Verkalýðsfélagið Baldur 30 ára 1916-1946 - 01.04.1946, Blaðsíða 37

AFMÆLISRIT BALDURS
31
Fram af bátnum er langur vírstrengur,
sem festur er í gríðarstóran plóg. Er hann
festur í bátinn og legið fyrir honum, þegar
plægt er.
Um 15 faðma frá endanum, sem festur er
í bátinn, er hringur; og eru 2 strengir festir
í hann. Ná þessar álmur aftur á miðjan J)át-
inn. í enda hvorrar áJrnu er blolik. Spil er
aftan við formastrið, sem plógarnir eru
dregnir á; eru tveir dráttarplógar sinn á
h-'ort borð. Á spilið er fest vírlykkju, sem
nær fram fyrir lúkar, og er krók, sem er í
enda forstrengsiris, krækt í hana á meðan
plægt er. Reynir það minna á bátinn.
Afían til á spilinu er járnslá og á endum
hennar 2 rúllur á móts við koppana, og renna
plógstrengirnir eftir þeim, þegar plógarnir
eru dregnir. Aftarlega á bátnum, er járn með
rúllu í, og renna strengirnir í þeim, og fyrir-
byggir það, að strengirnir slvcri öldustokkinn.
I dráttarplógunum eru Jílolvkir og er aftur-
endi strengjanna festur í ])lógana, dreginn
svo í blolvlc í álmunum, og svo í bloklcina, sem
er í dráttarplógunum, en síðan liggur strengur-
inn frá báðum plógum fram á spilið. Á spil-
inu eru tvær trissur úr tré, og liggur rcim
af þeim á aðrar trissur, sem cru á rúllum,
er strengirnir vindast á, og vindur spilið af
sér sjálft um leið og það dregur plógana.
Aftan í framsiglunni er bóma með blokk
í endanum, í hana er dreginn vírstrengsendi,
og er plógurinn dreginn upp á honum, þegar
drætti er lokið í hvert sinn.
Þegar dráttarplógarnir eru komnir vel að
bátnum, er losað að framan og gefið eftir,
þangað til strengirnir vísa beint niður, og er
þá slegið af rúllunum aftan. Svo er híft, þang-
að til trjónan á plógnum er komin upp á
öldustokkinn, þá er vírnum í bómunni krækt
í plóginn og síðan brugðið á koppinn, og dreg-
ið, þangað til plógurinn er kominn inn fyrir
öldustokkinn, þá er króknum aftur krækt í
plógpokann, og hann hífður upp, þar til inni-
haldið rennur á þilfarið. Ur forstrengnum er
mjór kaðall, sem gefið er út á, nieðan plóg-
arnir eru fluttir út. Þá er dregið heim aftur
og sett fast á ný.
Svona er haldið áfram, þangað til komið
er nóg á hátinn, haldið heim og kúffiskurinn
seldur til beitu í veiðistöðvunum.
I þetta skipti, sem hér um ræðir, gekk veið-
in vel, framan af, en svo bilaði spilið, og urð-
um við að halda til Súðavíkur með hálfan
farm og láta gera við spilið. Var svo haldið
til 'önundarfjarðar aftur, og gekk ferðin á-
gætlega.
Fengum við 110 mál á 20 stundum, um þrjú
til fjögur mál í drætti. Síðan héldum við til
Súðavíkur með fullfermi og hugðum gott til
að geta nú látið alla fá beitu, en þá var orðið
fisklaust, og gátum við á endanum selt allan
farminn, sumt fyrir hálfvirði.
Svo fór um sjóferð þá.
Síðan liefi ég ekki „farið á fjöru“, sem
kallað er, en alltaf síðan minnist ég Daníels
Benediktssonar sem dugnaðarmanns og mesta
prúðmennis.
Ritað eftir minni i marz 1946.
Helgi frá Súðavík.
Haltu rétti þínum í lengstu lög.
Þótt ég sitji þrátt við keip
þann, sem bezt má haga,
verð ég oft við ramman reip
réttar míns að draga
G. Geirdal.
Lífsglíman.
Enginn gafst mér auðurinn
utan vonarskíma,
hef um sérhvern málstað minn
mátt við lífið glima.
G. Geirdal.