Úrval - 01.01.1982, Síða 45

43
óvart að flnna hvergi minnst á þessi
einkenni í fræðibókum.
Síðan tóku tveir starfsbræður hans,
Ante Grcic og Thomas Weber, eftir
því að fjölmörg börn í sumarbúðum
sykursjúkra höfðu þessi sömu
einkenni. Læknarnir þrír ræddu þessa
uppgötvun sín á milli, komu sér
saman um prófunina og komust að
því að 28 prósent krakkanna x sumar-
búðunum voru með stífa fingur. Þeir
gerðu uppskátt um þessa uppgötvun
sína og þótt aðrir læknar tækju henni
með tortryggni komust þeir brátt að
raun um að þeir fundu hið sama í
svipuðu hlutfalli sinna sjúklinga.
Það var ekki erfítt eða kostnaðar-
samt að þróa þetta próf eða koma því
í notkun. Rosembloom þurfti sama
og engu að kosta til og það litla sem
með þurfti var kostað af klínískri
rannsóknaráætlun bandarísku heil-
brigðisyfirvaldanna.
Úr New York Times
NEI, ÞEIR SKJÓTA EKKI HESTA
Hestar eru skotnir þegar þeir
fótbrotna — eða hvað? Nei, þeir eru
ekki skotnir — ekki nú til dags.
í Nýja-Englandi er risinn upp dýra-
spítali þar sem dýralæknarnir nota
skrúfur, málmplötur og kolvetnis-
trefjar til að lækna hross með alvarleg
fótamein. ,,Við gerum að tveimur til
þremur brotum á viku að meðaltali,
yfirleitt eftir íþróttaviðburði,” segir
Gustave E. Fackelman, prófessor í
skurðlækningum þar við spítalann og
einn fremsti vísindamaðurt Banda-
ríkjanna hvað snertir fætur á hestum.
Hann er upphafsmaður aðferðar sem
hann kallar „innri festingu” og hefur
verið að betrumbæta hana nú nokkur
undanfarin ár með þeim ágæta
árangri að ferill margs góðhestsins
hefur lengst til muna. — Sem dæmi
má nefna að veðhlaupahrossið Peat
Moss hefur keppt í 22 hlaupum og
fært eigendum sínum fast að þrjú
hundruð þúsund dollara síðan
Fackelman læknaði það af fótbroti.
— „Áður,” segir Fackelman, ,,var
hægt að láta beinbrot gróa en litlar
líkur voru til að hesturinn yrði jafn-
góður eftir. Það var hægt að bjarga
gripnum en ekki afreksgripnum. ”
Það er ekkert auðvelt verk að vinna
þvílíka aðgerð á hrossi. Fyrst er
skepnunni gefið róandi lyf, síðan er
hún sprautuð með vöðvaslakandi lyfi.
Við það lyppast hún niður og er þá
svæfð og ekið inn á skurðstofuna. Þar
velta læknarnir henni yfir á bólstrað
borð og stinga slöngu niður barkann
til að halda öndunarveginum
opnum. Stundum er hún líka tengd
við öndunarvél. Svæfxngarlæknir
fylgist með blóðþrýstingi, hjartslætti
og augnaviðbrögðum. Venjuleg
aðgerð stendur einn eða tvo ldukku-
tíma en tuttugu til fjörutíu og fimm
mínútum seinna er hesturinn vana-
lega risinn á fætur. Fjórum dögum
seinna fær sjúklingurinn að fara
heim. Þá hefst endurhæfing, þar sem
sund hefur reynst mjög vel, og að'
henni lokinni er veðhlaupahesturinn