Börn og menning - 2024, Blaðsíða 57
55
b&m
að hafa snigla í herberginu sínu – heldur leitar hún
leiða til að fela þá. Pétur horfist í augu við óttann
í bókinni, ólíkt Stefaníu sem tekst ekki á við sín
vandamál. Stefanía verður fyrir vikið flatari persóna
og athyglin beinist í meiri mæli að Pétri. Samt er það
þrá Stefaníu eftir sniglum sem knýr söguna áfram.
Það sem er raunveruleg ógn
Hér reynist stærsta ógnin ekki vera það sem söguper-
sónurnar óttast mest – sem sagt foreldrar og önnur
börn. Lífskryddið reynist vera stórhættuleg mygla
sem þarf að drepa með eitri. Áhugi persónanna á
skrímslum bjargar þannig skólanum frá alvarlegum
heilsufarsvanda. Það er því myglan sem er raunveru-
lega vandamálið í bókinni og mætti að mínu mati fá
ögn meira pláss í sögunni. Heilsufarsvandinn sem
myglunni fylgir blossar aðeins upp stuttu eftir að
myglan er uppgötvuð en virðist ekki hafa grasserað
áður í skólanum.
Þrjú skrímsli, þrjár lausnir
Í bókinni eru þrjár megingerðir skrímsla: Sniglarnir,
Jóhann Steinn og myglan.
Sniglarnir eru plássfrekasta skrímslið í bókinni. Þeir
taka yfir huga Stefaníu sem biður Pétur að finna
leið til að koma þeim heim til sín óséðum. Lausnin
verður aukaatriði í bókinni og dugar skammt á
raunverulegan vanda Stefaníu: að hún þorir ekki að
tala við foreldra sína um sniglana. Lausnin verður
sú að fela sniglana með sérstökum hugvitsamlegum
útbúnaði.
Jóhann Steinn veldur miklum usla í lífi Péturs, með
klunnalegu brölti og boltaskoppi. Jóhann Steinn er
frumleg og skemmtileg persóna. Hann er nýbyrj-
aður í skólanum og vitneskja okkar um að hann hafi
verið eini nemandinn í sínum skóla skapar fyndið
sjónarhorn á klaufsku hans – hann er bara ekki
vanur að vera í kringum önnur börn. Hann verður
síðar vinur aðalpersónanna í gegnum töframixtúru
nornarinnar, sem virkar reyndar ekki á mygluna
sjálfa.
Myglunni er síðan eytt á undraverðum hraða, sem
er ekki það sem maður kannast við til dæmis úr
fréttum um að börn þurfi að sækja skóla annars
staðar í langan tíma.
Kryddið
Bókin er ríkulega myndlýst af Sólrúnu Ylfu. Það er
gegnum myndirnar sem við kynnumst sögupersón-
unum betur og sjáum hvernig þeim líður umfram
það sem stendur í textanum. Stundum eru teikning-
arnar notaðar til að bæta við söguna og gefa auka-
upplýsingar, til dæmis í minnisbókarformi. Það er
sérlega gott krydd að mínu mati – og hefði mátt
nota oftar í bókinni. Það er nefnilega í minnisbók
Péturs sem nördaskapurinn og sérstætt sjónarhorn
sögupersónanna fær að blómstra. Því miður smitast
sú sýn ekki út í textann, sem gerir lesandann aðeins
fjarlægan áhugamálum barnanna.
Hér er á ferðinni fjörug saga um einn mikilvægasta
eiginleika mannskepnunnar: forvitnina. Frásögnin
og myndirnar miðla vel óhefðbundnu sjónarhorni
sögupersónanna en frumlegur áhugi þeirra hefði
mátt smitast betur til lesandans.
Höfundur er grafískur hönnuður og
hugmyndasmiður.
VERTU FÉLAGI!
Skráðu þig á
ibby.is