Alþýðublaðið - 31.01.1920, Blaðsíða 4

4
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Byggingafél. Rvikur.
Aðalreiknineur íélagsins fyrir árið 1919 liggur til sýnis félagS'
mönnum hjá gjaldkera félagsins. Rvík. 30. jan. 1920.
verður haldið í Goodtemplarahúsinu mánudag 2. fe
brúar kl. 1 e. h. og þar seldur ýmiskonar búðar-
varningur.
Bæjarfógetinn i Reykjavík, 27. jan. 1920.
Jóh. Jóhannesson.
Kosning’arskrifstofa
Alþýðufiokksins er í Good-
Templarahúsin í dag-.
sammála um, þegar sýnt hefir
verið fram á, að kaup prentara
er sízt of hátt. Eri það heflr verið
gert í Morgunblaðiuu 28. þ. m.
Þar er kvartað yfir þvj, hvílik
fjarstæða það sé, að 9500 kr. skuli
vera hámarkslauri embæitismanna.
Sé þetta rétt, sem eg rengi ekki,
hversu mega prentarar þá ekki
kveina, sem ekki hafa meira en
tæpar 5000 kr„ eða eru liðlega
halfdræi.tingar við þessa kveinandi
embættismenn.
Ekki skil eg hvernig J. B. fer
að draga þá ályktun af wnmælum
mínum um bóksalana, að eg viiji
„falla fram og tilbiðja þá “ Eg var
honum algeriega sammaia um það
ab of mikiö væri gert að því að
selja hér „reifara*, en eg bætti
því við, að hann hefði mátt geta
um póstleiðina, sem hættuiega leið
og sizt betri en bóksaiana. En í
hinni fyrri grein sinni ber hann
þeim á biýn að þeir hafi ekkert
nema útlent bókarusl á boðstólum,
og var ekki hægt annað að skilja
af grein hans en að þar væri ekk-
eit um að veija Annars get eg
ekki séð, að bók þurfi að vera
úihrak þó J. B. þekki ekki höfund-
inn. Bóksalana má Jón annars
skamma eins og þeir eiga skilið.
eg læt honum það algerlega eftir
og þeim að svara fyiir sig.
Eg skal endurtaka það hér, fyrst
J. B. er svo mikið strið í því að
bóksalar festa ekki svo mikið fé
í útlendum bókum, af þeirri ein-
földu ástæðu, að þeir hafa þær
mestallar, ef ekki allar, í umboðs-
sölu. Skilningsleysinu vísa eg því
heim tii hans.
Jóni gremst að eg skuli álíta að
hann hafi ritað fyrri hluta greinar
sinnar eftir „skipun húsbændanna".
Það er honum velkomið, en eg
stakk upp á þessu honum til máls-
bóta, því eg hélt að hann væri
ekki svo skyni skroppinn, að fara
að rita aðra eins lokieysu af sjálfs-
dáðum, og mátti eg þó vita, að
svo væri sem hann segir.
í sambandi við sjálshól Jóns og
grobb um það, hve mörg „lofs- og
hvatningarorð* hann hafi fengið
til þess, að „halda því áfram að
skrifa um bækur við og við,“ skal
eg endurtaka það, að eg tel „skil-
yrðislaus fjörráð við bókmentirnar,
ef alóhæfir menn ætla sér þá dul,
að gerast leiðtogar á bókmenta-
sviðinu." Gaman væri að vita
hverjir þeir eru, sem hvatt hafa
Jón Björnsson til þess, að halda
áfram að rita iof um einstaka
menn, sem viðurkendir eru áður
fyrir rithöfundahæfileika, -en níða
niður fyrir allav hellur þá, sem
eru að hefja för sína á ritvellinum.
Gagnrýni á bókum er nauðsynleg,
en „ritdómar" J. B. eru svo langt
frá því að vera það, að enginn
tekur nú orðið mark á þeim.
Eg þakka J. B. kærlega fyrir
heilræðin hans, en fyrst eg byrja
á því, tek eg mér það „Bessaleyfi"
að ráðleggja honum að hætta um
nokkurt skeið ritvaðli sínum um
íslenzkar bækur, og reyna að
kynna sér betur hvað ritdómari
þarf að vita til þess, að geta talist
góður í sinni giein. Þegai ha.un
svo hefir aflað sér hæfilegra upp-
lýsinga, getur hann byvjað aftur,
finni hann sig mann til þess. Og
í öðru lagi ætti hann að afla sér
upplýsinga um það, sem hann ritar
um, áður en hann fellir um það
illgjarna dóma.
í mannjöfnuð dettur mér ekk
í hug að fara við þann mann sem
lagt hefir jafn lélegan skerf í
„guðskistuna" og J. B.
Þetta læt eg nægja í bráð og
lengd, svo Jóni er óhætt að ausa
úr sér öllum þeim föðurlegu gæð-
um og vandlætingum sem hann
á til í eigu sinni, en helzt ætti
hann að láta aðra en mig í friði.
-7 - - L J:
/ Vv«ij^ W.t Vv 5 s D/J
Nýr efnafræðingnr. Trausti
ó'afsson (if Vestfjörðum) seo®
verður útiærður utn næsta nýár,
verður að sögn efnafræðinguf
landsins. Þ 'gar hann tekur við
mun Gfsli Guðmundsson snúa séf
aftur að sínu eiginlega fagi, gerla-
ii.nnsókuu. u.u, Sökum plásslejrsis
í Bdnaðaríélagshúsinu hefir Gh>fi
ráðist í aö byggja sér sjálfur hent-
uga rannsóknarstofu, sem hann
býst við að vetði fullgerð á næsta
sumri.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Ólafur Friðriksson.
Prentsmiðjan Gutenberg.