Úrval - 01.01.1982, Síða 80

78
ÚRVAL
Er til líf eftir þetta líf ? Sé ekki svo, hvernig stendur þá á
þvíað enn ídag eru menn að sjá,, drauga ’ ’ — svipi fram-
liðinna? Eru draugar til? Séu þeir ekki til, hvernig
stendur þá á því að menn á öllum öldum hafa SEÐ,
fundið og skynjað framliðna? ,
Þessar spurningar og margar fleiri hafa fylgt mannkyninu
um aldaraðir. Þeim verður ekki svarað hér. En hér á eftir
verður sagt frá furðulegum atburðum sem gerðust fyrr á
þessari öld í sambandi við þýskan kafbát sem að ýmsu
leyti var öðruvtsi en kafbátar gerast og ganga.
REIMLEIKARNIR I U-65
— Michael and Mollie Hardwick —
RAUGAR eru eitt. Slys
ífé eru annað. Þegar skip
hefur orð fyrir annað
hvort er reglan sú að
treglega gengur að
manna það. En á stríðstímum eiga
menn engra kosta völ. Þeir verða,
hvort sem þeim líkar betur eða verr,
að fara um borð í trássi við hjátrú sína
þótt þeir séu sannfærðir um að skipið
sé fyrirfram glatað. Þannig var ástatt
með þýska kafbátinn U-65.
Þetta var einn af þeim léttu kaf-
bátum sem Þjóðverjar hleyptu af
stokkunum 1916 til þess að sveima
meðfram rammlega varinni belgísku
ströndinni þar sem allt úði og grúði af
sprengjum og netum. Fyrsta útgáfan
af þessum litlu, veikbyggðu kaf-
bátum gat aðeins siglt með 6,5 hnúta
hraða á yflrborðinu og bar aðeins tvö
tundurskeyti. Þeir voru á sífelldu róli
undan strönd Belgíu, földust fyrir
breskum eftirlitsskipum, smugu úr
kafinu til að skelfa belgíska fiskimenn
og sökktu einu og einu skipi banda-
manna. Þeir komust gegnum varnar-
kerfið við Dover og sneru á eftirlitið
þar, þótt frægt væri. Þeir voru litlir en
liprir þessir kafbátar.
U-65 var nýr árið 1916. Hann var
framför frá eldri bátunum, komst 13
hnúta á yfirborði sjávar. Áhöfnin var
þrjátíu og fjórir menn, þar með taldir
— fJr 50 Strange Stories of the Supernatural —