Verkalýðsfélagið Baldur 30 ára 1916-1946 - 01.04.1946, Blaðsíða 31

AFMÆLISRIT BALDURS
25
Ég ætla nú að segja ykkur, hvernig skildi
með mér og „Törninni".
Þegar hrota þessi hafði staðið 12 daga,
])óttumst við loks fara að eygja endalok henn-
ar. Vinnu var nú lokið kl. 3 um nóttina, og
allir hröðuðu sér heim í rúmið. En Adam var
ekki lengi í Paradís. Vökumaðurinn var kom-
inn og gekk á milli rúmanna, til að vekja
okkur. Hann kom mér einhvernveginn i skiln-
ing um það, að nú væri komin síld, og allir
ættu að koma út. Eg komst einhvernveginn
fram úr rúminu, en nú var mér næst skapi
að hætta við allt saman, enda hafði ég ekki
sofið nema 10 mínútur. Svo fór fleirum en
mér, og margir sofnuðu aftur, þyljandi ó-
skiljanlegar þulur. Einn var að minnsta kosti
staðinn að því, að svara fyrir sig á latínu, en
þegar hann var vel vakandi sór hann og sárt
við lagði, að slíkt guðamál talaði hann ekki
með réttu ráði.
Þegar ég var að leggja mig aftur, kom
verkstjórinn í dyrnar og bað nú hvern að
duga sér. Ég komst einhvernveginn að þessu,
og varð endirinn sá, að ég skreiddist út á
plan og heint að vatnsleiðslnnni, skrúfaði frá
krananum og rak hausinn undir bununa. Við
þetta vaknaði ég. Þessa nótt átti að krydd-
salta, og átti ég að keyra kryddhjóðunum úr
húsinu, þar sem kryddsaltið var hrært, til
stúlknanna. Þetta var verk, sem vel var hægt
að halda sér vakandi við, en ver gekk þeim,
sem í húsinu voru, og minnist ég sérstaklega
eins l'élaga míns, sem átti að hræra kryddið.
Eitt sinn, þegar ég kom inn í húsið, svaf hann
svefni hinna réttlátu upp við saltpokana rétt
við dyrnar. Ég gaf honum spark um leið og
ég kom inn úr dyrunum, því bæði var það,
að mér leiddist að sjá hann sofa svona ró-
lega, og svo hitt, að hlessaðar stelpurnar, sem
enn mættu við kassana, voru dálítið skap-
styggar, og því eins gott að láta ekki standa
á kryddsaltinu. Þctta gekk samt allt saman
slysalaust, en oft mátti ég ýta við kryddaran-
um við dyrnar.
Nú var klukkan orðin sjö, og því dag-
vinnutími kominn. Var því ekki um annað
að gera en halda vinnunni áfram. Þessi dag-
ur varð okkur mjög erfiður, en nú fór veður
versnandi, og skipin héldu sig í höfn, svo út-
lit var fyrir hvíld næstu nótt. Við áttum að
hætta vinnu klukkan sex, en klukkan finun
kom inn eitt skipið okkar með sextiu tunnur.
Þegar sildin hafði verið skoðuð, var ákveðið
að salta hana. Ekki varð ég neitt hrifinn af
Jjeirri ráðstöfun, því nú var svo komið, að ég
vildi heldur svefn en peninga. Samt hélt ég
áfram, þar til lokið var að salta af hátnum.
Við urðum víst allir hvíldinni fegnir, og
af mér er það að segja, að ég sofnaði þegar
i stað, er heim kom, og svaf langt fram á
næsta dag. Var mér sagt, að ekki hefði verið
nokkur leið að vekja mig. Ekkert var um
þetta fengist, þótt ég mætti ekki til vinnunnar,
enda barst nú engin sild að landi.
Eftir þessa síldarhrotu var lítið um síld.
Leið svo fram i miðjan september, en þá
gerði ég upp siunarkaupið, og reyndist það
tæpar níu hundruð krónur eftir tveggja mán-
aða strit, og þótti það gott í þá daga.
Þótt vinnan þetta sumar væri oft erfið, féll
mér hún samt ágætlega, og ég hefi aldrei
stundað aðra vinnu, sem mér hafi þótt
skemmtilegri en síldarvinnan.
Ragnar G. Guðjónsson.
Allsherjar atkvæðagreiðsla
um vinnustöðvun.
Fyrir nokkrum dögum fór fram allsherjar-
atkvæðagreiðsla um vinnustöðvun i Verka-
lýðsfélaginu Skjöldur á Flateyri. 64 greiddu
atkvæði með vinnustöðvun, en tveir voru á
móti. Á Flateyri mun þvi hefjast verkfall
þann 3. apríl, ef samningar hafa eigi náðst
fyrir þann tíma.
Verlcalýðsfélagið á Hólmavík hefir sam-
þykkt vinnustöðvun á sínu félagssvæði, er
kemur til framkvæmda þann 4. apríl, hafi
samningar þá eigi náðst.