Úrval - 01.01.1982, Síða 60

Úrval - 01.01.1982, Síða 60
58 ÚRVAL af sér lífhimnubólgu í kviðarholinu. Don fékk síðar að vita að hann hefði lifað af það sem jafnaðist á við fimm sprungna botnlanga — og verið við dauðans dyr. A meðan Don var að jafna sig á sjúkrahúsinu eyddi kafarafyrirtæki tveimur vikum og þúsundum dollara í árangurslausar tilraunir til þess að fínna mennina tvo sem látið höfðu lífið í Jacob’s Well. Nær fjórum mánuðum síðar, 29. desember 1979, sneri Don Dibble aftur til hellisins í hópi nokkurra kafara. Þeir voru með fáeina poka af sementi og nokkrar járnstengur. Þeir komu fyrir varan- legum tálmunum við opið inn í fjórða hellinn. Þetta var ekki aðeins legsteinn yfir mennina tvo, sem þarna hvíldu, heldur tryggðu þessar aðgerðir að Don yrði aldrei aftur beðinn um að bjarga líkum manna úr djúpi hellisins. ★ Eiginmaður við konu sína sem er að máta minkapels: „Elskan mín, ég ætlaði ekki að þekkja þig. Þú lítur út fyrir að vera svo miklu feitari í þessum pelsi.” — K. V. Yfir 80 sólarorkusímar eru meðfram vegum í Jórdaníu ætlaðir til þess að ökumenn í vanda staddir geti gert viðvart. Ofan á hverjum „síma- staur” eru sólarsellur. Þær breyta sólarljósinu í rafmagn sem hleður rafhlöðu með 36 klukkustunda endingu. Síminn er í sambandi við sendi sem er nógu kraftmikill til að ná til næstu örbylgjustöðvar. Á hverjum síma eru allmargir takkar, hver um sig ætlaður fyrir sérstaka tegund neyðartilfellis og þjónustu tengda því. Þegar ýtt er á hnappana berast boð sem send eru áfram til miðstöðvar í einhverri af þrem aðalstöðvum. __Nature Hinn frægi „syngjandi sandur” á Slnaí, Globe eyðimörkinni í Mongólíu, Atacama eyðimörkinni í Chile og Empty Quarter (Auða fjórðungnum) í Saudi Arabíu heldur áfram að vera dularfullur. Þegar sandurinn verður fyrir truflun gefa sandöldurnar frá sér hljóð eins og strengjahljóðfæri, ymja eins og lágir orgelhljómar, klingja eins og bjöllur eða drynja líkt og trommur. Þó að hitastigið sé mismunandi og magn sands í öldunum hafi áhrif á sandtónlistina hafa vísinda- menn enn ekki getað leyst þessa gátu um syngjandi sandinn. — Grit
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.