Skógræktarritið - 15.12.1998, Síða 103

íbúðarhús Sigurðarog Guðrúnar Karlsdótturá Húsavík.
armálum sem fyrst til bóta, og
kváðumst fúsirtil að leggja þar
strax hönd að verki.
Þessir fjórir áhugamenn voru
Þórir Friðgeirsson, Jón Haukur
lónsson, Einar J. Reynis og Sig-
urður Gunnarsson.
Snemma árs 1943 komum við
okkur svo saman um að hittast í
góðu tómi og velta þessum mál-
um vel fyrir okkur, meðal annars
með það í huga að stofna skóg-
ræktarfélag á Húsavík. Það væri
sannarlega ástæða til þess, eins
og ástandið væri í þorpinu, og
uppblástur mikill f bæjarlandinu.
Við vissum, að nú var búið að
stofna skógræktarfélög í flestum
hreppum sýslunnar og vissum, að
ætlunin var að sameina þau sem
fyrst undir heitinu Skógræktarfélag
S.-Þingeyinga, eins og dæmi voru
þá þegartil um í öðrum sýslum.
Til þess að lengja ekki mál mitt
um of, segi ég bara strax, að eftir
áhugasamar umræður ákváðum
við hiklaust að beita okkur fyrir
stofnun Skógræktarfélags Húsa-
víkur við fyrsta hentugt tækifæri.
Þörfin væri orðin svo brýn, og
hreppar í sýslunni þegar búnir að
stofna slík félög. Vitanlega rædd-
um við svo um helstu málin, sem
þetta nýja félag þyrfti strax að
beita sér að, og vorum viðbúnir
að ræða þau og kynna.
Við boðuðum síðan til stofn-
fundar laugardaginn 10. apríl kl.
21:00 í K.Þ. Garðari. Haukur |óns-
son setti fundinn og stjórnaði
honum, en Sigurður Gunnarsson
skráði fundargerð og jafnan síðan.
Eftir nokkrar umræður, upplýs-
ingar og lestur lagagreina fyrir fé-
lagið, var það stofnað með öllum
greiddum atkvæðum. Þessirvoru
kosnir í aðalstjórn:
Jón Haukur lónsson
Einar J. Reynis
Þórir Friðgeirsson
Sigurður Gunnarsson og
Einar Guðjohnsen.
Stjórnarmennirnir fjórir, Jón
Haukur, Einar Reynis, Þórirog
Sigurður voru síðan sífellt endur-
kosnir í aðalstjórn og sátu þar
nærallirtil 1960, þartil Sigurður
varð'að flytja burt vegna veikinda
í fjölskyldu sinni, enda voru þeir
alltaf burðarásar félagsins. Einar
Guðjohnsen var áhugasamur
nemandi, sem sat í stjórn þetta
ár en flutti síðan burt til náms og
var aldrei virkur félagsmaður.
Að sjálfsögðu var töluvert rætt
um framtíðarmál á fundinum, en
engar ákvarðanir teknar að sinni.
Var það m.a. vegna lélegrar fund-
arsóknar. Annar fundur var
ákveðinn við fyrsta tækifæri.
Tveir fundir voru síðan haldnir
fljótt á eftir, eins og ákveðið var,
18. og 23. apríl, til að ákveða
fyrstu verkefni félagsins. Nú
skyldi ekki verða beðið lengur að
hefja framkvæmdirgóðra og
nauðsynlegra mála.
í fyrstu var ákveðið að beita sér
rösklega að þremur verkefnum:
a) að hvetja sauðfjáreigendurtil
að fækka fé sínu mikið, eða
koma því fyrir á afgirtu svæði,
b) að fbúðaeigendur friðuðu húsa-
lóðir sínar og plöntuðu í þær
blómum, trjám og runnum, og
c) að ráðast í það stóra verkefni
að friða landið umhverfis
Botnsvatn til gróðursetningar
og uppgræðslu.
Lá þá næst fyrir stjórninni að
skrifa hreppsnefnd Húsavíkurog
biðja um leyfi til að fá að friða
landið kringum Botnsvatn.
Óskuðum við vinsamlegast eftir
svari sem fyrst.
Á fundi, sem haldínn var 9. jan-
úar 1944, barst loks bréf frá
hreppsnefnd Húsavíkur, þar sem
hún leyfði skógræktarfélaginu að
girða landið umhverfis Botns-
vatn. Var því fagnað mjög og vel
þakkað og strax ákveðið að vinna
að framkvæmd þess sem fyrst.
Okkur var að sjálfsögðu ljóst, að
hér var um stórt og kostnaðarsamt
verkefni að ræða og þurfti mikinn
undirbúning. En okkur datt ekki í
hug að hætta við það, heldur
vinna ákveðið að því og þá einkum
hvað fjársöfnun og efniskaup
snerti. Stjórnin hafði ákveðið og
fengið samþykki fundar fyrir því að
hefja verkið þá um sumarið 1944,
en af ýmsum ástæðum reyndist
það við nánari athugun útilokað.
Þetta sumar brutum við málið
enn beturtil mergjar hvað fram-
kvæmdina snerti og urðum að
bíta í það súra epli að við gætum
alls ekki ráðið við girðinguna
kringum Botnsvatn, 7 kílómetra
langa, vegna kostnaðar og erfið-
leika við að fá gott efni, staura
og gaddavfr.
SKÓGRÆKTARRITIÐ 1998
101