Ársskýrsla Kvennasögusafns Íslands ... - 31.12.1975, Blaðsíða 5

2
á þær þrjár, sem nú hafa stofnað Kvennasögusafn Islands. Else Mia
og Svanlaug sóttu ráðstefnuna, en Anna gat ekki farið. Á ráðstefn-
unni var m.a. rætt um möguleika á því að stofnsetja kvennasögusöfn
í Finnlandi, Færeyjum, Islandi og Noregi. íslensku fulltrúarnir
töldu, að safn Önnu Sigurðardóttur af skjölum og bókum um Islenskar
konur, gæti vel nægt sem stofn íslensks kvennasögusafns. Komið var
á fót samstarfshópi um málefni norrænna kvennasögusafna. I honum
situr einn fulltrúi frá hverju Norðurlandanna. Verkefni hans er
aðallega að samræma flokkim og skráningu rita og heimilda um sögu
kvenna, auk þess að athuga möguleika á samskrá um norræna kvenna-
sögu. Erindi og umræður á fundinum eru til á snældum í Kvenna-
sögusafni Islands, sömuleiðis nokkrar ljósmyndir. Við heimkomuna
sömdu þær Svanlaug og Else Mia fréttatilkynningu og bar hún fyrir-
sögnina "Safn til sögu íslenskra kvenna?" Birtust fréttir um fund-
inn í hljóðvarpi og í helstu dagblöðum Reykjavíkur í maí 1974.
Fundurinn lagði til að kvennasögusöfn á Norðurlöndunum semdu lista
yfir nýútkomin rit og skrif um málefni kvenna í þeirra landi og
sendi síðan kvennasögusafninu í Gautaborg til birtingar í tímaritinu
"Hertha", sem gefið er út af Fredrika Bremer Förbundet í Svíþjóð.
Anna Sigurðardóttir gerði skrá yfir greinar og fréttir varðandi
konur í íslenskum dagblöðum og vikublöðum á tímabilinu janúar-mars
og apríl-júní 1974 og sendi safninu í Gautaborg.
Xokaákvörðtin um að Stofna hér kvennasögusafn var tekin sumarið 1974.
Stofnendur voru aðeins þrír, þær Anna Sigurðardóttir, Else Mia Ein-
arsdóttir og Svanlaug Baldursdóttir. Þær síðast nefndu eru bóka-
safnsfræðingar. Þær sendu bréf um það 28. júlí 1974 til fjölmenn-
ustu kvennasamtaka landsins.
Nú var farið að semja stofnskrá fyrir safnið, hvert uppkastið á
fætur öðru var skrifað og sent til Svanlaugar, sem fór um haustið
til Danmerkur til starfa £ bókasafnsfræðum. Gerði hún síðan
sínar athugasemdir við það og annað viðvíkjandi undirbúningi við
safnið. Bréfaskiptin við Svanlaugu eru góðar heimildir um það,
hversu mikil vinna var lögð í að undirbúa safnið og stofnskrána að
efni og orðfæri. Fjölritunarstofa Friede Briem lagði síðustu hönd
á stofnskrána í nóvember 1974.
I október 1974 var kvennasamtökunum skrifað á ný og þeim sent upp-
kast að stofnskránni og sagt, að Kvennasögusafn íslands yrði stofnað
á fyrsta degi alþjóðakvennaárs sameinuðu þjóðanna, 1. janúar 1975.
Stofnendur töldu að einmitt á því ári kynni að vera bein þörf fjtrir
kvennasögusafn.
Ifn þessar mundir samdi Else Mia grein um kvennasögusöfn á Norður-
löndm og víðar. Hún þýddi stofnskrána á norsku, m.a. handa
kvennasögusöfnunum á Norðurlöndum. Hún skrifaði einnig bréf á
ensku til að kynna safnið utan Norðurlanda. Reglugerð fyrir
Kvennasögirsafnið var samin um líkt leyti.
I október gerði Anna uppkast að væntanlegri efnisorðaskrá fyrir
Kvennasögtisafn Islands, samtals rúm 350 uppsláttarorð, og tók hún
aðeins þau orð, sem til var eitthvert efni um í þeim drögum að
heimildum, sem hún ætlaði að gefa Kvennasögusafni Islands á stofn-
degi þess.