Alþýðublaðið - 26.01.1926, Blaðsíða 3

irPVIIIKBIIw
þvf, að nauðsynlegt var að hafa
taumhald á stéttamótsetnlngun-
um, og þar lem það jafntramt
er til orðlð mltt f árekstrinum
mllll þessara stéttá, þá er það
jafnaðarlega ríkl hinnar voldug-
ustu, fjárhagslega rfkjandl stéttar,
sem fyrir tllstllfi rfklsins elnnig
verðnr pólitiskt rfkjandi og
þannig afl»r sór nýrra tsekja tll
að kúga og sjúga út hina und-
irokuða stétt.«
Þannlg Ifta þá jafnaðarmenn
á riklð sem hið opmbera vald i
þjóöfélaginU, og það hlýtur hver
maður að sklija að getur ekki
verið sama og þjóðfélaglð sjáitt,
heldur er það að eins verkfæri
yfírráðastéttarinnar í baráttnnnl
gegn hinni stéttinni. Þessi merk-
ing f orðinu rfki er einnig f íaliu
samræmi við uppruna orðslns.
1 íslendingasögunam er oft sagt,
að þessl og þessi hafi verið
>rfkr«, þ. e. voldugur, sbr. einnig
talsháttinn >að hafa konurfkl«.
Sfðar mnn ég ef tll viil drepa
nánara á það, hvernig yfirráða-
stéttln notar þetta verkfnrl, og
i hverju það er fólgið.
18. jan. 1926.
Arscell Sigurðeson.
Heilræði „Morgunblaðsins".
>Mrgbl.« gáf kjósendunum það
heilræöi á laugardaginn var, aö
kjósa B-listann, en strika út Ólaf
FriQriksson. HeíCi einhver kjósandi
verið svo grunnhygginn, afi fara
eftir þessari leifibeiningu, þá varfi
kjörseðill hans aufivitafi ógildur.
Lesendurnir muna, afi annar >rit-
stjóri< >Mrgbl.« er lögfræfiingur.
Ekki hefir spurzt, aö neinn kjós-
andi hafi tekifi þessa ráfileggingu
til greina, og sést þar af, hversu
áhrifamikifi >Morgunblafiifi< er.
Innlend tfðindi.
Akureyri, FB., 81. jan.
þingmálafnndor & Akureyri.
Þingmálafundur var haldinn hér
1 gærkveldi. Á dagskrá voru átta
mál. Þingmáfiurinn hélt hálfs ann-
ars tíma inngangsræfiu um lands-
mál yflrleitt. Urfiu miklar umræfiur
á eftir, og urðu afi eins 3 mál af-
greidd, fjárhagsmál, gengismál og
seölaútgáfan Framhaldsfundur í
kvöld. Tillaga í fjárhagsmálinu var
svo hljófiandi:
>Fundurinn lýsir ánægju sinni
yflr þvf, aö fjárhag ríkisins má
nú telja komifi í gott horf, og
skorar jafnframt á þing og stjórn
afi gæta framvegis eins og undan
íarifi fylstu varúfiar í fjármálastjórn
rikisins. Hins vsgar lítur fundurinn
svo á, sfi ábættulaust sé að létta
nú þegar álögum af þjóðinni afi
einhverju leyti og telur þá rótt aö
byrja á því eö afnema gengisviö
aukann og afi lækka útfiutuings-
gjald á slld.«
Akureyri, FB , 22. jan.
Tillögur Stórstúkunnar í bann-
málinu voiu samþyktar meö s/s
atkvæfia.
Tvær tillögur, snertandi sjávar
DauDi auðkýfingsins.
Ettlr Einar austmann
Hann haföi verið mjög rikur maöur. Hann hafði verið
eigandi griðarstórrar verksmiðju, og margir höfðu álitið,
að hann vœri góöur maður, þvi að hann hafði látið
byggja fjórar stórar kirkjur á eigin kostnað, og hann
hafði sungið sálma á hverjum degi með fjölskyldu
sinni.
En hárödrægur hafði hann verið i viögkiftum og
óvœginn við verkafólk sitt; þvi gat enginn neítaö.
En nú var hann dáinn og lagður af stað eftir vegin-
um, sem allir menn hljóta einhvera tima að fara, —
yegtaum tril eUiföatinaaí.
útveginn, voru samþyktar, svo
hljófiandi:
>1. Fundurinn vill vekja athygli
þings og stjórnar á því, afi hann
telur íslenzka sjávarútvegjnum
stafa mikil fjárhagsleg hætta aí
sildveifium danskra þegna hér vifi
land, eins þröngur og markafiurinn
fyrir íslenzka síld reynist vera.
Telur bann iulla sanngirniskröíu
gagnvart Dönum afi þeir afistoöi
íslendinga mefi fjárframlögum efia
á anuan hátt til þess afi breifia
út og auka markafi fyrir íslenzka
■íld, og jafnframt krefst fundurinn
þess, afi stjórnir beggja landanna
hafi strangt eftirlit mefi því afi
gæta fullkomlega allra þeirra skii -
yrfia, sem til þess eru sett afi
lögum, afi skip hafi rétt til þess
aö veifia f íslenzkri landhelgi.
2 Fundurinn telur óvifieigandi,
afi sfld sú, sem veidd er hér vifi
land án þess gætt sé fyrirmæla
íslenzkra laga, sé boðin út á er-
lendum markafii «em 1. flokks
íslenzk síld. í aambandi viö þetta
leggur fundurinn til, afi bannafi sé
með lögum afi salta sild utan
hafna á skipum, er hafa rétt til
þess afi veifia i landhelgi.«
Svo hljófiandi tillaga var sam-
þykt viövíkjandi 1000 ára afmæli
Alþingis:
>Fundurinn telur þaö naufisyn,
afi þigar á þessu þÍDgi verfii geröar
rf fistafanir, svo hægt sé þegar á
Þbsbu ári afi hefja undirbúning
undir 1000 ára afmæli alþingis á
Þíugvelli árifi 1930, þaunig, að
hátíð þessi megi verða sem eftir-
minnilegust í þjófilifi íslendinga«
Alls 9 mál til meöferöar. Fund-
urinn vel sóttur og yflrleitt friö-
saraur.
I;. Hann sreif með undrahraða gegn um loftiö, og að
litilli stundu liöinni var haim kominn að himinháum
múrvegg, sem virtist vera gerður úr skinandi hvitum
marmara. Upp yflr múrinn gnæfðu iturvaxnir pálmar,
en uppi á honum spruttu inudæl blóm i þúsundatali,
og fyltu loftið þægilegum ilmi, en meðfram múrn-
um að utanverðu var grösug slétta.
Auðkýfingurinn litaðÍBt um. Skamt frá honum var
hlið mikið á múrnum. Dyragættin og hurðin var hvort
tveggja logagylt. Uppi yfir hliðinu var bogi mikill, sem
hvildi á marmara-súlum: á bogann var letrað með stór-
um, hvitum stöfum: ,Dvalarstaöur hinna rétt-
látu.“
.Þessi yflrskrift vakti athygli auðkýfingsius. Og nú fór
hann — i fyrsta sinn — að hugsa um það, hvað rétt-
l»ti væri i raun og veru.
En hann vonaði, að hann myndi fá rikuleg laun hjá
guöi fyrir framkvæmdir sinar i þaríir kirkjunnar, enda