er ég var á sundi við höfða alllangt í burtu, náði ég í lítinn kol- krabba. Eins og venjulega, þegar ég fínn nýja tegund, flutti ég hann til þess svæðis, sem ég var að rannsaka, í því skyni að sjá, hvernig honum myndi farnast í sambýli við þá, sem þar áttu fastan bústað. Ég valdi stað, sem enginn hafði helgað sér, og setti kolkrabbann í þægilega holu, að því er mér virtist, undir stórum, skörð- óttum kletti í þeirri von, að dýrið myndi setjastþarað. En í dag rakst ég á kolkrabbann hinum megin við klettinn. Þar undir er smáhellir, sem kolkrabbar eru vanir að halda til í, en í miklum stormi fylltist hann af möl. En nú sá ég að hinn nýi skjólstæðingur minn hafði sópað mölinni út, hreinsað hellinn og lá þar. Talsvert af möl, sem var á dreif í kringum munnann, bar því vitni, hvað hann hafði haft fyrir stafni. Mér sýndist hinn nýhreinsaði hellir ekkert betri heldur en holan, sem ég hafði sett kolkrabbann í. Hvað var það þá, sem hafði knúið dýrið til þess að finna sér helli, sem var áður byggður kolkröbbum, og ekki bara að finna hann, heldur og að vinna alla nóttina við að koma út úr honum mölinni? I nokkra daga hafði Ofurhugi verið á ferli um svæði, er lá á milli tveggja annarra kolkrabba, en þeir komu aldrei út úr sínum þægilegu skjólum. Eitt sinn, er Ofurhugi skreið fram hjá öðrum þeirra, staðnæmdist hann við innganginn og gægðist undir klett- inn, eins og hann væri að skora á íbúa staðarins í einvígi. En kolkrabbinn vildi ekki taka áskoruninni. Hvernig gæti ég komið af stað einvígi milli þeirra til þess að sjá, hvernig slíkt færi fram hjá kol- kröbbum? Ég ætti kannski að kasta fiski á milli þeirra, líkt og beini til hunda? Ég setti þar stóran aborra. Fálmararnir tóku að hreyfast. Kolkrabbinn undir steininum hreyfði sig fram á við og Ofurhugi þokaði sér einnig í áttina. Ég óskaði þess, að þeir tækju ákvörðun. En þeir námu aftur staðar . . . Eftir langa bið varð ég vitni að átökum á milli þeirra. Þegar ég
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.