Alþýðublaðið - 30.12.1925, Blaðsíða 3

Véggféíríí
niður sett-
lO % atslátt
g@fum öið á ölSu veggtóðrí, *»m
varziuniu híifir, m«ðau blrgðir
©odnat, — Yfir huudrað twgutsdlr
að veija úr. Eluuig höhim við
afgsnga át vaggfóðri, 3 til 6
rúliur, fyrir ^áltvirði og náiwna.
Kotlð t»hif®riöl
Ht.rafmt Hiti&Llðs,
Ii#ogaregÍ 20 B. SímL 830.
Hannes Þorsteinsson
þjóðefejalavorðar
helðursdoktor.
Þegsr þetta fróttist utn bæ nn
á f’orláltsmeaaudag, raic flesta í
rogastanz á því, aö þetta Bkyldi
ekki hafa verið gert fyrir löngu;
svo fast er það lærdórrsorð sem
Hannes heflr á sé? hja almenningí,
og svo merkileg eru þau störf,
sem hann heflr ieyst af hendi.
Undrunin varð þvi mari, sem
heiðurinn var fult eins mikill fyrir
heimspekideildina eins og Hannea.
f’ó að þetta sé þvi svo langsam
lega maklegt, hefir orðið sá stak
legasti klaufabragur a þessu hjá
heimsp»kideildínni. Hún telur það
eina aðalástæðu «ina um þetta
efni, að það sé kunnugleika Hann
esar á islenzkum söfnum erlendis
og dugnaði hann í samningum
við Dani, sém megi þakka, að
HOFlof €I«U8ð)l,
Síml 89.
skiiað verði miklu sf skjöium
bingað nú. Pað er ótrúlegt, »ð
heimspekideildin skuli vers með
þvi bkt og annað eins gaspur um
þá hluti, sem bún ekkert veit nó
getur vitað um Kunnugloika
Hannesar á íslewzkum handritum
þarf ekki að efa þó að hann hins
vegar vegna >esa, hva lítinn kost
harm beflr átt & að kynnast þeim
röfnum, þar sem þau eru ekki
geti verið meiri en svo margra
annara, er þ m söfn nota, og rýrlr
það ekkert þýðingu Hannesar né
verka hans Hitt rýrir og ekkert
gildi Hannesar eða hans starfa,
þó að hann hafl ekfei átt annan
þátt í saœningunum rnn þessi
atriði, en að vera til aðstoðar
í*dend ngum í dansk-íslenzkri ráð
gjafarnefnd. í rannsökn rikisskjala-
safnsins tófe Einar prór. Arnórsson '
þátt jafnhliða Hannesi og *ð því
er til ÁrnaBsfns kom var dr Jón
Þorkelsson í öllum verulegum at- |
_______________
Kaupiö
eÍQjgöo^ru islenzka kaffibætinn
>Sóley<. Þs-ir, S'ssr. notá hann,
álíta hann eine géðan og jaínvel
betri en hinn útienda:
Látlð ekki htsypidóma aftra
ykkur frá að reyna og nota
Islenzka kathbætinn
Viðgetðir á graromótónum og
varahlutlr til þeirra í örkinnl
hans Nós, Laugavegl íqA. —
Simi 1271.
riðum búinn að hafa þann undir-
búning, sem þurfti. Fór Hanues
heim áður en samningar voru
gerðir og gerði nefndia þá, eins
og vera átti Arangurinn um það
efni verður þvi að þakka henni.
Heimspekideildin verður að »skoð-
ast umb« áður en hún ígengur
allar géttir fram« um slík efni;
hvorki hún né þeír. sem hún
veiúr veiðugan heiður, geta haft
neitt gagn eða gaman af stað-
leysi. En hiiðursins, sem hann
hlaut, njoti Hannee vei og lengi.
Sagax,
ÞEGAR ég í fyrra vetur
varð 'yrir þeirri þungu
rau > að rol*en msr.n mlnn, £r-
iwnd Jónaeo r, f ajólnn i ofviðrinu
8, tebr., v»rð ég i mikilii sorg
aðnjót-ndi svo mikltlar hjálpar
góðra msnnsi, anm ég s(zt vil
Idgar Rice Burroughn: ViStJ Tars-.siw.
XXIII. KAFLI.
Flóttinn frá Xuja.
Þegar Metak bar Bertu að tjarnarbakkanum, tók
hún i fyratu ekki eftir þvi, hvað haon myndi ætlast
fyrir, en þegar hann hægði eigi á sér, gá hún hættuna.
Þegar hann hljóp út í vatnið, lokaði hún augunum og
bað til guða, þvi að hún þóttist vita, að vitflrringurinn
myndi satla að drekkja þeim. En lífgþráin er aterk, og
Berta hélt niðri i sér andanum, meðan hún reyndi að
losa sig úr klóm Metaks.
Hún var með fullu rúði og fann þvi brátt, að maöur-
inn synti með hana undir yfirborði vatnsinB. Hann synti
•kamt, áður en hann kom upp úr vatninu æeð hana.
Húu opnaði augun o<r sá, að þau voru stödd i gangi.
Hann var krókóttur, fullur af vatni, og kom glæta inn
i knn vm rtfw 1 mft.
Metak synti með hana eftir ganginum nokkra stund;
hann talaði til hennar, en hún skildi hann ekki. Þá
benti hann henni á munn og nasi'; hún skildi meiningu
hans og dró djúpt andann; hann stakk sér með hana
og synti enn spölkorn.
Þegar Bertfc kom aftur upp á yfirboröið sá, hún, að
þau syntu i stórri tjörn. Stjörnur tindruðu á himninum,
og kringum tjörnina bar hús við loft. Metak synti að
norðurbakka tjarnarinnar, og var þar stigi, sem þau
gengu upp Menn voru þarna á gangi skamt frá, en þeir
skeyttu sundfólkinu engu. Berta grunaói ætlun Metaks.
En hún sá engin ráð tii undaukomu, svo að húu gekk
með hoaum mótstöðulaust. Vonaði hún, að tækifwri
biðiat til undankomu áður en lyki.
■-ig.MP.IUYI., —I.....
lawgtð TniHeii-eöfitfAMl